Aşk bitti :(

milkybug .!.:

Bu konuşmayı 9 yıl boyunca kaç kez yaptım sayısını bile hatırlamıyorum. Ama gün geçtikçe daha büyük bir lakaytlıkla karşılık vermiyor, ben böyleyim falan demeye başlıyor, o zaman da ben deliriyorum. Taş çatlasın iki gün sürüyor, o kadar sürmüyor bile çoğunlukla. Sonra yine aynı...

İnanın bana huzur olsa romantizmi aramayacağım ama işte bambaşka sorunlarımız da var. Keşke tek şey romantizm olsa. Her şey birikip birikip, üst üste geliyor ve beni bunalıma sokuyor. İkimizin de her tartışmada söylediğimiz bir şey var ''Fazla zorluyoruz, bir şeyler bitmiş artık'' Ama bu sözleri sarfedip kimse adım atmıyor. Sanırım çekiniyoruz, oğlumuzu düşünüyoruz, maddiyat bilmem ne bir sürü etkenle boşanma kararı bile veremiyoruz. Ya da kolaya kaçıyoruz. Çünkü evliliği bitirmek, cidden çok büyük bir mesele ve kimse bu fikre yanaşmıyor, ama sorunlar aynen devam hatta artarak ilerliyor... Birkaç ay önce bir uzmandan yardım isteyelim dedim. Hiçbir şekilde yanaşmadı. Bir evlilik terapi sitesinde bir test vardı, onu çözdüm, ve ona bari sen de çöz, bir adım atalım dedim, ona da yanaşmadı. Of işte olay tamamen kördüğüm şeklinde beni yıpratmaya devam ediyor

Genişletmek için tıkla...

Hmm ya bosanmayi dusunecek kadar ciddi mi sorunlar? Yani heyecan vs deyince erotizm geliyo akla, ask deyince romantizm. 10 yillik evliligin de rutine binmesi abes gelmiyo. Ama sorunlar buyukse, keske tum sorunlari yazdigin bir topic acsaydin daha net anlardik cerceveyi

Birincisi ayrı dünyaların insanıyız demiştim, bu dini, siyasi, hayat görüşü, ailelerin kültürel ve sosyal yapısı, biyolojik saatlerimize varıncaya kadar ayrıyız. Maddi yönden oldukça problemimiz var. Ben öğretmenim ama bazı özel sebeplerden dolayı kpssye girmekten vazgeçip, mesleği başlamadan bıraktım. Tabi eşim bu fikriden hiç hoşlanmadı. Benim çalışmamı istiyor. Bu en ciddi sorunlarımızdan biri.Ve maddi sorunlarımızın suçlusu ben oldum. Sürekli bu konuda kavga edip dururuz.Nasıl bir araya geldiniz derseniz, genç yaşta verilmiş yanlış bir karar cevabını vereceğim. ..

Mesleginize geri donun bence ,
Farkli hayattan zevk alabilen biri olmayı deneyin siz degistikce Eşinizin ilgisini cekecektr bu durum

Meslegi baslamadan birakmak nedir? Sizin once mesleginize baslamaniz lazim. O zaman maddi ve manevi cok sey cozumlenir..
Maddu sorunlar cozulurse inan esinden saygi ve ilgi gorursun. Zaten hayatta calismadan uretmedn geçmez.

Vallah yazdikca tek sorunun esinizde olmadigini görüyorum, esinizde bikac fedarkarlik istemis siz yapmamissiniz, hep bana hep bana olmaz, sanki siz kendi istekleriniz olmuyor diye dahada yükleniyorsunuz...herneyse bu raddeye gelmis artik, bana göre karsilikli bi inatlasma var, biseyler kurtamak istiyorsaniz eger ciddi sekilde sizi kaybetme duygusunu ona tattiracaksiniz, yani evet ayrilacaksiniz ciddi anlamda bosanmak istediginizi söyliyceksiniz, bu zamandada ya birbirinizin kiymetini anliycaksiniz ve her iki tarafta ödün verecek yada gercekten bittigini anlayip herkes kendi yoluna gidecek...

milkybug .!.:

evet üstelik 7 yıl sonra tedaviyle gelen büyük bir şans. Onun için de üzülüyorum (

Genişletmek için tıkla...

kilit noktanız burası..evladınız 7 yıl sonra gelmiş ve bir buçuk yaşında sizse 9 yıllık evlisiniz 1,5+9 ay nerdeyse (26 AY)2,5 yıldır bebekle varsınız bu süreçte eşiniz normal olmasa sanırım bu tedavilere katlanmazdınız...tüm düşüncelerimi sıralayamam ama girişim bile bazı şeyleri açıklayabilir..evlilik terapisti sizi kesinlikle kurtarır..(kesinlikle)

daha fazla yorum okuyunca çocuk olana kadar zorlayıp istediğinizi elde edince de ayrılmanın yollarını arıyor gibi bir portföy çizdiniz gözümde şu an...

milkybug .!.:

Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir çok canımı sıkan bir konuyu sizinle paylaşmak istedim. 9 yıllık evliyim, 1,5 yaşında bir oğlum var. Evliliğimiz dengesiz ve ruhsuz bir hal aldı ve bu benim canımı çok sıkıyor. bazen çok iyi oluyoruz, eğleniyoruz( eğlendiğimiz zamanlarda iki arkadaş gibi) ama çoğunlukla da çatışıyoruz, her konuda ayrıyız. Ayrı dünyaların insanıyız resmen. Evde sürekli bir muhalefet var. Heyecan yok aşk yok. Sanırım sevgi de yok. Eşimin artık beni beğenmediğini hissediyorum. ve ben de ona karşı bir şey hissetmiyorum. Sorunlarımı ortaya döktüğümüzde hiçbir şeyi çözemediğimiz gibi daha çok yara alıyoruz ve o hiçbir şekilde kendini hatalı bulmuyor. Eskiden de böyleydi hala böyle. İlk zamanlar ben didinip bir şeyler yapmaya çalıştım ama yok ondan yana bir şey yok. Onunla ilgili rahatsızlıklarımı dile getirdiğim zaman ben böyleyim, değişmeyeceğim diyor. O böyle söyleyince de benim yapabilecek bir şeyim kalmıyor Ve artık çok bunalıyorum. İlgiye ve sevgiye ihtiyacım var gerçekten. Sarılmaya, öpmeye, sonu yatakta bitmeyen öpücüklere, sarılmalara, ihtiyacım var. Sıcak sohbetlere, sevildiğimi duymaya, sıcacık bakışlara. Ama yok yok işte Bu işin sonu nereye varır onu da bilmiyorum çok üzülüyorum

Genişletmek için tıkla...

Tarzınızı biraz değiştirin , kendinize de zaman ayırın , biraz daha bakımlı olun kısacası dikkatini çekin hala da odunluk yapıyorsa verin marangoza gitsin .

Erkekler böyle olabiliyor ne yazıkki...

Kadın ruhundan anlamıyorlar.. Meseela bazen eşim beni öpmediğinde falan derimki öpsene beni ya da sewsene beni derim kendim... bazen de ben sölemeden öper sewer...

işte kadınlar o kadar duygusalki.. erkekler hani diyorlar ya bu kadınları anlamıyorum diye aslında çok kolay anlaşılır cinsteniz...

yani bizim istediğimiz hediye şu bu değil aslında sewgi aşk heycan tutku.. öpülmek dokunulmak vs...

işte erkekler bunları yapsa bizim de yapamycğmz sey yok... duygusal anlamda ilgi görmek istiyoruz...

olay basit aslında...

tatlım sana önerim isterseniz biraz yalnız kalın annmlerde kalcam fln de çocukla ya da eşinle beraber bir yerlere gidin beraber güzel bi haftasonu tatili yapın...

Cnm basindan da adam boyleymis...her insanin yapisi farkli.bazi insanlar cok konusur,susturamazsin,bazi insanlarda susar,konusturamazsin.bu yapi meselesi...bosverrrr,takma,sen op sen saril,mutlu et mutlu ol politikasi burada sana dusuyor....ask bitmemis,ilgi istiyorsun,cokta haklaisin.ama karsindaki boylee degil diye uzme kendini,yapacak bir sey yok yani.....ye ic gul eglen.

Butun kadinlara soyluyorum,kocalarimizi hayat merkezi yapmayalim.yoksa mutlu olamayiz.

milkybug .!.:

Merhaba arkadaşlar. Uzun süredir çok canımı sıkan bir konuyu sizinle paylaşmak istedim. 9 yıllık evliyim, 1,5 yaşında bir oğlum var. Evliliğimiz dengesiz ve ruhsuz bir hal aldı ve bu benim canımı çok sıkıyor. bazen çok iyi oluyoruz, eğleniyoruz( eğlendiğimiz zamanlarda iki arkadaş gibi) ama çoğunlukla da çatışıyoruz, her konuda ayrıyız. Ayrı dünyaların insanıyız resmen. Evde sürekli bir muhalefet var. Heyecan yok aşk yok. Sanırım sevgi de yok. Eşimin artık beni beğenmediğini hissediyorum. ve ben de ona karşı bir şey hissetmiyorum. Sorunlarımı ortaya döktüğümüzde hiçbir şeyi çözemediğimiz gibi daha çok yara alıyoruz ve o hiçbir şekilde kendini hatalı bulmuyor. Eskiden de böyleydi hala böyle. İlk zamanlar ben didinip bir şeyler yapmaya çalıştım ama yok ondan yana bir şey yok. Onunla ilgili rahatsızlıklarımı dile getirdiğim zaman ben böyleyim, değişmeyeceğim diyor. O böyle söyleyince de benim yapabilecek bir şeyim kalmıyor Ve artık çok bunalıyorum. İlgiye ve sevgiye ihtiyacım var gerçekten. Sarılmaya, öpmeye, sonu yatakta bitmeyen öpücüklere, sarılmalara, ihtiyacım var. Sıcak sohbetlere, sevildiğimi duymaya, sıcacık bakışlara. Ama yok yok işte Bu işin sonu nereye varır onu da bilmiyorum çok üzülüyorum

Genişletmek için tıkla...

eşinin fıtratı böyle sanırım ki "ben değişmeyeceğim" diyor.
ilk evlendiğinizden beri hep bu şekilde mi?

inşallah sana bı care olabılırım dıye yazmak istedim.. canım bızde de aynıydı bu sıkıntılar esimle çok severek buyuk bı aşkla evlendıgımız halde zamanla tuketmiştik herseyi.. bence cocuk evlılığı cok etkılyen bı etken yanı bız cocuktan önce hıc tartısmıyomusuz meger. kızım su an ıkı yasına geldı ve sorunları astık sayılır tabı kı ılk gunlerdekı gıbı heyecan yok ama eskısı gıbı hıssettiğim bi sevgımız var bırbırımıze karsı. bence bı tatıle gıtsenız bıraz vakit ayırsanız bırbırınıze duzelirsiniz..çok buyuk sorunlarınız yok

Ne yapabileceğiniz hakkında bir fikrim yok ama bazen şarkı basarım kanayan yaralarıma. Belki sizde de işe yarar.

seRperiM .!.:

Ne yapabileceğiniz hakkında bir fikrim yok ama bazen şarkı basarım kanayan yaralarıma. Belki sizde de işe yarar.

Genişletmek için tıkla...

benimde başlıktan kaynaklı aklıma bu şarkı geldi, açmış dinliyordum, senin paylaşımı gördüm....

lorin62 .!.:

Mesleginize geri donun bence ,
Farkli hayattan zevk alabilen biri olmayı deneyin siz degistikce Eşinizin ilgisini cekecektr bu durum

Genişletmek için tıkla...

nur35nur .!.:

Meslegi baslamadan birakmak nedir? Sizin once mesleginize baslamaniz lazim. O zaman maddi ve manevi cok sey cozumlenir..
Maddu sorunlar cozulurse inan esinden saygi ve ilgi gorursun. Zaten hayatta calismadan uretmedn geçmez.

Genişletmek için tıkla...

Dilay80 .!.:

Vallah yazdikca tek sorunun esinizde olmadigini görüyorum, esinizde bikac fedarkarlik istemis siz yapmamissiniz, hep bana hep bana olmaz, sanki siz kendi istekleriniz olmuyor diye dahada yükleniyorsunuz...herneyse bu raddeye gelmis artik, bana göre karsilikli bi inatlasma var, biseyler kurtamak istiyorsaniz eger ciddi sekilde sizi kaybetme duygusunu ona tattiracaksiniz, yani evet ayrilacaksiniz ciddi anlamda bosanmak istediginizi söyliyceksiniz, bu zamandada ya birbirinizin kiymetini anliycaksiniz ve her iki tarafta ödün verecek yada gercekten bittigini anlayip herkes kendi yoluna gidecek...

Genişletmek için tıkla...

4 yıl önce bir okulda ücretli öğretmenlik yapıyordum, aynı okulda aynı öğrencilerimle ikinci senemdi, harika bir iletişimimiz vardı öğrencilerimle, derken bir kadrolu öğretmen atandı okula. Aynı branşta biri kadrolu ikisi ücretli üç öğretmendik. Yeni öğretmen geldiğinden iki ücretliden biri gidecekti. Diğer ücretli arkadaş ziraat fakültesi mezunu bir adamdı, mantıken onun gitmesi gerekiyordu ama çok sevgili müdür beni gönderdi. Sen nasılsa öğretmenlik mezunusun hemen başka bir okulda iş bulursun ama o ziraat mezunu ve tekrar iş bulması çok zor o yüzden sen git, kpss çalış dedi ve okulla ilişiğim kesildi. Öğrencilerim yıkıldı ben yıkıldım, çok çok üzüldüm,ağladım, çok ağırıma gitti. Okuldan ayrılıp hırsla kpss çalışmaya başladım ve sınavda atanmama yetecek puanı aldım, mutluluktan uçuyordum. Hayaller, rüyalar derken sonra ne mi oldu? Hani şu cemaatin bilfiil içinde olduğu skandal. Hoop sınav iptal. O kadar emek, gecelerce çalışma her şey her şey boşa gitti. Sınav tekrar yapıldı ve o puanı tekrar alamadım. Hayal kırıklığı üstüne hayal kırıklığı meslekten soğuttu beni. Soğumak ne kelime nefret ettim. Bu düzende bir daha asla çalışmak istemedim. Yani öyle keyfi bir durum değil. Ne zaman bir okulun önünden geçsem, hala geriliyor ve daha da nefret duyuyorum. Eşimse o dönem beni anlamaya çalışmadı. Hayalkırıklığımı bilmesine rağmen tek derdi benim işe başlamamdı. Tekrar gir tekrar gir diye ısrar edip durdu.Çok kavga ettik. Onun bu tavrı da beni çok yıktı. Ve böyle bir karar aldım.
Bir sene kadar sonra hep hayalimde var olan bir pasta dükkanı açmak istedim, ama bunun için de maddiyat yetersizdi. Evde kendimce bir şeyler yapmaya başladım. Hala da yapıyorum, yakınımızdaki bir fırına talep doğrultusunda butik kurabiyeler yapıyorum tabi getirisi öğretmen maaşıyla kıyaslanmıyor bile

parkbyull .!.:

daha fazla yorum okuyunca çocuk olana kadar zorlayıp istediğinizi elde edince de ayrılmanın yollarını arıyor gibi bir portföy çizdiniz gözümde şu an...

Genişletmek için tıkla...

Böyle önyargılı bir mesajla karşılaşmak beni çok ama çok üzdü. Böyle bir şeyi nasıl düşünebilirim? Bizim sorunumuz eşimin sperm azlığıydı, ama cidden çok azdı, mikroenjeksiyonla oldu zaten. Sorunu öğrendikten sonra hemen harekete geçmedik aradan biraz zaman geçti, o sıra yine evliliğimizle ilgili sorunlardan dolayı kafamda soru işaretleri vardı ama onu bu durumda bırakamam kim bilir belki benden sonra evlenmez ve çok istediği baba olma hayali hiç gerçekleşmez diye düşündüm, onu bu şekilde bırakamam dedim, ona kıyamadım ve yola devam ettim ve bir süre sonra tedaviye başlayıp çok şükür çocuk sahibi olduk, bu konuda hiç pişman değilim.

Öğretmensiniz ve sozlesmeli calistiniz sonra ilisiginiz kesildi ve sinava calisip yüksek not aldiniz ... Sinav iptal olunca bir daha o puani alamadiniz diye okullarin onunden gecemiyorsunuz? Arkadasim yine calis yine calis yine kazan. Binlerce kisi var sizle ayni durumda. Pasta dukkani acmak ne? Tamam hos bir is ama siz ogretmensiniz nedir bu pes etmek?? Ben muhendisim ve sabah sekiz aksam bes mesai saatlerim. Tekrar hukuk fakultesi kazandim ikinci ogretim hukuk okudum. Cok delirdigim gunler oldu. Aksam okula gidip on da eve gelip alarmi saat sabah bes e kurup ders calisiyordum yillarca boyle sürdü. Çok yoruldugum anlar oldu hatta serum baglandi kac kez yorgunluktan uykusuzluktan. Ama pes etmedim. Sinavlardab dusuk notlar da aldim ama bu beni hirslandirdi sonra mükemmel notlar aldim. Bu arada evliyim ve minik bir kizim var.. Hamileyken staj bile yaptim. Yani hayat:zorluk. Pes etmek yok bir ogretmene yakisan okuldur öğrencileridir pasta isini o işin uzmanina bırakın lütfen.. sevgiler