Artık bitecek

önceki konunuza az önce planınız ne diye sormuştum ki bu konunuzu gördüm. Sonuç itibariyle avukatla görüşerek boşanmaya bir adım da olsa atmanıza sevindim. Ve konunuzdan da tekrar anladığım kadarıyla siz hala "bir umut düzelir mi acaba" yla yaşadığınızdan bu adımı atmaya cesaretiniz yoktu. Yani çocuk yatılı mı olur bilmemne mi falan bunlar hep çözülebilecek şeylerdi ama siz aslen boşanmak istemediğinizden kendi önünüze bahane olarak bunları çıkarıyordunuz. Neyseki artık gözünüz biraz açılmış. İnşallah bu yolda yürümeyi başarırsınız. allah yardımcınız olsun.
Düzelir mi diye hiç düşünmedim. Konu içinde söyledim düzelmez. Sadece düzelmez ve bu hayat değil. Düzelmez çünkü normal bir insan degil. Dogal olarak soylersiniz bunu kendinize , mukayese ettiğimden söylemedim yani. Ve çocuğum büyüdükçe çok daha zor olacak onun içinde.
 
allah yardımcınız olsun , gerçekten üzücü ve zor bir durum , işi bilen birinden yardım almanız hem sizin hemde çocuğunuzun bundan sonraki hayatı için çok önemli , bu şekilde bir hayata devam etmeniz zaten imkansız görünüyor böyle bir ortamda çocukta sağlıklı yetişemez zaten , herşeyi en ince ayrıntısına kadar yazınki durumun ciddiyetinin ve alınması gereken tedbirlerin bilincinde olsun avukat ona göre biranönce tedbir alsın , mevlam biranönce kurtarsın sizi :(
 
Back