arkadaşımın kızı?? nasıl davranacağım şaşırmış durumdayım akıl verin nolur.

evet,arkadaşların da dediği çok fazla görüşme,hatta hiç görüşme.çünkü sürekli hırpalıyor ağlatıyorsa kızını kızının da dengesi bozulur.sinirli bir hale gelir.
 
haklısınız kızlar,ya babası öyle değil..topluca pikniğe,kahvaltıya gittiğimizde hemen kızıyor babası.ama çocuk hep anneyle birlikte çok az görüyor babayı sorun orda..hep birlikte olduğumzuda bu sorunları yaşamıyoruz..ama sadece bayanlar olduğumuzda kadın sallamıyor fazla,bide benimkinle yaşıt kızıda var.2 çocuklu yani araları çok az..ve kızımla birbirlerini çok seviyorlar,tam aynı ay doğduklarından iyi anlaşıyorlar..sadece onun için görüşmek istiyorum başka çocuk yok çünkü :((
sorun kızıma zarar vermesi değil ona müsade etmem de,istediği herşeyi almak istiyor,çığlık çığlığa yıkıyor ortalığı...benim kızdığım ya çocuğun dikkatini dağıt dağılmıyorsa izin verme almasına ağlasın,hiç durmuyorsa kalk git..
onlara gittiğimizde çocuk hiçbirşeyini paylaşmıyor,bütün çocuklar stresten sinir küpü halinde yada ağlamış gözlerle dönüyorlar eve.hadi o paylaşmıyor diye kendi oyuncaklarımızı götürüyorz onlarada el koyup koklatmıyor..kadında ben bişey yapamam diyor.:sm_confused::bbo:.
 
Arkdaşlar cok haklısınız cocuklarınızı guzel terbiye eiyorsunuz bende birşeyler oğrenmek için okudum tum yazdıklarınızı merak ettiğim sizin cocuğunuz birden karşi tarafı ısırsa ya da cırmaklasa ne yaparsınız bu durumda o an gidip cocuğun eline vurup gururunu mu kırarsınız tepkili şekilde bağırır mısınız naparsınız? Yapılması gereken sizce ne?
 
valla ben hemen müdahele ederim orda ne yapıyorsun diye kızarım,ama kuytu bir köşeye çekip eline bi tanede çakarım.çokmu kötüyüm ne ama hiçbişey yapmazsak çocuk bunu hep yapabileceğini düşünür mübah sayar
 
aynı şeyi yaşayan bi anne olarak tek tavsiyem mesafeli ol.hergün görüşme ayda bi kez görüş yada dışarda görüşün.parkta,markette felan.inanın çocuklar birbirlerinin iyi ve kötü herşeylerini taklit ediyorlar.sonra onları toparlamak bize düşüyor.maalesef her anne anlayışlı olmuyor...
 
aynı şeyi yaşayan bi anne olarak tek tavsiyem mesafeli ol.hergün görüşme ayda bi kez görüş yada dışarda görüşün.parkta,markette felan.inanın çocuklar birbirlerinin iyi ve kötü herşeylerini taklit ediyorlar.sonra onları toparlamak bize düşüyor.maalesef her anne anlayışlı olmuyor...

dün akşam beylerle birlikte buluştuk yine..
bizimki malum şahıstan bir iki kere tokat öğrendi..
dün gece gördüğü yerde yapıştırdı..aslında içten içe seviniyorum..aferin kızım ezdirme kendini diye..kötümüyüm neyim ama kusura bakmasın o çocuk öğretti tokatı benimkine..
bende bizimkine kızdım..bir daha yapma diye..yine yapacaktı elini tuttum kötü kötü baktım..ağlarım bak dedim dudak büzdü..benim ağlamama dayanamıyor bende öyle ikna ettim bir daha yapmadı.
 
evt aynı yşeyleri demiştimya bende hissettim .çocuklara kendilerini korumayıda öğretmeliyiz . tamm doğru değil belki ama o tür olaylar karşısında süt dökmüş kedi gibi durmalarından iyidir.
 
ya aslında ezelden beri çocukarı pek sevmem işte anne olduktan sonra birz biraz sevmeye başladım kendi çocuklarım hariç başkasının çocugunu pek sevemiyorum ..napim elimde degil bu..
geliyor arkdaşlar çocukları ayakkablıktan başlıyor yatak odasında solugu alıyor..yani anne açıpta azını bi kelime etmiyor ya ben varya bi yere gidince çocuklarım oyunda oynar yanımdada oturur ama böle milletin evini çekmecesini karıştırmak gebertierim valla..hatta bi keresinde iftara köyün ögretmenlerini davet ettim anaa bi baktım arkadaşın kızı çekmecemden almış kondomu millet görmeden alacam diye felegim şaştı...
aslında yaramaz çocukla şımarık çocuk arasındada çok fark oldugunu düşünüyorum ..yani her çocuk hemen hemen yaramazdır ama şımarık çocuga bencil çocuga asla tahammülüm yok ümügünü sıkıveresim geliyor..bide bu gibi durumlarda ben çocuktan çok anne ses çıkarmadıgı rahat ve geniş oldugu zaman anneyi zopalamak istiyorum kahretsinki hepside çok iyi arkadaşlarım sadece onlar gittikten sonra müthiş bi diş agrısı çekiyorum okadar ...dişlerimi sıkmaktan bi hal oluyorum ..
yani canım yanlız degilsin ..çok dertliyim çookk..
 
valla çocukların saçma sapan davranışları olabiliyor. eğer ısrarlarını ağlamalarını dikkate alırsan aynı sonuca ulaşmak için yine ağlar başka durumda. sanırım sizin arkadaşınız çocuğunu terbiye edememiş. öyle bi insanın böyle bi çocuğu olması normal.

diyelim çocuk evde bir şey gördü, onunla oynamak için ağlıyor. kendini yırtsa da ağlamaktan boğulsa da çocuğu yok saymak gerekiyor. "hayır alamazsın" diye kestirip atmak lâzım. oyalansın diye başka şeylere yöneltmek de yanlış bi harekettir. biz çocukların oyuncağı değiliz, 3 yaşındaki bir çocuk annesini yönetemez. misafirlikte huzur bozamaz. haddi bildirilmelidir.

3 yaşında falan diye düşünmeyin. net davranın. onu eğlendirmek, oyalamak zorunda değilsiniz. arkadaşınız bi şey derse doğrusunun bu olduğunu, bütün uzmanların bunu önerdiğini söyleyin. ben öğretmen olduğum ve şımarık çocuktan da nefret ettiğim için öğrenme psikolojisine çok meraklıyım. çok kitap okudum. hepsinde böyle diyor. çocuklar kimseyi yönetemez. biraz sabırlı ve acımasız olmak gerekiyor.
 
canim bu cocugun annesi terbiye veremiyorda sanami getiriyor yardimci olman icin....yanlis anlama ama arkadasimda olsa böyle birseyi ben kaldiramazdim...gerekirse arkadasligimida keserdim..nedemek ya...en sinir oldugum sey...millet cocuguna terbiye veremiyorsa gitmesin misafirlige milletide rahatsiz etmesin...böyle seylere gercekten tahamülüm olamaz...yazdiklarini bile okurken sinir oldum..:kızgın:
 
offf valla devam ederse böyle söyleyeceğim galiba..

bonbo haklısın 3 yaşındaki çocuk bırak konuşmayı,bakışından bile anlar anneyi.benimki küçük mecburen karıştırmaması için dikkatini dağıtmam lazım..açağı dolap kapaklarını sandalyelerle falan kapatıyorum açmak isteyince inatlaşmasın diye.laftan anlaycak bi yaşta değil..ama 3 yaşındaki çocuk hayır dersen anlmalı..valla bazen ben demeye başladım artık hayır o olmaz alınmaz demeye çocuğa..odaları kilitliyorum.tek çocuk odası ve oturduğumuz oda kalıyor..
hatta dün gece bizimki tokat olayını abarttı çakıverdi iyice bende kızdım kızım napıyorsun sen diye elini tuttum işte daha öncede demiştim ya..bu çocukta ben öyle deyince aynı şekilde oda kızdı ne yapıyorsun sen diye..bende şakayla karışık sana noluyo sen benim kızıma bağıramazsın ben bağırırm dedim gülümseyerek annesinin yanında..böyle böyle bi şekilde kakacağım kafalarına artık
 
valla çocukların saçma sapan davranışları olabiliyor. eğer ısrarlarını ağlamalarını dikkate alırsan aynı sonuca ulaşmak için yine ağlar başka durumda. sanırım sizin arkadaşınız çocuğunu terbiye edememiş. öyle bi insanın böyle bi çocuğu olması normal.

diyelim çocuk evde bir şey gördü, onunla oynamak için ağlıyor. kendini yırtsa da ağlamaktan boğulsa da çocuğu yok saymak gerekiyor. "hayır alamazsın" diye kestirip atmak lâzım. oyalansın diye başka şeylere yöneltmek de yanlış bi harekettir. biz çocukların oyuncağı değiliz, 3 yaşındaki bir çocuk annesini yönetemez. misafirlikte huzur bozamaz. haddi bildirilmelidir.

3 yaşında falan diye düşünmeyin. net davranın. onu eğlendirmek, oyalamak zorunda değilsiniz. arkadaşınız bi şey derse doğrusunun bu olduğunu, bütün uzmanların bunu önerdiğini söyleyin. ben öğretmen olduğum ve şımarık çocuktan da nefret ettiğim için öğrenme psikolojisine çok meraklıyım. çok kitap okudum. hepsinde böyle diyor. çocuklar kimseyi yönetemez. biraz sabırlı ve acımasız olmak gerekiyor.

Bende teyze olana kadar boyle düşünüyordum ama bence cocuklara bu kadar katı olmak onları yok saymak kişiliklerini etkiliyor.Bi kere oyalama yontemi cok yerinde bir davranış 3 yaşina kadar cocukla bu şekilde inatlaşilirsa cocukta kalıcı inatcılığa sebep olduğunu soyluyor doktorlar.3 yaşina kadar birşeyler için inat ya da ısrar etmeleri normalmiş.
 
valla ben hemen müdahele ederim orda ne yapıyorsun diye kızarım,ama kuytu bir köşeye çekip eline bi tanede çakarım.çokmu kötüyüm ne ama hiçbişey yapmazsak çocuk bunu hep yapabileceğini düşünür mübah sayar

Aslında bence de doğru yapıyprsunuz da ne bilim o an cocuğu başka kuytu bir yere cekene kadar olayın vehameti kalmıyor artı sıcaklığı geçince hem anne kıyamaz hem de cocukda gereksiz bir kinlenme olur sanki sıcağı sıcağına olmadığı için snaki.
 
Bende teyze olana kadar boyle düşünüyordum ama bence cocuklara bu kadar katı olmak onları yok saymak kişiliklerini etkiliyor.Bi kere oyalama yontemi cok yerinde bir davranış 3 yaşina kadar cocukla bu şekilde inatlaşilirsa cocukta kalıcı inatcılığa sebep olduğunu soyluyor doktorlar.3 yaşina kadar birşeyler için inat ya da ısrar etmeleri normalmiş.

zaten burdaki çocuk 3 yaşında. bu arada ben de teyzeyim. daha küçük çocuklar için farklı yöntemler var. bu artık büyümüş. ayrıca kendi oyuncağını korumaya geldi mi şeytan gibi maşallah. her şeyden anlar o.
 
Sorun annelerden kaynaklanıyor .Çocuğun her istediğini yapmak , her istediğini vermek çocukta sorunlu bir kişilk oluşmasına yol açar .Gençliğimde başkalarının çocukları ve anneleri ile trajikomik olaylar yaşadım.Ama iki çocuğumla ilgili bu tip sorunlara sebep olmadım .Anne çocuğuı ile ilgilenmek zorunda .Gittiği yerde rahatsızlık yaratacaksa evinde otursun.Bu tip insanların ne derece sinir bozucu olduklarını bildiğim için , gerekirse tavır koyun görüşmeyi azaltın derim.Çünkü günün birinde canınıza tak edebilir ve sinirleriniz birden patlayıverir.Maalesef bende böyle olmuştu:))
 
onlar çocuk bilmez sonuçta .....önlemini sen alıcaksın mademki çocuğunu olumsuz etkiliyor biraz görüşmeni azalt arkadaşınla ...sonuçta çocuğunun psikolojisi herşeyden önemli...kırılmaca darılmaca olmaz bu işlerde kimse kusura bakmasın...
 
kesinlikle anne çocuğun peşinde olmalı..ev sahibini bıktırmak olmaz sonuçta..bize gelirlerde ben küçükken,hemde çok misafir gelirdi..
anneler o kadar umarsızdı ki anlatamam..annem temizlik yapacağım diye canı çıkardı çocuklar bir gelirdi talan ederdi evi.
terliğiyle tuvalete girip çıkan,evin içinde dolaşanmı istersiniz,eline ikramları alıp gezerek yiyen,yerlere döken,saçan,yağlayanmı istersiniz...bir tane tükenmez bulup krem rengi salon takımının içine tükürenmi istersiniz(o zaman çıkmamıştı ve kaplatmak zorunda kalmışlardı annemler)...insan bunları görünce asosyal olmak istiyor..annem hep derdi çocuğunun peşinden koşacaksın bu ne böyle diye kendi kendine söylenirdi.aklımda hep o kalmış..
emeklemeye başladığından beri misafirliğe gidersek peşindeyim..
evde rahat,zrar vereceği şeyleri kaldırdım,dolapları hep karıştırıyor.
ama misafirlikte hep arkasındayım asla izin vermem.ev sahibi çoban olmak zorunda değil benim çocuğuma..her anne böyle yapmalı bence,gözetlemeyeceksen gezmeye gitme yada çocuğu götürme.
 
Nefret ederim ben merkezci insanlardan. Annenin tutumuna bakın ya, dingonun ahırı sanki orası. Tek önemli olan kendi çocuğu, diğerleri mok yesin.:umursamaz:

Benim eltimde aynı davranıyor bazen. Sinirimden çatlıyorum. 4 yaşını yeni bitiren bir oğlu var. Benim oğlanda ondan 9 ay büyük. Oğlumun oyuncağı yada bisikleti veya herhangi birşey işte (oğluma ait) alıyor elinden vermiyor. Ama benim oğlan nasıl ağlıyor o benim diye. Ben susuyorum tabi, anası alsın elinden versin oğluşuma diye. Ama baktım hiç ses yok, çocuklar nasıl bağrılıyorlar birbirlerine. Bir iki defa zorlada olsa aldı oyuncağını oğlumun elinden vermedi. Anasıda hiç ses etmiyor. Benim oğlan delirdi artık zorla alındığı için. Baktım olmuyor müdahale ettim. "Niye izinsiz alıyorsun, o sana mı ait. Aynı şeyi Kıvanç sana yapsa ne hissederdin" diyorum çocuk hala anlamıyor, vermiycem diye yırtıyor kendini. Attı bende şalterler kızdım bu sefer.Hatta bağırdım biraz. Kuzu kuzu verdi.

hayır biraz sorunlu bir çocuk psikoloğa filan gidiyor, onun psikolojisi düzelsin diye benim çocuğumun psikolojisini bozamam ki. Kin duyuyor çünkü benim oğlan elinden zorla alındığı için.
hatta dün yine oldu aynı olay. İzin almadan asla bir daha alma dedim, bir iki ağladı sonra verdi.

Karşıdaki insan değil, çocuğun anası müdahale etmeli, çocuk nerede duracağını bilmeli. Ha bilmiyorsa bildirirler.:1closedeyes:
 
Back
X