- 22 Aralık 2014
- 5.379
- 4.001
- 373
- Konu Sahibi usuyenprenses
- #1
Klasik cümle ile başlayacağım bilenler bilir babam annemi aldattı ve boşanacak umuduyla herkese rest çekip
annemin yanında oldum zaten her zaman onun yanındaydım.
Aldatma olayı olmasa da hep ayrıl diyorduk babamla ilgili ciddi sıkıntılarımız var.
Ayrılcam dedi ayrılmadı.
Hatırlarsınız belki doğum günümde arkadaşımda kalmıştım eve dönmeyecektim annemin ağlamalarına dayanamayıp döndüm.
Annem babamın hatasını hem affetti hem de kabullenemedi her gün kavga çıkartıyor.
Babam da herkese gerine gerine annemi aldattığını anlatıyor marifetmiş gibi.
Anneanneme söylememiştik ona da anlattı.
O da bize erkektir yapar sakın sesinizi çıkarmayın dedi eskisinden daha çok ilgileniyor babamla
suyun var mı yemeğin var mı falan çocuk gibi ilgileniyor babamın yanında çocuk mu o ya bu ne diye fena çıkış yapmışlığım da var.
Annem sesini değiştirip babamı arayacağını o kadınlarla ilgili soru sorup bilgi alacağını söyledi.
Ya saçmalama yapma hem sesini anlar hem de ne bilgisi verecek gizli numaradan arayan birisine dedim dinlemedi.
Israr üstüne ısrar illa yapacak. Beni gizli numaradan arayıp denedi sesin belli oluyor dedim.
Yapmayı çok istiyordu yap bari anlarsa şaka yaptım de dedim.
Her zamanki gibi babam alkol almış. Aramış annem babamı gizli nodan ne dedi bilmiyorum.
Evde kardeşlerimle tv izliyorum bi geldi üstüme yürüdü seni savcılığa vericem sen nasıl beni gizli numaradan ararsın bağırdı çağırdı ben aramadım dedim inanmadı annem de orda sesi çıkmıyor.
Kız kardeşim baba ablam yanımda tv izliyordu kimseyi aramadı dedi.
Ona da neler söyledi neler. Bağırdı çağırdı. Gene de annemi ele vermek istemedim.
Yeter be bıktım sizden diye bağırıp kapıları yumrukladım o sinirle. Gidicem bu evden dedim gidersen git dedi.
Ama gitsem de rahat bırakmaz.
3 gündür ev arıyorum annemle babamın suratına bakmıyoruz onlara görünmeden odamıza geçiyoruz yemekte yemiyoruz.
Bazen annem indiğim yere karşılamaya geliyor falan ama hiç yüzüne bakmıyorum zoruma da gidiyor vicdanım el vermiyor kız kardeşim de ders vermemiz lazım sakın konuşma diyor.
Dün gelmiş baban sizinle konuşacak özür dileyecek diyor.
Peki ya kendisi.. tamam babam da suçlu ama en büyük suçlu annem.
şimdi onlar hiçbir şey yokmuş gibi hayatlarına devam ediyorlar gene olan bize oldu.
Ev arıyorum bekara evimiz yok deyip telefonu kapatıyorlar.
Uzun oldu kusura bakmayın. Zor zamanlar geçiriyorum.
annemin yanında oldum zaten her zaman onun yanındaydım.
Aldatma olayı olmasa da hep ayrıl diyorduk babamla ilgili ciddi sıkıntılarımız var.
Ayrılcam dedi ayrılmadı.
Hatırlarsınız belki doğum günümde arkadaşımda kalmıştım eve dönmeyecektim annemin ağlamalarına dayanamayıp döndüm.
Annem babamın hatasını hem affetti hem de kabullenemedi her gün kavga çıkartıyor.
Babam da herkese gerine gerine annemi aldattığını anlatıyor marifetmiş gibi.
Anneanneme söylememiştik ona da anlattı.
O da bize erkektir yapar sakın sesinizi çıkarmayın dedi eskisinden daha çok ilgileniyor babamla
suyun var mı yemeğin var mı falan çocuk gibi ilgileniyor babamın yanında çocuk mu o ya bu ne diye fena çıkış yapmışlığım da var.
Annem sesini değiştirip babamı arayacağını o kadınlarla ilgili soru sorup bilgi alacağını söyledi.
Ya saçmalama yapma hem sesini anlar hem de ne bilgisi verecek gizli numaradan arayan birisine dedim dinlemedi.
Israr üstüne ısrar illa yapacak. Beni gizli numaradan arayıp denedi sesin belli oluyor dedim.
Yapmayı çok istiyordu yap bari anlarsa şaka yaptım de dedim.
Her zamanki gibi babam alkol almış. Aramış annem babamı gizli nodan ne dedi bilmiyorum.
Evde kardeşlerimle tv izliyorum bi geldi üstüme yürüdü seni savcılığa vericem sen nasıl beni gizli numaradan ararsın bağırdı çağırdı ben aramadım dedim inanmadı annem de orda sesi çıkmıyor.
Kız kardeşim baba ablam yanımda tv izliyordu kimseyi aramadı dedi.
Ona da neler söyledi neler. Bağırdı çağırdı. Gene de annemi ele vermek istemedim.
Yeter be bıktım sizden diye bağırıp kapıları yumrukladım o sinirle. Gidicem bu evden dedim gidersen git dedi.
Ama gitsem de rahat bırakmaz.
3 gündür ev arıyorum annemle babamın suratına bakmıyoruz onlara görünmeden odamıza geçiyoruz yemekte yemiyoruz.
Bazen annem indiğim yere karşılamaya geliyor falan ama hiç yüzüne bakmıyorum zoruma da gidiyor vicdanım el vermiyor kız kardeşim de ders vermemiz lazım sakın konuşma diyor.
Dün gelmiş baban sizinle konuşacak özür dileyecek diyor.
Peki ya kendisi.. tamam babam da suçlu ama en büyük suçlu annem.
şimdi onlar hiçbir şey yokmuş gibi hayatlarına devam ediyorlar gene olan bize oldu.
Ev arıyorum bekara evimiz yok deyip telefonu kapatıyorlar.
Uzun oldu kusura bakmayın. Zor zamanlar geçiriyorum.
