- 7 Mart 2014
- 513
- 230
- Konu Sahibi kahvekokusu32
- #1
sinirlenmiyim, herşeyi büyütüp kendime hayatı zindan etmiyim diyorum ama yok, bu kayınvalide benim hayatımda olduğu sürece hayatım asla düzelmeyecek... ailem çok uzakta, kayınvalidemlerde aynı binada yaşıyoruz. evlendiğimizden bu yana o kadar çok sıkıntı yaşadık ki.. eltimin durumları çok iyi diye hep dışladılar beni... kayınvalidem eltimle aramızı bozdu, şimdi birbirimizin yüzüne bakmıyoruz. bikaç ay önce çok hastalandım, oğlumda küçücük kalkıp ona bakmaya halim yoktu, sürünerek çorba yapıp yedirdim ona kaçgün hasta yattım bir lokma yemeden... bir günde gelip bişeye ihtiyacın var mı demedi hemen alt katımdaki kaynanam... hep sineye çektim , kayınvalidemler umreye gitti, geçtiğimiz hafta döndüler. geldiğinde orada hastalanmışlar, baya baya ateşli, ayakta durmaya hali yok, yine de çorba yaptım yedirdim gittim baktım, geçenlerde yine bakmaya gittiğimde kuran okutcam dedi ne zaman dedim bilmiyorum pazar mı olur pazartesi de mi olsa dedi bende sen bilirsin ne yapılcaksa yaparım hazırlıklara yardım ederim, sen söyle demiştim. şehir dışından kayınvalidemin annesi babası gelince ona sorup öyle bakarız gününe dedi. sonra cmt kayınvalidemlerin annesi babası gelmiş, eşim de akşam işten gelince aşağıya inelim gelmişler dedi, eltim var diye gitmek istemedim ama yine eşim kırılmasın diye indim, ama ben aşağı inince hepsinin suratı 5 karış oldu. hoşgeldiniz dedim sadece bi hoşbulduk dedi kayınvalidemin annesini hangi ara ben inene kadar nasıl doldurmuşlar anlamadım hiç biri konusmak istemedi ,çok dışlanmış hissettim kendimi eşimde farketti çıkalım dedi. önceki gün görmedm hiç birini.
dün sabahtan eltimin sesleri geliyodu aşağıdan, kahvaltıya falan çağırdılar herhalde die düşündüm. dün arkadasım çocukları okula bırakınca kahve içmeye geldi. onların ziline basmış muhtemelen, tam kız bizim kapıyı çaldı açtım, hoşgeldin dememle kayınvalidem melankolikkahve die seslendi efendim dedim Kuran var dedi, ne zaman dedim şimdi dedi... deminde geldim yoktun dedi, çocuğu 15 dk lık okula bırakıp gelmiştim. o da hergün aynı saatte çıktığımı biliyor. bende şimdi mi söylenir anne dedim, o da söyledim ya daha önce dedi, söyledin ama gününü söylemedin dedim. arkadasım geldi gelemeyeceğim deyip girdim içeri, arkadaşım şok oldu, haliyle bozuldu olmazsa gideyim dedi bende yok sen gelsen gelmesen son dakika çağırdı, gitmezdim zaten dedim... ama nasıl kötü hissettim kendimi, nasıl üzüldüm. sonra bugün komşulardan biri neden yoktum diye sordu, insanlar toplanınca çağırmayı aklına getirmiş misafirim vardı gelemedim dedim. ben ne yapsam yaranamayacağım bunlara, şimdi nasıl bi tavır sergilesem? ne yapmalıyım sizce ? hiçbirşey olmamış gibi davranamam...
dün sabahtan eltimin sesleri geliyodu aşağıdan, kahvaltıya falan çağırdılar herhalde die düşündüm. dün arkadasım çocukları okula bırakınca kahve içmeye geldi. onların ziline basmış muhtemelen, tam kız bizim kapıyı çaldı açtım, hoşgeldin dememle kayınvalidem melankolikkahve die seslendi efendim dedim Kuran var dedi, ne zaman dedim şimdi dedi... deminde geldim yoktun dedi, çocuğu 15 dk lık okula bırakıp gelmiştim. o da hergün aynı saatte çıktığımı biliyor. bende şimdi mi söylenir anne dedim, o da söyledim ya daha önce dedi, söyledin ama gününü söylemedin dedim. arkadasım geldi gelemeyeceğim deyip girdim içeri, arkadaşım şok oldu, haliyle bozuldu olmazsa gideyim dedi bende yok sen gelsen gelmesen son dakika çağırdı, gitmezdim zaten dedim... ama nasıl kötü hissettim kendimi, nasıl üzüldüm. sonra bugün komşulardan biri neden yoktum diye sordu, insanlar toplanınca çağırmayı aklına getirmiş misafirim vardı gelemedim dedim. ben ne yapsam yaranamayacağım bunlara, şimdi nasıl bi tavır sergilesem? ne yapmalıyım sizce ? hiçbirşey olmamış gibi davranamam...
