Aşırı Sevilme İsteği

Bu bende de var maalesef. Sevgisiz bir ortamda büyümüşüm annem sevgisini hiç belli etmez ,sevildiğimi de hiç hatırlamıyorum 🤷‍♀️ Hayatım boyunca hiç sevilmemişim sanki. Bu saatten sonrada olur mu bilmem inancımda tükenmiş. Olursa mucize olur.
Arkadaş ortamında ben de öyleyim değer veriyorum ufak bi hatasında soğuyorum ve hayatımda çıkarıyorum.
Sevgili olarakta hiç sevilmedim geçmişe bakınca hep hayal kırıklığı.
 
Mesajinizda kendim de yazmışım gibi hissettiğim kisimlar var yani sevgilim yok, arkadas desen tek tük... bazen insan biri ona sarilsin, zor zamanlarinda bu da gececek diye teselli versin istiyor. Ama şunu diyebilirim ki, sen kendini sevmedikce kimse seni sevmez. Bir de herşeyin asirisi zarar, sevmek sevilmek hayatın akisinda olan seyler ama cok olsun diye düşünmek sizin yüksek beklentiniz karşılanmadigi zaman hayal kırıklığına ugramaniz demek.
Sahip oldugunuz guzelliklere odaklanin, işin özü şükürde biraz da. Ailenizde sevdiğiniz kisiler yok mu? Mesela bu kardes gibi gördüğümüz arkadasiniz varmis ne güzel iste, o arkadasiniz bir erkegin bir kadini el üstünde tutabileceği örneğini gösteriyor size. Boyle adamlar da var ve sizinki de doğru zamanda karşınıza cikacaktir.
Youtubeda Evrim Balıkçı var yasam kocu, onun özsevgi/özsaygı videolarini dinlemenizi tavsiye ederim.
Kimse yaninizda olmasa bile kendinize "canım kendim" diyin. Mutlu oldugunuz seylere odaklanin. Enerjinizi olumsuz duygularin girdabina sokmak yerine, bu bilinmezlikten kurtulmak icin harcayin.
Size kocaman sevgilerimi gönderiyorum :KK36: :KK37: :KK19: :KK200:
 
Son düzenleme:
Rapunzelea .!.:
Bu bende de var maalesef. Sevgisiz bir ortamda büyümüşüm annem sevgisini hiç belli etmez ,sevildiğimi de hiç hatırlamıyorum 🤷‍♀️ Hayatım boyunca hiç sevilmemişim sanki. Bu saatten sonrada olur mu bilmem inancımda tükenmiş. Olursa mucize olur.
Arkadaş ortamında ben de öyleyim değer veriyorum ufak bi hatasında soğuyorum ve hayatımda çıkarıyorum.
Sevgili olarakta hiç sevilmedim geçmişe bakınca hep hayal kırıklığı.
Genişletmek için tıkla...
umarım bundan sonra seviliriz.
 
lily86 .!.:
Mesajinizda kendim de yazmışım gibi hissettiğim kisimlar var yani sevgilim yok, arkadas desen tek tük... bazen insan biri ona sarilsin, zor zamanlarinda bu da gececek diye teselli versin istiyor. Ama şunu diyebilirim ki, sen kendini sevmedikce kimse seni sevmez. Bir de herşeyin asirisi zarar, sevmek sevilmek hayatın akisinda olan seyler ama cok olsun diye düşünmek sizin yüksek beklentiniz karşılanmadigi zaman hayal kırıklığına ugramaniz demek.
Sahip oldugunuz guzelliklere odaklanin, işin özü şükürde biraz da. Ailenizde sevdiğiniz kisiler yok mu? Mesela bu kardes gibi gördüğümüz arkadasiniz varmis ne güzel iste, o arkadasiniz bir erkegin bir kadini el üstünde tutabileceği örneğini gösteriyor size. Boyle adamlar da var ve sizinki de doğru zamanda karşınıza cikacaktir.
Youtubeda Evrim Balıkçı var yasam kocu, onun özsevgi/özsaygı videolarini dinlemenizi tavsiye ederim.
Kimse yaninizda olmasa bile kendinize "canım kendim" diyin. Mutlu oldugunuz seylere odaklanin. Enerjinizi olumsuz duygularin girdabina sokmak yerine, bu bilinmezlikten kurtulmak icin harcayin.
Size kocaman sevgilerimi gönderiyorum :KK36: :KK37: :KK19: :KK200:
Genişletmek için tıkla...
:KK36: :KK68: :-) Evrim Balıkçıyı hiç duymamıştım,mutlaka izleyeceğim.Çok teşekkür ederim.
 
hahaha kıyamaaamm ben de senin gibiyim aynı, asla doymuyorum sevgiye sürekli sevilmek, öpülmek, pışpışlanmak istiyorum :-)
 
EscobarCesur .!.:
Merhaba KK'nın güzel kadınları,şu birkaç gündür içine düştüğüm duyguları sizlerle paylaşmak istiyorum.Ben aşırı sevilmek istiyorum,öyle çook sevilmek istiyorum ki.Biri de bana sımsıkı sarılsın,gerçekten merak ettiği için beni sorsun.Sevileyim,çok sevileyim istiyorum.Sanırım bu sevgi açlığımın kökeni çocukluğumda.Ben çocukluğumda çok fazla sevilen,ilgi gösterilen bir çocuk olmadım.Kendimi değersiz hissettiğim çok zaman oldu,oluyor.Bunun kökeninde de babamın davranışları var.Hiç babam tarafından güzel,başarılı bulunmadım,bulunmadık.Kardeşlerimde öyle.Şimdi bakıyorum da elimde hiçbir şey yokmuş gibi.Bana destek olan,beni gerçekten seven bir sevgilim yok,dostum diyebileceğim yaralarımı açtığım bir dostum da yok,hayallerime olan inancımda küçülüyor.Şimdi benim ney,im var diye sorguluyorum.Bir erkek arkadaşım var,kardeşim gibi.Bir kızı seviyor,ona verdiği değeri gördükçe o kız adına çok seviniyorum,kendi adıma da çok üzülüyorum.Sanki ben hiç bu kadar sevilip değer göremezmişim gibi.Keşke diyorum biri de beni böyle sevse,tüm yaralarımla kabul etse,yanımda olsa.Çok uzakmış gibi bunlar.Üzülüyorum işte,sevmekte sevilmekte bir ihtiyaç ve küçüklükte de doyurulmayan bu ihtiyaç büyük bir açlığa dönüşüyor ilerleyen zamanlarda.
Genişletmek için tıkla...

sizi çok iyi anlıyorum, aynı durum annem tarafından bende de var. bazı özgüven problemleri de yaşadım.
Bu açlığın bizi olumsuz yönlendirmesine izin vermediğimiz sürece hiç aorun yok. Sevilmeyi istemek kadar doğal bir şey yok çünkü.
 
EscobarCesur .!.:
Merhaba KK'nın güzel kadınları,şu birkaç gündür içine düştüğüm duyguları sizlerle paylaşmak istiyorum.Ben aşırı sevilmek istiyorum,öyle çook sevilmek istiyorum ki.Biri de bana sımsıkı sarılsın,gerçekten merak ettiği için beni sorsun.Sevileyim,çok sevileyim istiyorum.Sanırım bu sevgi açlığımın kökeni çocukluğumda.Ben çocukluğumda çok fazla sevilen,ilgi gösterilen bir çocuk olmadım.Kendimi değersiz hissettiğim çok zaman oldu,oluyor.Bunun kökeninde de babamın davranışları var.Hiç babam tarafından güzel,başarılı bulunmadım,bulunmadık.Kardeşlerimde öyle.Şimdi bakıyorum da elimde hiçbir şey yokmuş gibi.Bana destek olan,beni gerçekten seven bir sevgilim yok,dostum diyebileceğim yaralarımı açtığım bir dostum da yok,hayallerime olan inancımda küçülüyor.Şimdi benim ney,im var diye sorguluyorum.Bir erkek arkadaşım var,kardeşim gibi.Bir kızı seviyor,ona verdiği değeri gördükçe o kız adına çok seviniyorum,kendi adıma da çok üzülüyorum.Sanki ben hiç bu kadar sevilip değer göremezmişim gibi.Keşke diyorum biri de beni böyle sevse,tüm yaralarımla kabul etse,yanımda olsa.Çok uzakmış gibi bunlar.Üzülüyorum işte,sevmekte sevilmekte bir ihtiyaç ve küçüklükte de doyurulmayan bu ihtiyaç büyük bir açlığa dönüşüyor ilerleyen zamanlarda.
Genişletmek için tıkla...

Şimdi bu yazdıklarını okuduğumda ilk aklıma geleni yazayım. Aman diyim bu açlık yüzünden abuk subuk insanlara yaklaşma. Diğeri içinde dua et seninde bir eşin vardır muhakkak. Ama hep hep hayırlısını iste. Gönlüne göre versin 🤲
 
BusraH .!.:
sizi çok iyi anlıyorum, aynı durum annem tarafından bende de var. bazı özgüven problemleri de yaşadım.
Bu açlığın bizi olumsuz yönlendirmesine izin vermediğimiz sürece hiç aorun yok. Sevilmeyi istemek kadar doğal bir şey yok çünkü.
Genişletmek için tıkla...
buna izin vermeyeceğim,bastırmaya çalışıyorum zaten bu durumu.
 
Bende ayni sizin gibi cok sevilmek istiyordum, bu sevgi acligi yuzunden yanlis kisilere sans verip hep husrana ugradim. Asiri kalbim kirilmisti. Kendimi cok caresiz hissetmistim. Benim babam da sevgisini hic gostermeyen bir adamdir. Aslinda bu, cok derin bir mevzu. Erkek kardesim de yok. Bir erkek tarafindan sevilmenin hasretiyle duygularima kapilarak yapayanlis, bana zarar veren bir erkekle evlendim. Simdi bosanma surecindeyim. Gecmisten gelen yaralarinizin, sizi yanlis yonlendirmemesine dikkat edin, benim yaptigim hatalari yapmayin diye kabul ederseniz oneride bulunmak isterim. Sevgiler...
 
EscobarCesur .!.:
Merhaba KK'nın güzel kadınları,şu birkaç gündür içine düştüğüm duyguları sizlerle paylaşmak istiyorum.Ben aşırı sevilmek istiyorum,öyle çook sevilmek istiyorum ki.Biri de bana sımsıkı sarılsın,gerçekten merak ettiği için beni sorsun.Sevileyim,çok sevileyim istiyorum.Sanırım bu sevgi açlığımın kökeni çocukluğumda.Ben çocukluğumda çok fazla sevilen,ilgi gösterilen bir çocuk olmadım.Kendimi değersiz hissettiğim çok zaman oldu,oluyor.Bunun kökeninde de babamın davranışları var.Hiç babam tarafından güzel,başarılı bulunmadım,bulunmadık.Kardeşlerimde öyle.Şimdi bakıyorum da elimde hiçbir şey yokmuş gibi.Bana destek olan,beni gerçekten seven bir sevgilim yok,dostum diyebileceğim yaralarımı açtığım bir dostum da yok,hayallerime olan inancımda küçülüyor.Şimdi benim ney,im var diye sorguluyorum.Bir erkek arkadaşım var,kardeşim gibi.Bir kızı seviyor,ona verdiği değeri gördükçe o kız adına çok seviniyorum,kendi adıma da çok üzülüyorum.Sanki ben hiç bu kadar sevilip değer göremezmişim gibi.Keşke diyorum biri de beni böyle sevse,tüm yaralarımla kabul etse,yanımda olsa.Çok uzakmış gibi bunlar.Üzülüyorum işte,sevmekte sevilmekte bir ihtiyaç ve küçüklükte de doyurulmayan bu ihtiyaç büyük bir açlığa dönüşüyor ilerleyen zamanlarda.
Genişletmek için tıkla...
Seni çok iyi anlıyorum canım.Ben de çok sevgisiz bir çocukluk geçirdim.O yüzden şimdi saçma bir şekilde her yerde en çok sevilen kişi olmak istiyorum.Hatta daha da saçması Benden daha çok sevilen biri olursa ortamda hemen içime kapanıyorum hiç sevilmediğim duygusuna yenik düşüyorum..
 
yazdığınız samimi mesaj için, bu çoğu insan tarafından paylaşılan hisleri açtığınız için teşekkürler öncelikle. sevilme ihtiyacının çocukluktan geldiğini keşfetmeniz harika bi adım. maalesef birçoğumuz ya direkt sevilme ya onaylanma ya da ilgi eksikliğiyle büyüyoruz. özellikle de kız çocukları. çünkü özellikle de bir erkek kardeşimiz varsa sık sık kendimizi karşılaştırarak ve daha arka planda olduğumuzu hissederek büyüyoruz :(
cevap yazan arkadaşlar da vurgulamışlar: sevgi eksikliği bazen çok yanlış ilişkilerin içinde kendimizi bulmamıza sebep oluyor. bu en kötü ihtimal gerçekten. hem sevgi eksikliğini daha az hissetmenin hem de bu hatalı ilişkilere sürüklenmemenin tek bir yolu var: kendi kendinize şefkat göstermeyi öğrenmek. bu, bugünden yarına olacak bir şey değil elbette. zaman alıyor. ama sevgiye her aç hissettiğinizde şöyle düşünün: biri olsa hayatınızda, siz de onu o kadar sevebilir miydiniz? madem sevme kapasiteniz var, bunu kendinize de uygulayabilirsiniz. yani kendinize sahip çıkabilir, kendinizi kucaklayabilir, kendiniz için çok güzel şeyler yapabilirsiniz. böyle anlatınca masal gibi geliyor farkındayım. ama bunu tekrar ettikçe inanın bir şeyler değişiyor. ve siz öz değeri inşa ettikçe karşınıza da bunun kokusunu alıp size gerçekten değer veren insanlar çıkmaya başlıyor. bu şaşmaz bir kural. hep derler ya "herkes önce kendini seven insanı sever" diye. bunun dışındakiler de sapmış, şiddete dönen ilişkiler oluyor maalesef.çünkü biri sizin sevgi eksikliğinden yararlandığında, zaten ilk andan itibaren sizi sömürüyor.
 
Ne kadar sevilmek isterseniz o kadar seçilmiyorsunuz.


Siz kendinizi sevin. Guzel sözler söyleyin kendinize. Omzunuzdan opun hani benim bicirigim diye belki bir şeyler değişir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X