Bir zamanlar üç arkadaş varmış... Aşk, Dostluk ve Güven... Üçü bir arada oldumu harikaymış her şey... Gün gelmiş aşkın işi çıkmış... Eh meslek bu kolay mi? Ama dostlarından ayrılmadan önce söz vermiş onlara.
Beni özlediğinizde gelin demiş; uzaklarda olmayacağım. Nerde gözleri arzuyla
dolu birbirlerine bakan bir çift görürseniz ben ordayım. Ve ayrılmış yanlarından...
Peki demiş Dostluk Güvene; madem öyle ben de yoluma düseyim...
Görev çağırır... Ama merak etme, nerde birlikte ağlayan iki insan görürsen iste beni orada bulursun...
Güven ağzını açmış veda etmek için ama Dostluk ayrılmış arkadaşının yanından onun son sözünü dinlemeden... Ve gitmiş uzaklara...
Güven sessizce içinden geçirmiş elinde olmadan... "Beni kaybederseniz,bir daha asla bulamazsınız..."
evet gercekten de cok dogru.. a.s ask ve dostluk belkı tekrar bulunabılır bı ıncekının yerıne koyulabılır ama guven gıttıgıne yok oldugunda telsfısı yok malesef.. :1no2: cok tesekkurler canım.. :1hug: cok guzeldı.. a.s.
ne güzell ve noğru bi cümle..beni kaybedersiniz bidaha hiç bi yerde bulamazsınız...
aşkın içindede dostluğun içindede yitirilirse güven ikisininde bi anlamı olmuyo o zaman işte