Merhaba, benim kendi başıma nesnel davranıp yorumlayamadığım, dışarıdan bakan bir göze ihtiyacımın olduğu bir konu var. 4 yıldır kah küsüp uzak durduğumuz kah barışıp ,süper zaman geçirdiğimiz bir arkadaşlığım var.
Olay şu, mesela bu arkadaşım ile aramızda bir küslük oldu. Ben istiyorum ki gelsin gönlümü alsın. Öyle onun anlamasına da bırakmıyorum olayı, açık açık diyorum bu hareketin beni çok kırdı diye. İstiyorum ki gelsin bir şeyler desin. Hiç oralı olmuyor. Küs kalıyorum, bakıyorum hiç yokluğum hissedilmemiş. Sonra ben dayanamıyorum ,diyorum ki üç günlük dünya, sanki onsuz daha mı iyi olacak. Gidip laf atıyorum, o da uzatmayıp geliveriyor. Hiç bir şey olmamış gibi devam ediyoruz . Bu huyunu seviyorum ama bazen yeri geldi aylarca küs kaldığım oldu, bir insan hiç mi özlemez , hiç mi yokluğumu hissetmez. Benle yıllarca küs kalsan umrun olmaz değil mi diyorum, yok yere küsersen olmaz tabi diyor. Gönül alma diye bir huyu yok adamın bana karşı. Ama gel gör ki başka bi arkadaşımız dediği küçücük bi lafa kırılsın, dört döner etrafında, bırakmaz peşini. Bana gelince süründüyor resmen. Onu değiştiremem farkındayım . Hata bende sanırım. Gönlümü almayacağını, sonunda benim gideceğimi bile bile olay çıkarıyor, sessiz ,umursamaz ,davranamıyorum. Kendi üzüldüğüm ile kalıyorum. Şu an yine bir sebepten aramız limoni, son attığım mesaja cevap bile vermedi. Vermeyecek de. Ben ne yapayım şimdi ? Normalde arkadaşlık ilişkilerim stabildir ama bu çocuk ile bi rayına oturtamıyoruz.
Olay şu, mesela bu arkadaşım ile aramızda bir küslük oldu. Ben istiyorum ki gelsin gönlümü alsın. Öyle onun anlamasına da bırakmıyorum olayı, açık açık diyorum bu hareketin beni çok kırdı diye. İstiyorum ki gelsin bir şeyler desin. Hiç oralı olmuyor. Küs kalıyorum, bakıyorum hiç yokluğum hissedilmemiş. Sonra ben dayanamıyorum ,diyorum ki üç günlük dünya, sanki onsuz daha mı iyi olacak. Gidip laf atıyorum, o da uzatmayıp geliveriyor. Hiç bir şey olmamış gibi devam ediyoruz . Bu huyunu seviyorum ama bazen yeri geldi aylarca küs kaldığım oldu, bir insan hiç mi özlemez , hiç mi yokluğumu hissetmez. Benle yıllarca küs kalsan umrun olmaz değil mi diyorum, yok yere küsersen olmaz tabi diyor. Gönül alma diye bir huyu yok adamın bana karşı. Ama gel gör ki başka bi arkadaşımız dediği küçücük bi lafa kırılsın, dört döner etrafında, bırakmaz peşini. Bana gelince süründüyor resmen. Onu değiştiremem farkındayım . Hata bende sanırım. Gönlümü almayacağını, sonunda benim gideceğimi bile bile olay çıkarıyor, sessiz ,umursamaz ,davranamıyorum. Kendi üzüldüğüm ile kalıyorum. Şu an yine bir sebepten aramız limoni, son attığım mesaja cevap bile vermedi. Vermeyecek de. Ben ne yapayım şimdi ? Normalde arkadaşlık ilişkilerim stabildir ama bu çocuk ile bi rayına oturtamıyoruz.
