Arkadaşlığa ve de dosluğa inancım kalmadı

Dostluk kavramına benimde inancım kalmadı..
Herkes menfaat peşinde ..
İyi gününde herkes peşinde pervane ama söz konusu başın sıkıştığında ya
Kötü bir olay karşısında kimsecikler yok..
Çok kazık yediğim için bu dostluk kavramında
Kimseye güvenim kalmadı
Herkesi kendim gibi gördüm değer verdim ama sonuç 0
Bunu en yakın zamanda gördüm
Kötü günümde dostum dediğim hiç kimse yoktu
1 ay sonra ancak öğrendiler
O da kuru kuru bi başın sağolsundu
Onlar olmayacaksa o zamanda , kim olacaktıki
Ama onlar kötü değil , ben kötüyüm
Onların nasıl insanlar olduğunu öğrenemediğim
Onlarla arkadaşlık ettiğimi için
Hiç kimseye fazla değer vermiyeceksin , iyilik yaptıkça kötülük buluyormuşsun
Yaşadım , öğrendim...Ve hepsini hayatımdan çıkardım.. Bi kaç tane kaldı.. Yeter , fazlasına hiç bir zaman gerek yok..
 
:
Babam 65 yasinda ve ne zaman böyle dostluk arkadaslik sohbeti gecse hep sunu söyler:

Kizim benim dostum akrabam cebimdir...paran varsa dostunda olur arkadasin akrabanda ama birde görki parasiz olasin, ne dostun kalir nede akraban...

Bir bakima gercektende öyle, iyi gününde her tarafin dostlarinla dolu olur, ama kötü gününde kimseyi bulamazsin yaninda.

Bencede senin saydigin kriterlere göre bir dost bulmak imkansiz, o yüzden hicte böyle bir beklentide olmamak lazim

baban yanılıyor ben de sadece para var ne arkadaş ne aile offfffffffffffffffffffffff:gitme:yine ağlama kırizine girdim
 
merhaba öncelikle hoş geldiniz duyarlılığınız için.Evet ben arkadaşlığa ve dosluğa olan inancımı yitirdim ben her zaman hayatda şu felsefeye inandım dost dediğin iyi yada kötü gününde yanında olur sıkıntılı ve zor zamanlarında ona destek verir zorlukları vede mücadeleyi birlikte aşar yeri gelir ağladığın zaman omzuna yaslandıgın da bir cınar olur menfaatsiz ve cıkarsız karşılık beklemeden aynı havayı birlikte solumakdır saate bakmaksızın onu aramakdır birlikde gülmek birlikde ağlamakdır yürekden sevmekdir...ben hep bu felsefeye inandım ama mağlasef bu hayatda böyle dost bulmak cok zor insanlar ilşkilerini hep cıkar üzerine kurmuşlar ilişkiler arasında nerde o hoş görü vede alcak gönüllülük ....ben buldum sanmışdım ama malisef dost dediğim insanlar dost bile deyilmiş.Eger bir gün böyle bir dost bulursam belki bu yitirdiğim değerleri tekrar kazanırım......Kim bilir....

kaydirigubbakcemile5sözlerinin her kelimesine katılıyorum yanlışlıkla telefonumbile çalmıyor bende var bir uğursuzluk hiç arkadaşım yok allah başkader vermesin :Saruboceq:
 
Merhaba hayat, rumuzunuz bile manidar. Kendimce düşüncelerimi yazmak isterim bu konuda, size zıt gelebilir belki...

Arkadaş bana göre sadece ihtiyaçtır. Anne baba, eş, sevgili gibi...
İnsanın kendinden başka vazgeçilmezi yoktur. (Kendinden vazgeçerse gider bir yerlerden atlar ama o konumuz değil.)

Hayatını sürdürebilmek için ihtiyaç duyduklarından başka, ulvi boşluğunu doldurmak için Tanrı'ya, cinsellik ya da flört için bir sevgiliye/eşe nasıl ihtiyaç duyuyorsa, desteklendiğini, sevildiğini hissetmek için arkadaşa ihtiyaç duyar.

Ama bir arkadaş gelir, biri gider, bazı arkadaşlıklar yüzeysel ve gelip geçicidir, bazıları ise uzun yıllar sürer ve adını dostluk koyar birileri... Bazen 20-30 yıllık dostların nasıl basit bir sebepten küstüklerini duymuyor muyuz? Çünkü tesadüfen, şans ya da kader sayesinde uzun yıllar arkadaşlık eden bu iki insanın artık birbirine ihtiyacı kalmamıştır.

Evet benciliz, kendi yaşamımızı sürdürebilmek için başkalarını ve duygularını ezip geçiyoruz bazen ama bu neden kötü olsun? Sadece insani. Kendi yavrusunu yiyen canlılar var doğada, hepimiz önce kendi hayatımızı sürdürme ve mutlu olma gayesindeyiz.

Tavsiyem, bu konuda tasalanmamanız. Tatlı dilli, sizi seven ve destekleyen, yardımcı ve iyi insanlarla arkadaşlık edin, siz de onlara karşı aynı şekilde davranın, lakin bir şekilde bittiğinde de üzülmeyin.
 
Merhaba hayat, rumuzunuz bile manidar. Kendimce düşüncelerimi yazmak isterim bu konuda, size zıt gelebilir belki...

Arkadaş bana göre sadece ihtiyaçtır. Anne baba, eş, sevgili gibi...
İnsanın kendinden başka vazgeçilmezi yoktur. (Kendinden vazgeçerse gider bir yerlerden atlar ama o konumuz değil.)

Hayatını sürdürebilmek için ihtiyaç duyduklarından başka, ulvi boşluğunu doldurmak için Tanrı'ya, cinsellik ya da flört için bir sevgiliye/eşe nasıl ihtiyaç duyuyorsa, desteklendiğini, sevildiğini hissetmek için arkadaşa ihtiyaç duyar.

Ama bir arkadaş gelir, biri gider, bazı arkadaşlıklar yüzeysel ve gelip geçicidir, bazıları ise uzun yıllar sürer ve adını dostluk koyar birileri... Bazen 20-30 yıllık dostların nasıl basit bir sebepten küstüklerini duymuyor muyuz? Çünkü tesadüfen, şans ya da kader sayesinde uzun yıllar arkadaşlık eden bu iki insanın artık birbirine ihtiyacı kalmamıştır.

Evet benciliz, kendi yaşamımızı sürdürebilmek için başkalarını ve duygularını ezip geçiyoruz bazen ama bu neden kötü olsun? Sadece insani. Kendi yavrusunu yiyen canlılar var doğada, hepimiz önce kendi hayatımızı sürdürme ve mutlu olma gayesindeyiz.

Tavsiyem, bu konuda tasalanmamanız. Tatlı dilli, sizi seven ve destekleyen, yardımcı ve iyi insanlarla arkadaşlık edin, siz de onlara karşı aynı şekilde davranın, lakin bir şekilde bittiğinde de üzülmeyin.

Hiç te zıt değil yazdıkların günümüz ilişkilerinin boyutunu gösteriyor :kahve:
 
Merhaba hayat, rumuzunuz bile manidar. Kendimce düşüncelerimi yazmak isterim bu konuda, size zıt gelebilir belki...

Arkadaş bana göre sadece ihtiyaçtır. Anne baba, eş, sevgili gibi...
İnsanın kendinden başka vazgeçilmezi yoktur. (Kendinden vazgeçerse gider bir yerlerden atlar ama o konumuz değil.)

Hayatını sürdürebilmek için ihtiyaç duyduklarından başka, ulvi boşluğunu doldurmak için Tanrı'ya, cinsellik ya da flört için bir sevgiliye/eşe nasıl ihtiyaç duyuyorsa, desteklendiğini, sevildiğini hissetmek için arkadaşa ihtiyaç duyar.

Ama bir arkadaş gelir, biri gider, bazı arkadaşlıklar yüzeysel ve gelip geçicidir, bazıları ise uzun yıllar sürer ve adını dostluk koyar birileri... Bazen 20-30 yıllık dostların nasıl basit bir sebepten küstüklerini duymuyor muyuz? Çünkü tesadüfen, şans ya da kader sayesinde uzun yıllar arkadaşlık eden bu iki insanın artık birbirine ihtiyacı kalmamıştır.

Evet benciliz, kendi yaşamımızı sürdürebilmek için başkalarını ve duygularını ezip geçiyoruz bazen ama bu neden kötü olsun? Sadece insani. Kendi yavrusunu yiyen canlılar var doğada, hepimiz önce kendi hayatımızı sürdürme ve mutlu olma gayesindeyiz.

Tavsiyem, bu konuda tasalanmamanız. Tatlı dilli, sizi seven ve destekleyen, yardımcı ve iyi insanlarla arkadaşlık edin, siz de onlara karşı aynı şekilde davranın, lakin bir şekilde bittiğinde de üzülmeyin.

merhaba düşünceleriniz bana zıt gelmedi gayet güzel ifade etmişşiniz düşüncelerinizin sonuna kadar size katılıyorum teşekür ederim tavsiyesiz içinde.
 
Back
X