Benim de 6. ayım bitmek üzere, ilk gebeliğim... İlk 4 ay bulantılar yüzünden hiçbir şeyden keyif alamadım... Tam bulantılar geçti derken, idrar yolu enfeksiyonu çıktı bu sefer. Bu sefer de her gün yanmalarla zindan oldu... Bol bol su içip rahatlamaya çalışıyordum, derken gebelikteki hormon değişimleri nedeniyle mantar enfeksiyonu gelişmiş.... Şimdiye dek hiç bu kadar moralim bozulmamıştı, yıkıldım resmen psikolojik olarak.. Hele ki şu sıcaklarda... Tam mantarı iyileştirdik derken bu sefer de iki gecedir böbrek ağrısıyla kıvranmaya başladım, dün geceyi acil'de geçirdim. Serumlar, iğneler, ilaçlar... Bebeğin yaslandığı taraftaki böbreğimin kanalı daralmış, idrar mesaneye bu kanaldan yeteri kadar gönderilemediği için bir kısmı böbrekte kalıp böbreği genişletiyormuş, ağrılarım bu yüzdenmiş. Bununla beraber, su içerek iyileştiğini düşündüğüm idrar yolu enfeksiyonum meğer eskisinden kötü bir hal almış (halbuki hiç yanma hissetmiyordum, enfeksiyon ilerledikçe yanma hissedilmez hale gelebiliyormuş), böyle giderse enfeksiyon rahme yayılıp bebeğe zarar verebilirmiş, o yüzden ilaç başlandı...
Şimdi de başlanan antibiyotiğin tekrar mantar enfeksiyonunu tetiklemesinden korka korka alıyorum ilaçlarımı....
Ben ne kadar "iyiyim, bir sıkıntım yok" dersem, hastalıklar o kadar beni buluyor gibi geliyor. Moralim sıfıra inmek üzere. Hele ki dün acilde iki gözüm iki çeşme geçirdiğim geceden sonra.. Eşim benimle bu kadar ilgilenmese bütün gün oturup ağlayabilirim mutsuzluktan... Eşimin ilgisi beni ayakta tutuyor...
Artık gün sayıyorum hamilelik bitsin diye, ben doydum hamileliğe, Allah olmayanlara versin ark, ben uzun bir süre daha cesaret edemeyeceğim sanırım... Bakalım asıl son 3 ay nasıl geçecek...