Kizlar konuyla ilgili kafama takilan bir sey var. Benim cocugum yok, kendimi annelerin yerine koyamadigimdan belki bazi seyleri anlamiyorum.
Benim halam 3 torununa bakiyor. aralarinda birer yas var. Bu cocuklara hergun evde farkli yemek pisiyor. Farkli yemek dedigim 3une birden degil. Buyuk kiz oglen makarna istiyor, ona makarna, ortanca kofte ister on a kofte, kucuk zaten evde bir sey yemez ona da disardan hamburger gibi. Acaba bu cocuklar ac birakilsa (ac birakilsadan kastim, istedikleri yemek yapilmasa) eninde sonunda evde olani yemeye alismayacaklar mi?
Ben cocukken annem de beni ayni sekilde buyutmustu. Ne yemek istersem hemen pisirilirdi. Mantik da : "yeter ki cocugun bogazindan birseyler gecsin" Tadini bile bilmedigim seylere, ben bunu sevmiyorum derdim. Dusunun ilk defa 17 yasinda bamya yedim. annem tabi ki benim iyiligimi istiyordu ama dusunuyorum acaba ev yemegi sevmememin altinda, kucuklukten alistirilmamam olabilir mi?
Yani bu cocuk ac ac oturacak degil ya. Siz kararli durursaniz bir sure sonra istediginin olmayacagini anlayip evde ne bulursa yemeyecek mi?
Anneler, bana bu konuda yardimci olursaniz sevinirim.
hatta bir ara sadece sütüne karıştırdığım yumurta,bal ve muzla besleyebildim, o da uyurken. ağzına lokma koymuyordu. multi vitaminli balık yağları, çinko, demir vb. hiçbir şey fayda etmedi. oysa 1,5 yaşına kadar günde 5 öğün dolu dolu yemek yiyordu. şimdi 2 yaşında hoşuna gitmeyen ya da bıktığı yemekleri, yani yiyeceklerin yaklaşık %90'ını yemiyor! bir gün sevdiği şeyi ertesi gün sevmiyor. katı gıdalar konusunda da pek iyi değiliz. sevdiği tahıl gevreğini (sütsüz) katır kutur yiyen kızım elmayı vb. sertlikte meyveleri yerken sanki zorlanıyor. ağzından yemek çıkarma huyu da akıllara zarar boyutta! yoğurdu seviyor diye her şeyi yoğurtla karıştırıp yedirmeye çalışıyorum ama o da bir noktaya kadar... neyi sevdiğini keşfedebilmek için eve aldığımız ve kızımın yemediği yiyeceklerden dolayı eşim kilo almaya başladı, bense stresten zayıflıyorum 
