Bıtane bisey olmadı.
Yıllar ıcınde olan seyler birikti. Bı sure sonra onun o seytanliklarından sıkıldım.
Herseyı bilerek yapıp ınsan olcmesınden sıkıldım. O musaıt degılken evıme misafir kabul ediyorum dıye surat yapmasından sıkıldım. O musaıt degılmıs gelemiyormus neden kabul etmısım gıbı sacma sapan seyleri vardı.
Seviyorum dedım yıllar dedım anılar dedım ama bi yerde bıktım.
Sonra bir olay oldu ve olayda bariz kavga ettik, bıldıgın kavga.
Bu da isime geldı. Gorusmeyı kestik.
Bır arkadasın kızının dogum gununde yanıma geldi konusmak ıcın, konusalım dedım.
Soze dırekt 'sen benimle nasıl küs durursun' dıye girdi



Bak boyle dedım, arkamı dondum gıttım.
Kendime bile tahammulum yok, kimseyi cekemem bunu farkettim.