Kızlar 2 senelik bir ilişkim var.Yeri gelince ben onu kıskanıyorum yeri gelince o beni.Ama bu mevzu biraz başka.Bu ve buna benzer birçok aşırı kıskançlığı var..Mesela az önce babamla konuşuyordum ehliyete yazıl falan dedi bende bunu erkek arkadaşıma söyledim verdiği tepki şu oldu."Asla izin vermiyorum ben varım ben götürüp getiririm(ayrı şehirlerdeyiz evlenmek istesen minumum 3seneye kadar evleniriz anca o ileriyi düşünerek konuştu) devir kötü iti var kopuğu var biri laf atar biri sıkıştırır kafayı yerim sonra vallahi billahi tallahi hakkımı helal etmem" yazmış.Bu ne şimdi bukadar gerikafalılık normal mi sizce?Bende dedim senin yaptığın geri kafalılık e ozaman laf atcaklar diye sokağa çıkmayalım ozaman hem milletinde sevgilisi kocası var o ehliyet alanların yok mu sanki kocası sevgilisi,bn kesinlikle ilerde almayı düşünüyorum dedim.Canım sıkıldı insan olarak çok iyi biri herşeyime yardım eder korur kollar kafasını kaldırıp kimseye bakmaz kaybetceğini anladığı zaman hüngür hüngür ağlar,bir tartışmamız olsun 8saat mesafeli yerden gece biner sabah burda olur bni görmek için banklarda yatar.O biçim insan ama çok tartıştığımğzda bana tokat atmışlığı vardır yiğenlerimden kıskanmışlığı vardır...Ayrılıyım desem olmuyor 10gün konuşmasak 11.gün kalkıp geliyor yaşadığım yere beni zor durumda bırakıyor ağlıyor kızıyor bazen tehtid ediyor ümüğünü sıkarım yok ağzını yüzünü dağıtırım vs. Yani ayrılmak istesemde hiçbir şekilde gercekten olmuyor.Sevmiyorum değil bu huyları olmasa gözüm kapalı evlenirim ama artık evlilik dendiğinde nefesim daralıyor,bizimkilere seni anlattım dese kalbim küt küt atmaya başlıyor daralıyorum korkuyorum..Hayatta az çok şeyler gördüm en azından içmiyor dışarda gözü yok ilgili herşeyimi hallediyor fedakar diye kendimi avutuyorum.Şu hayatta ne zaman birşeye tutunsam bir tarafından kopukluk oluyo.Bazen çok mutluyum bazen çok mutsuz.Her türlü eleştiriyi yazın kızlar bana kızcaksanızda kızın erkek arkadaşıma kızcaksanızda kızın iyi kötü ne varsa yazın fikirlerinize ihtiyacım var..
