- Konu Sahibi merhaba_hayat
- #1
merhaba öncelikle hoş geldiniz duyarlılığınız için.Evet ben arkadaşlığa ve dosluğa olan inancımı yitirdim ben her zaman hayatda şu felsefeye inandım dost dediğin iyi yada kötü gününde yanında olur sıkıntılı ve zor zamanlarında ona destek verir zorlukları vede mücadeleyi birlikte aşar yeri gelir ağladığın zaman omzuna yaslandıgın da bir cınar olur menfaatsiz ve cıkarsız karşılık beklemeden aynı havayı birlikte solumakdır saate bakmaksızın onu aramakdır birlikde gülmek birlikde ağlamakdır yürekden sevmekdir...ben hep bu felsefeye inandım ama mağlasef bu hayatda böyle dost bulmak cok zor insanlar ilşkilerini hep cıkar üzerine kurmuşlar ilişkiler arasında nerde o hoş görü vede alcak gönüllülük ....ben buldum sanmışdım ama malisef dost dediğim insanlar dost bile deyilmiş.Eger bir gün böyle bir dost bulursam belki bu yitirdiğim değerleri tekrar kazanırım......Kim bilir....