Arkadaşlar nolur görüşlerinizi söyleyin, boşanmak üzereyim

ne alaka şimdi? Başlık sahibi içindeki boşluğu kapatmak için burdan destek almak için yazmış. Evet biraz zayıf görünüyor yaşadığı sıkıntılardan dolayı ama küçümser tarzda yorumları da haketmiyor.

Sinir oluyorum sırf beğeni almak için bu tarz yorum yapanlara
Beğeni almak gibi bir amacım olsa burada dolanmam, kimseyi küçümsediğim yok. Bana değil konuya odaklanın, diğer konunuzdaki yorumların sinirini benden çıkarmaya çalışmayın..
 
Sevmiyorsun belki ama kizin icin katlaniyorsun cok iyi anliyorum seni ama evi terk edip giden bekar hayati yasamak isteyen ve defol git onursuz gurursuzsun diyen bir adam icin degil kizim dunya umrumda olmaz benim cnku kizinin psikolojisi icin en iyisi o adamdan bosanmak davayi ac dhada kucuk dusurme kendni derim
 
Adam bıkmış evlilikten ve O nun için hersey bitmiş bence rahat bırakın. Bazen evliliğin bitmesi gereken yerde bitirmek gerekiyor. Mucadele adı altında karsinizdakini evlilik icerisinde kalmaya zorlarsanız sonuçları böyle olur.
 
Bizim kadınlarımıza ne oluyor böyle? Neden kendilerine bunu yapıyorlar, neden her çeşit işkenceyi gördükleri adamlarla evliliğe devam ediyorlar? Neden hayatlarından böyle vazgeçip de susup oturuyorlar? Niye bile isteye mutsuzluğu seçiyorlar? Aileniz mi istemiyor, çocuğunuzla aile yanına dönmek mi zor geliyor, çalışmadığınız için mi bunları çekmek zorunda hissediyorsunuz kendinizi? Neden yapıyorsunuz bunu kendinize?

Lütfen artık hiçbir kadın çocuğunun ardına sığınmasın. Böyle adamlardan kurtulmamaları için hep bahane çocuklar. E iyi de o çocuklar o evlerde nasıl büyüyor? Bir evlat annesini böyle itilip kakılırken görmek ister mi? İçi acımaz mı, babasından nefret etmez mi? Normalleştirmez mi yaşananları?

Bir aile olun. Aile üç kişi olur diye bir şey yok, iki kişi olun huzurlu olun. Çocuk babasından nefret etmesin, annesinin küçük düşürülüşünü izlemesin, onurlu, dik duran bir anneyle büyümek her çocuğun hakkı.

Diyin ki adamı seviyorum, diyin ki hayat standartlarımı düşürmek istemiyorum, hadi diyin ki mutsuzluğa da razıyım yeter ki kendime ait evim olsun, ailemin yanında sığıntı hissetmeyeyim, boşandı demesinler, başında erkek var desinler diyin ama Allah aşkına çocuğum için demeyin. Çünkü bu ona iyilik değil ki yapabileceğiniz en kötü şey.
 
Aranıza yeni katıldım. İnanınki çok mutsuzum. 15 yıldır evliyim. İyi bir işim var. Çalışan ekmeğini kazanan bir anneyim. Eşim bundan 4 ay önce beni evden kovdu. Tartışma nedenimiz, eve sabaha karşı alkollü olarak gelmesi. İstediği saatte gelip istediği saatte evden çıkmak istemesi. ( Evlendiğimizden bu yana tek sorunumuz bu ) Bekar hayatı istiyorum ben, defol git dedi. Bende o sinirle 11 yaşında olan kızımı alıp evden çıktım ve ailemin yanına gittim. Bir ay boyunca ailemde kaldım. Bu süreçte çocuğunu sadece iki kez gördü. Aramadı sormadı. Çocuğum bu durumdan çok etkilendi, eve dönmek istedi. Bir gün onu aradım. Çocuk durumdan çok etkileniyor, görüşelim dedim. Bir sürü bahane sonrası kabul etti. Görüştük. Çocuk etkileniyor dedim. Ben onunla konuşurum, o nasıl istiyorsa öyle yaparız dedi. Ertesi gün çocuğunu aldı konuştu. Kızım da bir arada yaşamak istiyorum demiş. Telefon etti bana. Çocuk öyle istiyor, eve gel dedi, gittik. Yavrumun mutluluğu için.

10-15 gün birlikteydik. (Ev arkadaşı gibi. Zaten yaklaşık 7-8 yıldır öyleyiz. İlgisiz, ruh gibi. Çalışıyor, geziyor,yiyor ve yatıyor.) Sonra yine bir gün arkadaşlarıyla çıktı, alkol almalar, eve gelince defol git istemiyorumlar, yine başladı. Ben buyum, işine geliyorsa dedi. Bende işime gelmiyor dedim. Bekar hayatı istiyorum, defol git diyor. Gitmiyorum dedim, sen defol git. Ben yavrumla burada yaşayacağım sen git dedim. İlk defa böyle bir şey duydu. Şok oldu. Ne yapacağını bilemedi. Bir kaç saat sonra da çıktı gitti. Ailesiyle yaşıyor, annesi beni olay olduktan sonra iki kez aradı. Sen alttan al, içer gezer gelir evine falan. Bende daha ne kadar sabredeceğim, çocuğum çok etkileniyor. Gezmesin demiyorum,içmesin demiyorum. Her şeyi ayarında yapsın diyorum tek istediğim bu dedim. O da,sen onu evden kovmuşsun, gururu kırılmış, inat ediyor, sen eve çağır dedi. Rica etti, eşini ara dedi. Bir kere daha alttan al dedi. Dinledim, aradım. Aramaz olaydım, eşim küfür etti, gelmem o eve dedi. Sen onursuzsun, gurursuzsun hala o evde oturuyorsun,defolup gitmedin. Senin sesini bile duymak istemiyorum, bundan sonra o eve öldürseler girmem, herşey bitti dedi. O günden sonra onunla hiç görüşmedim, aramadım sormadım. Kızımı arıyor, konuşuyor, birlikte vakit geçiriyorlar. Eve gelmiyor. O telefon sonrası ailesi sesiz, kimseden çıt çıkmıyor. Herkes izliyor. Ailesi çekip, sen ne yapıyorsun oğlum demiyor. Kardeşleri ilgisiz. Benim ailemde bekle bakalım, zaman herşeyin ilacı diyor. Delirmek üzereyim. Ne eşimin umurunda ne de bir başkasının.
Üzgünüm, bir yanda kızım, bir yanda uğruna harcanmış 15 yıl evlilik ve emeklerim. Boşanma davası açmadı.Niye açmıyor anlamıyorum. Hergün ne olur geri gelir mi gelmez mı, ben mi dava açsambitirsem mi, bitirmesem mi bilemiyorum.
Seviyor muyum, hayır. Ama evliliğiminde bitmesini istemiyorum. Onun ise umrunda değil. Nolu bana yol gösterin, çok kötüyüm. :KK43:((
Evden gitme cocugunun duzeninide degistirme 15 yilin aliskanligi sevgi olmasada aliskanlik var kabullenmemen normal bizim evde ciceklerin yeri degisse 3gun gozum ariyor bekle acarsa kendi acsin davayi alacagini alir bosanirsin oluruna birak kafani dagit cocugunla vakit gecir su akar yolunu bulur
ne yiyosun kendini boyle bir adam icin canina yazik

Kadin gitmez evden gidecek olan varsa erkektir bana gore cocuk cok etkileniyorsa uzman destegi aldir hatta ufukta varsa ayrilik hazirlanmista olur
Zikkimin kokunu icsin cokmu lazimmis bunuda demeden gecemiycem

15 yillik evlilige 40 vardir esin 40 yasinda icen gezen sayan soveni anasida cekmez sen hic endise etme

*ihtiyacin oldugunu dusundugun istedigin yorumu yaptim
 
Son düzenleme:
Kiziniz 11 yasinda. Bosandiktan sonra tahminim kizinizin sizin yaninda kalacagi yonunde. Yeniden bir iliskiye baslamak elbette zor gorunuyor bu durumda, kiz cocugu hemde o yaslarda, herkes cesaret edemez yabanci bir erkegi evine almaya elbette. Ama esinizin bu eziyeti, sizin gururunuzu bukadar kirmasi, caninizi yakmasi sanki bu yanliz kalma korkunuzdan daha onemli su durumda.

Yasinizi bilmiyorum, erken evlilik yaptiysaniz yasiniz genctir, yeniden guzel bir hayat kurma sansiniz var. Zorda olsa, emin olun, yepyeni bir sayfanin verdigi tadi cok seveceksiniz. Sevilmeyi arzu edilmeyi hak ettiginizi dusunmuyormusunuz?
 
onu sen boşa ve senın gibi bir pislikle evli kalmak istemiyorum de ,
iyi bir avukat bul mahkemede donuna kadar al
bir dahade eve alma , kovulmak zoruna gitmiş miş birde beyfendinin ohh ne ala memleket
 
Çok üzüldüm durumunuza. Ama lütfen dışardan bakan gözlerin haykırdığı gerçeklere kulak verelim. Biz Türk kadınları olarak çok düşük beklentili insanlarız. Evlilik olmayan evliliği kurtarmanın derdine düşmeyin, yazık.
 
Ayrıca neden dava açmıyor sizce? Gerçekten bunu düşünemiyormusunuz? Nafaka ödemek, belki tazminat ödemek, belki maddi birşeyleri varsa onları paylaşmak yerine neden keyfine bakıyor mu diyorsunuz anlayamadım? Bir erkek vantuz gibi yapışacağı bir başka kadın olmadan boşanamaz, okadar cesur ve güçlü değiller, bunu öğrenin lütfen. Ben 3 yıllık evlilikte öğrendim, cahil de değilsiniz ki...

Üslubum sert olmuş olabilir, kusura bakmayın. Lütfen kendinizi düşünün artık, kocanızı, onun ailesini, kendi ailenizi, ve evliliğinizi bir kenara bırakıp sadece kendinizi düşünün ...
 
Aranıza yeni katıldım. İnanınki çok mutsuzum. 15 yıldır evliyim. İyi bir işim var. Çalışan ekmeğini kazanan bir anneyim. Eşim bundan 4 ay önce beni evden kovdu. Tartışma nedenimiz, eve sabaha karşı alkollü olarak gelmesi. İstediği saatte gelip istediği saatte evden çıkmak istemesi. ( Evlendiğimizden bu yana tek sorunumuz bu ) Bekar hayatı istiyorum ben, defol git dedi. Bende o sinirle 11 yaşında olan kızımı alıp evden çıktım ve ailemin yanına gittim. Bir ay boyunca ailemde kaldım. Bu süreçte çocuğunu sadece iki kez gördü. Aramadı sormadı. Çocuğum bu durumdan çok etkilendi, eve dönmek istedi. Bir gün onu aradım. Çocuk durumdan çok etkileniyor, görüşelim dedim. Bir sürü bahane sonrası kabul etti. Görüştük. Çocuk etkileniyor dedim. Ben onunla konuşurum, o nasıl istiyorsa öyle yaparız dedi. Ertesi gün çocuğunu aldı konuştu. Kızım da bir arada yaşamak istiyorum demiş. Telefon etti bana. Çocuk öyle istiyor, eve gel dedi, gittik. Yavrumun mutluluğu için.

10-15 gün birlikteydik. (Ev arkadaşı gibi. Zaten yaklaşık 7-8 yıldır öyleyiz. İlgisiz, ruh gibi. Çalışıyor, geziyor,yiyor ve yatıyor.) Sonra yine bir gün arkadaşlarıyla çıktı, alkol almalar, eve gelince defol git istemiyorumlar, yine başladı. Ben buyum, işine geliyorsa dedi. Bende işime gelmiyor dedim. Bekar hayatı istiyorum, defol git diyor. Gitmiyorum dedim, sen defol git. Ben yavrumla burada yaşayacağım sen git dedim. İlk defa böyle bir şey duydu. Şok oldu. Ne yapacağını bilemedi. Bir kaç saat sonra da çıktı gitti. Ailesiyle yaşıyor, annesi beni olay olduktan sonra iki kez aradı. Sen alttan al, içer gezer gelir evine falan. Bende daha ne kadar sabredeceğim, çocuğum çok etkileniyor. Gezmesin demiyorum,içmesin demiyorum. Her şeyi ayarında yapsın diyorum tek istediğim bu dedim. O da,sen onu evden kovmuşsun, gururu kırılmış, inat ediyor, sen eve çağır dedi. Rica etti, eşini ara dedi. Bir kere daha alttan al dedi. Dinledim, aradım. Aramaz olaydım, eşim küfür etti, gelmem o eve dedi. Sen onursuzsun, gurursuzsun hala o evde oturuyorsun,defolup gitmedin. Senin sesini bile duymak istemiyorum, bundan sonra o eve öldürseler girmem, herşey bitti dedi. O günden sonra onunla hiç görüşmedim, aramadım sormadım. Kızımı arıyor, konuşuyor, birlikte vakit geçiriyorlar. Eve gelmiyor. O telefon sonrası ailesi sesiz, kimseden çıt çıkmıyor. Herkes izliyor. Ailesi çekip, sen ne yapıyorsun oğlum demiyor. Kardeşleri ilgisiz. Benim ailemde bekle bakalım, zaman herşeyin ilacı diyor. Delirmek üzereyim. Ne eşimin umurunda ne de bir başkasının.
Üzgünüm, bir yanda kızım, bir yanda uğruna harcanmış 15 yıl evlilik ve emeklerim. Boşanma davası açmadı.Niye açmıyor anlamıyorum. Hergün ne olur geri gelir mi gelmez mı, ben mi dava açsambitirsem mi, bitirmesem mi bilemiyorum.
Seviyor muyum, hayır. Ama evliliğiminde bitmesini istemiyorum. Onun ise umrunda değil. Nolu bana yol gösterin, çok kötüyüm. :KK43:((
size tavsiyem güçlü olun kendinizden asla ödün vermeyin mutlu görünün rahat olun ki zaten o sizi takmıyor sizde takmayın.tek düşünceniz suanda cocugunuz olsun.eger bosanmak istiyorsa davayı o acsın sizin açmanız belki daha kötü duruma getirebilir.sizde zorlamayın derim.cünkü evlilik bitmiş böyle bir babanın cocugunada faydası olmaz..
 
Hepinize yorumlarınız için teşekkür ederim.
İnanın her dediğinizde haklısınız, sizlere katılıyorum ama nedense bir türlü boşanmaya cesaret edemedim.
7 yıl önce babamı kaybettim, hala ona özlem ve ihtiyaç duyuyorum. Çocuğumun tam ergenlik döneminde boşanma gerçekleşirse, ileri de beni suçlar mı diye korkuyorum.Babasız çocuk büyütmenin zorluklarından korkuyorum. Belki de bunlar geçici ve yersiz korkular. Şu an kötü hissettiğim için de olabilir.
38 yaşındayım eşim 41 yaşında
Üniversite mezunuyum. İyi bir işim var. Çocuğuma ve kendime bakabilecek durumdayım. Babamdan kalma bir dairem var. Boşanırsam maddi açıdan bir problemim olmayacak.
 
Hepinize yorumlarınız için teşekkür ederim.
İnanın her dediğinizde haklısınız, sizlere katılıyorum ama nedense bir türlü boşanmaya cesaret edemedim.
7 yıl önce babamı kaybettim, hala ona özlem ve ihtiyaç duyuyorum. Çocuğumun tam ergenlik döneminde boşanma gerçekleşirse, ileri de beni suçlar mı diye korkuyorum.Babasız çocuk büyütmenin zorluklarından korkuyorum. Belki de bunlar geçici ve yersiz korkular. Şu an kötü hissettiğim için de olabilir.
38 yaşındayım eşim 41 yaşında
Üniversite mezunuyum. İyi bir işim var. Çocuğuma ve kendime bakabilecek durumdayım. Babamdan kalma bir dairem var. Boşanırsam maddi açıdan bir problemim olmayacak.
Daha ne istiyon diye sorarlar adama ama ben sormayacam. Tabii ki evlendigimiz insanla mutlu mesut yaşayıp bir ömür onla geçirmeyi istemek hakkımız lakin plandan öte plan var. Rabbim demek ki böyle uygun görmüş sizi bu şekilde imtihan ediyor,sabrederseniz mükafatı kazanırsınız. Yine de Gonlunuzde olanı hakkınızda hayırlı eylesin rabbim.
 
Back
X