- Konu Sahibi flower_rose
- #1
Bu ara ruh halim çok kötü. Aşırı derecede bunaldım. Sürekli kötü haberler duymaktan yoruldum. Biliyorum hepimiz bu süreçleri yaşıyoruz. Ama şu dönem gündüz neşeli görünüp gece yattığımda ağlıyorum. içim daralıyor. Doğru dürüst kimseyle görüşmedim eve bir şey taşırım diye korkumdan. Artık herkesi ben aramaktan da yoruldum. Arkadaşlarımı aramasam kimse noldun diye sormuyor. Ben de aramıyorum artık. İsteyen arar diye. Çıkmazda hissediyorum kendimi. Hiç bitmeyen bir kabusta gibi. Melisa falan içiyorum bazen uyuyorum bazen uyuyamıyorum. Bu dönemde babam sürekli rüyama girer oldu. Gerçi rüyamda olsun görmek rahatlatıyor. Kaybedeli 10 yıl oldu. Çok özlüyorum. Hele şu dönem keşke yanımda olsaydı çok dedim. Sadece paylaşmak istedim sanırım.