Asik oldum sanirim. Ayni lisede okumusuz 3 yil ama onu fark etmemisim daha once. O simdi bogazicinde okuyor ben 12.sinifim. okulun ilk haftasi gelmisti dersimize girip nasil calismamiz konusunda tavsiyelerde bulunmustu falan. Cok agirbasli ve efendi birisi ben de hoslandim biraz kizlarla aramizda konusurken bir hocamizin kulagina gitmis. Bana onunla ilgili espri yapti numarasini vereyim istersen falan dedi. Ben de samimi olduklarini ogrenince hocamdan rica ettim onunla konusmasini. Aradi konustu seninle tanismak isteyen bir kiz var dedi geldigim zaman goruselim demis. Ben bayrami iple cekiyorum tabi her gun onu soruyorum falan. Neyse persembe gunu hocam beni yanina cagirdi gorusmek istemiyor dedi. Kesinlikle benimle, kisiligimle alakasi yokmus 3 senedir bir kizi seviyormus ve gecen ay kiza acilmis kiz bunu reddedince boyle depresyona girmis. Uni bitene kadar hayatimda kimseyi istemiyorum diyormus. Bu yasadiklari daha cok yeni tamam kalbi kirilmis anliyorum ama beni de oyle bir anda ve cok kesin bir sekilde reddetmesi cok kalbimi kirdi. Sanki evlenelim dedim cocuga. 1 kez olsun gorusmez mi insan? Facebooktan mesaj attim selam nasilsin iyiyim sen nasilsin ben de iyiyim bu kadar tum konusmamiz. En azindan kirmamak icin konussaydi azcik. Umit vermek istemiyor olabilir ne bileyim belki yasadiklarini bana yasatmamak icin soguk davranmistir ama ben ne yapacagimi bilmiyorum. Agliyorum surekli. Bir kac ay gectikten sonra tekrar sansimi denesem mi acaba? Beni tanisa sevecegini dusunuyorum cunku. Ondan vazgecmek istemiyorum abarttigimi dusunebilirsiniz ama bir daha karsima oyle birinin cikmayacagini dusunuyorum. Sirf onun icin hirs yaptim bogazicini kazanacagim onun yanina gidecegim diye ders calisiyorum... Hayal dunyasinda yasiyor olsam bile bu beni motive ediyor en azindan. Hic umut yok mu dersiniz? Belki yanina gitsem degisir bir seyler...