Benim de 7 ve 5 yaşında 2 kızım var. Küçük olan anaokuna gidiyor onun da ödevleri oluyor. İkisi ile ilgilenmek aynı zamanda da çalışmak zorundayım. Bu yüzden bir düzen kurduk (çocuklarla birlikte), okuldan geldiklerinde (16:30) 30-45 dk birlikte oyun oynama süreleri var. Süre bitince büyük olan başka bir odaya geçiyor ödevlerini yapmak için, küçük olan benimle kalıyor. Ödevini bitiren resim yapabilir, puzzle yapabilir vs sessiz bir şekilde zaman geçiriyor. Büyük olan tek başına ödev yapmakta zorlandığında yapamadığı kısımları boş bırakıyor ve en son bana getiriyor nasıl yapması gerektiği konusunda yardımcı oluyorum. Yol gösteriyorum, onun yerine yapmıyorum, sonuca kendisi ulaşıyor. Büyüğün ödevlerini kontrol ettikten sonra onu sözlerimle sevgi dolu hareketlerle yüceltiyorum. Bu şekilde hem ödev yapmaktan keyif alıyor hem de daha kısa sürede bitiriyor.
Ödevleri yaklaşık 1 saatte bitiyor, sonra yemek yeniyor. Yemekten sonra 30 dk tv izleme hakları var. Sonra okuma saati yapıyoruz, bazen büyük kendi kendine okuyor kitabını ben ufaklığa okuyorum. Bazense büyük kızım kardeşine okuyor ve 20:30 - 21:00 arası yatıyorlar.
Düzen kurarsanız, ve bu düzeni oğlunuzla birlikte kurar onun isteklerine de kulak verir söz hakkı olduğunu hissettirirseniz kısa sürede problemleri çözersiniz. Oğlunuzun oyun saatinde kardeşi ile oynaması yaş farkından dolayı zor olacaktır, bu yüzden sizinle oynayabileceği oyunlar türetebilirsiniz. Hem sizinle daha fazla vakit geçirmiş olacağından aranızdaki diyalog da artacaktır. Birbirinizi daha iyi anlamaya başlayabilirsiniz bu sayede.
Ben 1. sınıfta ödev konusunda zorlanmıştım, yazı çalışmaları yorucu oluyordu. Bu yüzden ilk 4-5 ay kızım okuldayken fiyatı 1 lirayı geçmeyen minik ödüller alıyordum, ödevini bitirince veriyordum çok mutlu oluyordu. Zamanla maddesel ödüllerin yerini duygusal ödüller aldı. Siz de deneyebilirsiniz, neticede pedagogların sihirli değnekleri yok yine size yapmanız gereken benzer tavsiyelerde bulunacak.
