İyi Akşamlar arkadaşlar hayatımın en zor 3 gününü geçiriyorum inanın çok zor durumdayım lütfen kendinizi benim yerime koyup empati kıruup bana yardımcı olurmusunuz çok zor durumdayımBenim derdim şudur : Görücü usülü ile tanıştırıldım ve sözlendik şuanda sözlyüz fakat sözlüm epilepsi hastası bunu ben daha yeni öğrendim ve beni tanıştıran dünür başım bunu biliyormuş fakat benden o da saklamış ve içim paramparça kendisine alıştım fakat korkuyorum şimdi nişan falan diyorlar fakat ben çok kararsızım niye benden bu saklandı diye kendimi yiyorum onu nöbet geçirirken görmek beni çok kötü üzer ve toparlayamam kendimi çünkü hastalık konularında çok hassasım
ve gücüme giden de bunun benden saklanmış olması çok acı.. Herşey Rabbimden gelir hastalıkta sağlıkta ben buna isyan etmiyorum fakat bu benden saklandı ben yuvamı kurup huzurla mutlulukla yaşamayı hayal ederken şimdi böyle bir savaşı nasıl verebilirim diye kendimi yiyorum ne olur bana yardım edin çok korkuyorum ona sırtımı dönüp gidemiyorum ama kalamıyorumda bittiğimi hissediyorum günlerdir
ve dünür başımda benim ne kadar hassas biri olduğumu bildiği haldede kız dayanır bişey olmaz demiş o kişiyede çok farklı kızgınlığım var çok canım yanıyor ne olur yardım edin
(
empati kurmam çok zor olmadı canım benim.... ben yada eşim bu tür rahatsızlıklar yok rabbime şükürler olsun .... biraz uzun olabilir ama mutlaka benim yorumumu oku ve ona göre karar ver... ayrıl demem ben sana yarın öbür gün senin başınada herhangi bi hastalık gelebilir ... benim yengem ( abimin eşi ) epilepsi hastası ve nişan yaptığımızda bizimde haberimiz yoktu ... bi gün öğlen yemeğinde ilacını almadığı için hafif bi nöbet geçirdi biz ondan sonra öğrendik onun rahatsızlığını ... abim bana göre büyük bir erdem gösterdi ve ben vazgeçmem nişanlımdan dedi ( görücü usulü oldu onların evliliği de ) babam baştan karşı çıktı ama bizde abimin yanında olduk babamla konuştuk ... sonuçta epilepsi doğuştan gelen bir rahatsızlık değil sonradan hastalık buluyor insanı ... bende sende o da herkes yakalanabilirdi bu hastalığa ... neyse çokta uzatmayacağım ... şimdi onlar evleneli 8 yıl bitti o kadar mutlu bi evlilikleri var ki rabbim nazarlardan korusun ... ikiz nur topu gibi birde kız çocukları var ... aynı apartmanda kalıyorlar annemlerle abimler ... bende 7.5 yıl onlarla aynı evde yaşadım .... iyi bir gözlemci olduktan sonra nöbet gelemden farkedip gerekli önlemleri alıyorduk ve hiç nöbet geçirmeden atlatabiliyorduk ki bunu yanımızda oturanlar bile farketmiyordu ... yengem ilaçlarını düzenli kullandıktan sonra hiçbir zaman nöbet geçirmezdi ... sadece 2 kere ağır nöbeti oldu ondada türk doktorları sağolsun bi hastahaneyle hallettik sorunu .... yani epilepsi hastası olan biriylede mutlu bi evlilik yapılabiliyor... epilepsinin çeşitleri var benim tavsiyem nişanlınla doktara git ilaçlarını öğrenin nöbet anında neler yapılabileceğini öğrenin ... en doğru kararı sen vereceksin ama bak arkadaşım hastalık hepimiz için sağlıklıyım demeye gelmez ... hasta diye ayrılırsında sonradan evlendiğiniz başka biri sağlıklı olurda sonrası için kimin garantisi var .... umarım hakkında hayırlısı olur ....