aslında nerden başlıcamı bilmiyorum. 5yıldır süren bi ilişkim vardı. mutlu sorunsuz bir çift değildik.sürekli benim çabalarımla fedakarlıklarımla bi yerlere geldik. dün yine bi tartışma yaşadık ve bana inanın çok zoruma giden şeyler söyledi en büyük pişmanlığımsın başıma gelen en kötü şeysin gibi şeyler hazmetmeye çalışıyorum ama çok yoruldum artık ve ben bunların sonucunda hiçbirşey diyememdim.cevap vermedim susuyorum yutmaya çalışıyorum. ve nasıl bişeydir bu ki bilmiyorum ben onu gerçekten seviyorum kendime yaptığım en büyük saygısızlık farkındayım ama engel olamıyorum
aramasını bekliyorum beklemicem diyorum ama bekliyorum. ve arkadaşlar bende anksiyete bozukluğuda var endişe ve kaygı yani sürekli. bu da çok etkiliyo onsuz yapamıcakmışım çaresizmişim gbi hissediyorum.sizce artık nasıl davranmalıyım yalnızım lütfen bana birşeyler söyleyin..
