İş yerimde çok sıkıntılı bir durum yaşadım.Allah kimsenin başına vermesin,iftiraya dedikoduya maruz kaldım.psikolojim bozuldu.artık geceleri uyuyamıyorum.yemek yiyemiyorum kalp çarpıntısı titreme panik atak ne ararsanız var sağlıklı düşünemiyorum artık bu olay beni çok sarstı.sürekli telefonla arayıp bu şöyle demiş bu böyle demiş diyen tüm arkadaşlarımla aramı bozdum kavga ettim anlatmayın artık diye.işe gitmek istemiyorum şuan raporluyum tedavi görmeye de başladım ilaç kullanıyorum.raporum bitince tayin isticem ama amirim eğer gidersen daha çok konuşacaklar arkandan diyor.sizce kalıp savaşmalı mıyım ki savaşacak gücümde yok orası ayrı yoksa ne konuşacaklarsa konuşsunlar diyip çekip gitmeli miyim?gidersem demekki iftira değilmiş yüzü kalmadı kaçıp gitti derler biliyorum ama kalırsam da aklımı tamamen kaçırıcam.Tek desteğim eşim allahtan yanımda oda olmasa intihar noktasına gelmiş olurdum.
Söyleyenler yüzüme demiyor.Ben kimseyi bu konuda karşıma alıp kendimi aklamaya çalışmak istemiyorum artık bu konuyu onlarla konuşmak istemiyorum ki zaten hep sessiz kaldım ortamı boş bulanlar konuştu.sadece amirime beni bu olaylar değil ama arkamdan konuşanlar yıprattı artık bu insanlarla çalışmak istemiyorum benden kıymetli değil hiçbirisi dedim. özelliklede erkekler benden yana olurken kadınlar arkamdan konuşuyor.Kadının düşmanı kadındır dememişler boşunaBence gitmelisin çünkü o işte daha uzun süre kalman psikolojini çok etkileyecek. Ancak gitmeden önce her şeyiyle ne olup ne bittiyse konuş patla için rahatlasın biraz. Ben dedikodudan bıktım huzura hasret kaldım de git.
Söyleyenler yüzüme demiyor.Ben kimseyi bu konuda karşıma alıp kendimi aklamaya çalışmak istemiyorum artık bu konuyu onlarla konuşmak istemiyorum ki zaten hep sessiz kaldım ortamı boş bulanlar konuştu.sadece amirime beni bu olaylar değil ama arkamdan konuşanlar yıprattı artık bu insanlarla çalışmak istemiyorum benden kıymetli değil hiçbirisi dedim. özelliklede erkekler benden yana olurken kadınlar arkamdan konuşuyor.Kadının düşmanı kadındır dememişler boşuna
Daha önce açtığım konularda bahsetmiştim.beni rahatsız eden taciz eden bir adamı eşim dövdü iş yerinde.Doğuda çalışıyorum ve türkiyenin en yobaz insanlarının çalıştığı bir kurum,beni rahatsız eden adam namazlı niyazlı çok efendi gözüken biri çalışan kadınların %90 ı kapalı açıklarında çoğusu yaşlı dedikodular şu yönde bizi neden rahatsız etmedi,açık giyiniyordu olacağı buydu (dekolte asla giymiyorum normal açıklık),yüz vermiştir(ki adamla 1 yıldır selamlaştığımı gören yoktur) ve en iğrenci ilişkileri varmış.Konu amirler tarafından değerlendirildi adam suçlu bulundu ve sürüldü.giderkende ilişkimiz vardı beni sürdürmediler ben kendim gidiyorum diye diyip kendini aklınca aklamaya ve benide huzursuz edip intikam almaya çalıştığını düşünüyorum.ayrıca şunuda belirteyim iş yerinde oturup muhabbet ettiğim tek bir erkek yok ciddiyimdir neden bunu yaptıklarını anlaymıyorum.evimden işime işimden evime giden anti sosyalin tekiyim sadece güzel giyinmeyi seviyorum oda kendi öz güvenim için iftira olunca kaldıramadım bide bu namusOzel olmazsa, ne tur bir iftira bu?
Dedikodu her yerde var zaten. Is hayatimdakileri pek takmam ben. Dedikoduyu da oyle benimsedim ki, herkesin oldugu gibi benim de dedikodum yapiliyordur elbet.Yani takmayin diyecegim ama iftira cok mu agir birsey, hani namus meselesi gibi, onu merak ettim.
İş yerimde çok sıkıntılı bir durum yaşadım.Allah kimsenin başına vermesin,iftiraya dedikoduya maruz kaldım.psikolojim bozuldu.artık geceleri uyuyamıyorum.yemek yiyemiyorum kalp çarpıntısı titreme panik atak ne ararsanız var sağlıklı düşünemiyorum artık bu olay beni çok sarstı.sürekli telefonla arayıp bu şöyle demiş bu böyle demiş diyen tüm arkadaşlarımla aramı bozdum kavga ettim anlatmayın artık diye.işe gitmek istemiyorum şuan raporluyum tedavi görmeye de başladım ilaç kullanıyorum.raporum bitince tayin isticem ama amirim eğer gidersen daha çok konuşacaklar arkandan diyor.sizce kalıp savaşmalı mıyım ki savaşacak gücümde yok orası ayrı yoksa ne konuşacaklarsa konuşsunlar diyip çekip gitmeli miyim?gidersem demekki iftira değilmiş yüzü kalmadı kaçıp gitti derler biliyorum ama kalırsam da aklımı tamamen kaçırıcam.Tek desteğim eşim allahtan yanımda oda olmasa intihar noktasına gelmiş olurdum.
Önemli değilarkadaşlar kusura bakmayın bir kaç arkadaşımın yorumunu yanlış beğenmişim katılmıyorum demişim şimdi farkettim çok özür........
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?