Haklısıız. Eşimin desteği büyük ama ben ona kıyamıyorum bi sürü para harcayacak diye bu kez de onu kafama takıyorum . Eşim de öneminin olmadığını defalarca söylemesine rağmen içim rahat etmiyor.işte takıntı sıkıntım başladı yine . Bebekten önce 2 yıl ilaç kullanmıştım takıntılarım var diye kafamda sürekli birşeyler düşünüyorum diye .yüksek dozda kullanıyordum bırakması benim için çok zor olmuştu en ufak bi düşüşte atak geçiriyordum. İlaçla destekleyerek bırakmaya çalıştık. sonra da Bebek düşününce ilacı bi anda kestik. Ama Allah yardım etti kötüleşmedim. 19 aydır ilaç kullanmıyorum şimdi tekrar yenilendi hastalığım. Herşeyi ince düşünüyorum kimseyi kırmak istemiyorum ama beni çok üzüyorlar kafama takmaktan da yeniledi. Şimdi yine ilaç yazacak diye üzülüyorum. Pskoloğa gidelim diyor eşim ısrarla oda çok pahalı diye kıyamıyorum biraz zamana bırakmalı mıyım sizce kendim aşabilir miyimBen ilaclara karsi degilim acikcasi. Bende bir süre depresyon ve panik atak hastasiydim. Terapinin basinda anti depresan ilaci kullandim bir kac ay. Ondan sonra tedavi ilerledikce doktor kontrolü altinda biraktim. Bende ayni sizin gibi hayatim boyunca ilac almak istemedim, ama bor süre kendimi idare edebilmek icinde kullandim, cünkü terapi icin de ayakta durmak lazim. Bence terapinim faydasi muhakkak olur. Profesyonel biri size sistematik olarak yardim edebilir. Esinizin size destek olmasi cok güzel, terapi sürecindede muhakkak yapar, ama bir terapistin yerini tutamaz tabi.