Kesinlikle kızmıyorum çok haklısınız. Saygıyı yitirdikten sonra tekrar toparlamak baştan inşa etmekte imkansız sanırım. Gitti mi gidiyor..O kadar ince bi çizgi ki. İlla kötü söz söylemek hakaret etmek gerekmiyor bunu bitirmek için. Kapı çarpmak mesela. Bunu çok yapardım . Bu da saygısızlıkmış aslında insan şimdi farkına varıyor. Veya arabayla bir yere giderken surat asıyorum diye yoldan geri dönüp eve bırakılmıştım mesela . Bu da onun yaptığı bi saygısızlıktı. Bişeye küsünce suratta mı asamayacağız ? Çok güzel geçebilecek bir günümüz mahvolmuştu o gün. Ki haksız olduğum bi durumda yoktu ortada trip atmasına kızıp surat yapmıştım. Böyle örnekler çoğalır gider..Yazıp yazıp sildim ne yazık ki.
Burda bazen bir yorum yapiyorum,bana kızıyorlar.Ama oyle iste.Saygi! Gerçekten cok onemli,bunun yaninda devamli herseye trip atmak söylenmek ayni zamanda bunlarda.Ben kendimde yasadigim icin söylüyorum.Yipratiyor arkadas.Karsi taraf aşkından olse de,geberse de isin icine saygisizlik girince konu hakarete varinca,olur olmadik şeylere soylenince aşk maşk kalmıyor.Bir ilişkiye aşkla da baslasaniz bu iki taraf icinde gecerli elbette,zamanla bunlari yapiyorsaniz bir seyler tükeniyor.Eskisi gibi olmuyor.
Umarim bundan sonra hersey gonlunuzce olur.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Aşk ve evlilik
- Konu Sahibi lillyleon
- Başlangıç Tarihi
- 6 Aralık 2018
- 9.824
- 8.495
Neden ayrıldınız?Herkes aşık olarak evlenmıyor bence .Ama bazıları var aşık olan .Mesela benım cevremde 10 kişiden 2 si çok aşıktır .Bende merak ettım zamanla sevmıssınızde .Neden bıttı ?Kızlar boşanma aşamasındayım biliyorsunuz. Aslında biraz gereksiz bi konu olabilir ama bu süreçte evliliğimi başından itibaren düşünerek sorgulamaya başladım.
Hep doğru bi evlilik yaptığımı düşünürdüm kızlar çünkü karşımda beni çok seven değer veren biri vardı. Doğru insandı. Hayatıma girip çıkanların hiçbirine benzemiyordu. Eşim bana çok aşıktı. 6 sene önce tanıdım onu. Hayran hayran bakardı ve daha birçok şey. Çok şımartırdı beni sürekli hediyeler alırdı, çok romantikti. (Sonradan bi dağ ayısına dönüştü o ayrı mesele)
Fakat aslında kendi adıma sanki biraz eksik başlamış bişeyler. Eşime aşık olmadım ben yalan söylemeyeceğim . Aşk nedir ki? Bunu evet bi kere yaşadım. Çok güzeldi . Yanından ayrılmak istemiyordum, yüzüne bakmaya doyamıyordum, kokusunu özlüyordum, adını duyunca bile mutlu oluyordum. Kalbim ölesiye çarpıyordu . Sonrasında terkedildim ve uzun yıllar unutamadım o kişiyi.
Eşimde bunların çoğunu yaşamadım ben. Kalbim hiç çarpmadı mesela. Uzun süre ayrı kaldıktan sonra bile evet çoook özlerdim ama yanına giderken hiç heyecanlanmazdım ama onun kalbinin atışlarını duyardım… Gerçi eşimle tanıştığımda artık o tarz deli dolu duyguların gelip geçici bi gençlik hevesi olduğuna inanır hale gelmiştim, olgunlaşmıştım.
Eşimi kırmaktan, üzmekten pek çekinmezdim. Onu kaybetmekten korkmazdım çünkü. Fakat diyorum ya çokta sevdim zamanla. Hâlâ severek boşanıyorum. Kaybetme korkum da zamanla oluştu. Yine de bu sevgi yetersiz miydi acaba? Bu yüzden mi bu kadar kısa sürdü 1 senede bitti.. Gerçi onun aşkı o kadar büyüktü de ne oldu sanki.. Yine bitti..
Eşime karşı en yoğun duygum merhametti başlarda. Mutlu olmayı hakediyordu çünkü sevilmeyi hakediyordu. O beni seviyor diye bende onu sevdim. Ve ikincisi çok güven duydum. Güvenimi bir kez olsun zedelemedi o anlamda beni hiç yormadı bu ilişkide. Keza bende öyle..
Bütün bunlar yetersiz miydi acaba? İlla aşk mı lazımdı? Bu mutlu olan çiftler birbirine çok aşık olup evlenen çiftler mi? Bi tarafın duyguları yoğun değilse karşı tarafın hislerini de yıpratıyor mu acaba zamanla ? Sizin tecrübeleriniz nedir?
Çok ayrıntı var özelden yazdım size.
- 1 Nisan 2011
- 38.036
- 70.821
Yani hersey guzelmis
Gibi anlatiyorsun burdanda yaz sebepleri herkes okusun.
bende herseye ragmen ask diyenlerdenim.. yani sadece ev arkadasi oluyor diger turlusu.. cok mukemmel bir esin yoksa yaptiklari batar bi sure sonra..
ha saygi merhamet.. ve bir erkege en cok merhamet yakisiyor.. saygi diyorum.. adam evlendikten sonra bi bakmissin ayi gibi gegiriyor aciktan ya da gaz cikariyor ulu orta yerde.. yani bunlar bence kabul edilemez.. baskasinin yaninda yapiyo musun bunlari esinin yaninda yapiyosun? Yeminle cok itici geliyor bana boyle insanlar kadin olsun erkek olsun farketmez.
haricinde bi iliskiyi ve birbrnizi yiprattiysaniz yeniden baslansada eski seyler gun yuzune cikiyo tekrar.. bazen bittiginde bitiyor..birakmak
Gerekiyor..
Gibi anlatiyorsun burdanda yaz sebepleri herkes okusun.
bende herseye ragmen ask diyenlerdenim.. yani sadece ev arkadasi oluyor diger turlusu.. cok mukemmel bir esin yoksa yaptiklari batar bi sure sonra..
ha saygi merhamet.. ve bir erkege en cok merhamet yakisiyor.. saygi diyorum.. adam evlendikten sonra bi bakmissin ayi gibi gegiriyor aciktan ya da gaz cikariyor ulu orta yerde.. yani bunlar bence kabul edilemez.. baskasinin yaninda yapiyo musun bunlari esinin yaninda yapiyosun? Yeminle cok itici geliyor bana boyle insanlar kadin olsun erkek olsun farketmez.
haricinde bi iliskiyi ve birbrnizi yiprattiysaniz yeniden baslansada eski seyler gun yuzune cikiyo tekrar.. bazen bittiginde bitiyor..birakmak
Gerekiyor..
- 31 Mayıs 2019
- 7.259
- 17.455
Kırmaktan korkmadiginiz için oda sizi kirmaktan korkmamis olabilir mi?Kızlar boşanma aşamasındayım biliyorsunuz. Aslında biraz gereksiz bi konu olabilir ama bu süreçte evliliğimi başından itibaren düşünerek sorgulamaya başladım.
Hep doğru bi evlilik yaptığımı düşünürdüm kızlar çünkü karşımda beni çok seven değer veren biri vardı. Doğru insandı. Hayatıma girip çıkanların hiçbirine benzemiyordu. Eşim bana çok aşıktı. 6 sene önce tanıdım onu. Hayran hayran bakardı ve daha birçok şey. Çok şımartırdı beni sürekli hediyeler alırdı, çok romantikti. (Sonradan bi dağ ayısına dönüştü o ayrı mesele
Fakat aslında kendi adıma sanki biraz eksik başlamış bişeyler. Eşime aşık olmadım ben yalan söylemeyeceğim . Aşk nedir ki? Bunu evet bi kere yaşadım. Çok güzeldi . Yanından ayrılmak istemiyordum, yüzüne bakmaya doyamıyordum, kokusunu özlüyordum, adını duyunca bile mutlu oluyordum. Kalbim ölesiye çarpıyordu . Sonrasında terkedildim ve uzun yıllar unutamadım o kişiyi.
Eşimde bunların çoğunu yaşamadım ben. Kalbim hiç çarpmadı mesela. Uzun süre ayrı kaldıktan sonra bile evet çoook özlerdim ama yanına giderken hiç heyecanlanmazdım ama onun kalbinin atışlarını duyardım… Gerçi eşimle tanıştığımda artık o tarz deli dolu duyguların gelip geçici bi gençlik hevesi olduğuna inanır hale gelmiştim, olgunlaşmıştım.
Eşimi kırmaktan, üzmekten pek çekinmezdim. Onu kaybetmekten korkmazdım çünkü. Fakat diyorum ya çokta sevdim zamanla. Hâlâ severek boşanıyorum. Kaybetme korkum da zamanla oluştu. Yine de bu sevgi yetersiz miydi acaba? Bu yüzden mi bu kadar kısa sürdü 1 senede bitti.. Gerçi onun aşkı o kadar büyüktü de ne oldu sanki.. Yine bitti..
Eşime karşı en yoğun duygum merhametti başlarda. Mutlu olmayı hakediyordu çünkü sevilmeyi hakediyordu. O beni seviyor diye bende onu sevdim. Ve ikincisi çok güven duydum. Güvenimi bir kez olsun zedelemedi o anlamda beni hiç yormadı bu ilişkide. Keza bende öyle..
Bütün bunlar yetersiz miydi acaba? İlla aşk mı lazımdı? Bu mutlu olan çiftler birbirine çok aşık olup evlenen çiftler mi? Bi tarafın duyguları yoğun değilse karşı tarafın hislerini de yıpratıyor mu acaba zamanla ? Sizin tecrübeleriniz nedir?
Evet hepimizin hatası olur, burda size çok yuklendik ama sonrasında cabalamissiniz keşke eskileri yüzünüze vurmak yerine eşiniz d cabanizi gorebilseydi,sonuçta evlilikte hepimizin hatası oluyor, çekilmez olduğu dönemler oluyor eşim de ben de geçmişi yüzümüze vurmayiz bu şekilde ilerlemez zaten...bence eşinizin en büyük hatası bu geçmişe sünger çekip cabanizi gormemis
- 4 Ağustos 2021
- 132
- 173
- 30
Çünkü iliskide denge kurulmamış hiç. Siz karşı tarafın sınırlarını çok ihlal etmişsiniz en son o da size karşı kötü davranarak savunma mekanizması geliştirmiş hepsi bu
Evet haklısınız böyle de olunda bir türlü toparlayamadık en sonunda bitti.
- 25 Şubat 2017
- 583
- 601
Herşey gönlünüzce olsun inşaAllah ama üzüldüm durumunuza
çok dua edin kendinize bende ederim inşaAllah
- 9 Nisan 2021
- 2.677
- 6.419
- 22 Haziran 2021
- 528
- 1.386
- 5 Mayıs 2021
- 1.298
- 1.817
- 44
Evlilik = mutluluk mu.. bu dışardan görüntü. Rahmetli bi akrabamiza ne guzel 60 yil evli kaldiniz deyince, evet defalarca aldatilmaya maruz kalarak demisti..kimse kimsenin evinde ne yasaniyor bilmiyor...Kızlar boşanma aşamasındayım biliyorsunuz. Aslında biraz gereksiz bi konu olabilir ama bu süreçte evliliğimi başından itibaren düşünerek sorgulamaya başladım.
Hep doğru bi evlilik yaptığımı düşünürdüm kızlar çünkü karşımda beni çok seven değer veren biri vardı. Doğru insandı. Hayatıma girip çıkanların hiçbirine benzemiyordu. Eşim bana çok aşıktı. 6 sene önce tanıdım onu. Hayran hayran bakardı ve daha birçok şey. Çok şımartırdı beni sürekli hediyeler alırdı, çok romantikti. (Sonradan bi dağ ayısına dönüştü o ayrı mesele
Fakat aslında kendi adıma sanki biraz eksik başlamış bişeyler. Eşime aşık olmadım ben yalan söylemeyeceğim . Aşk nedir ki? Bunu evet bi kere yaşadım. Çok güzeldi . Yanından ayrılmak istemiyordum, yüzüne bakmaya doyamıyordum, kokusunu özlüyordum, adını duyunca bile mutlu oluyordum. Kalbim ölesiye çarpıyordu . Sonrasında terkedildim ve uzun yıllar unutamadım o kişiyi.
Eşimde bunların çoğunu yaşamadım ben. Kalbim hiç çarpmadı mesela. Uzun süre ayrı kaldıktan sonra bile evet çoook özlerdim ama yanına giderken hiç heyecanlanmazdım ama onun kalbinin atışlarını duyardım… Gerçi eşimle tanıştığımda artık o tarz deli dolu duyguların gelip geçici bi gençlik hevesi olduğuna inanır hale gelmiştim, olgunlaşmıştım.
Eşimi kırmaktan, üzmekten pek çekinmezdim. Onu kaybetmekten korkmazdım çünkü. Fakat diyorum ya çokta sevdim zamanla. Hâlâ severek boşanıyorum. Kaybetme korkum da zamanla oluştu. Yine de bu sevgi yetersiz miydi acaba? Bu yüzden mi bu kadar kısa sürdü 1 senede bitti.. Gerçi onun aşkı o kadar büyüktü de ne oldu sanki.. Yine bitti..
Eşime karşı en yoğun duygum merhametti başlarda. Mutlu olmayı hakediyordu çünkü sevilmeyi hakediyordu. O beni seviyor diye bende onu sevdim. Ve ikincisi çok güven duydum. Güvenimi bir kez olsun zedelemedi o anlamda beni hiç yormadı bu ilişkide. Keza bende öyle..
Bütün bunlar yetersiz miydi acaba? İlla aşk mı lazımdı? Bu mutlu olan çiftler birbirine çok aşık olup evlenen çiftler mi? Bi tarafın duyguları yoğun değilse karşı tarafın hislerini de yıpratıyor mu acaba zamanla ? Sizin tecrübeleriniz nedir?
- 5 Mayıs 2021
- 1.298
- 1.817
- 44
Siddet ihanet yoksa hatalardan ders alındıysa tekrar deneseniz.. aile terapistinden destek alsaniz..yanlislari cozseniz..Kızlar boşanma aşamasındayım biliyorsunuz. Aslında biraz gereksiz bi konu olabilir ama bu süreçte evliliğimi başından itibaren düşünerek sorgulamaya başladım.
Hep doğru bi evlilik yaptığımı düşünürdüm kızlar çünkü karşımda beni çok seven değer veren biri vardı. Doğru insandı. Hayatıma girip çıkanların hiçbirine benzemiyordu. Eşim bana çok aşıktı. 6 sene önce tanıdım onu. Hayran hayran bakardı ve daha birçok şey. Çok şımartırdı beni sürekli hediyeler alırdı, çok romantikti. (Sonradan bi dağ ayısına dönüştü o ayrı mesele
Fakat aslında kendi adıma sanki biraz eksik başlamış bişeyler. Eşime aşık olmadım ben yalan söylemeyeceğim . Aşk nedir ki? Bunu evet bi kere yaşadım. Çok güzeldi . Yanından ayrılmak istemiyordum, yüzüne bakmaya doyamıyordum, kokusunu özlüyordum, adını duyunca bile mutlu oluyordum. Kalbim ölesiye çarpıyordu . Sonrasında terkedildim ve uzun yıllar unutamadım o kişiyi.
Eşimde bunların çoğunu yaşamadım ben. Kalbim hiç çarpmadı mesela. Uzun süre ayrı kaldıktan sonra bile evet çoook özlerdim ama yanına giderken hiç heyecanlanmazdım ama onun kalbinin atışlarını duyardım… Gerçi eşimle tanıştığımda artık o tarz deli dolu duyguların gelip geçici bi gençlik hevesi olduğuna inanır hale gelmiştim, olgunlaşmıştım.
Eşimi kırmaktan, üzmekten pek çekinmezdim. Onu kaybetmekten korkmazdım çünkü. Fakat diyorum ya çokta sevdim zamanla. Hâlâ severek boşanıyorum. Kaybetme korkum da zamanla oluştu. Yine de bu sevgi yetersiz miydi acaba? Bu yüzden mi bu kadar kısa sürdü 1 senede bitti.. Gerçi onun aşkı o kadar büyüktü de ne oldu sanki.. Yine bitti..
Eşime karşı en yoğun duygum merhametti başlarda. Mutlu olmayı hakediyordu çünkü sevilmeyi hakediyordu. O beni seviyor diye bende onu sevdim. Ve ikincisi çok güven duydum. Güvenimi bir kez olsun zedelemedi o anlamda beni hiç yormadı bu ilişkide. Keza bende öyle..
Bütün bunlar yetersiz miydi acaba? İlla aşk mı lazımdı? Bu mutlu olan çiftler birbirine çok aşık olup evlenen çiftler mi? Bi tarafın duyguları yoğun değilse karşı tarafın hislerini de yıpratıyor mu acaba zamanla ? Sizin tecrübeleriniz nedir?
Çok teşekkür ederimHerşey gönlünüzce olsun inşaAllah ama üzüldüm durumunuza
hayırlısını diliyorum Allahtan, hep dua ediyorum zaten. Böyle bir sürece denk gelmesi de çok yıprattı beni aslında. Babamı daha yeni kaybettim. 1 ay teselli etti beni sonra yine birbirimize girdik. Bu yüzden bu aralar hep kararımın ne kadar yerinde bi karar olduğunu tekrar tekrar yineleyip duruyorum kendime. Ne diyim onun da hakkında hayırlısı olsun inşallah mutlu olur. Birbirimizi sürekli paramparça etmektense , üzüp, kırmaktansa , bu evlilik böyle ite kalka devam edecekse hayır gelmez zaten. İnsanoğlu her acıya dayanıyor, alışıyor. Ölüm varken ayrılık acısı vız gelir.İhanet hiç olmadı yani sevgiliyken de benim güvenimi bu konuda asla sarsmadı kör kütük aşıktı bağlıydı bana. Dönüp başkasına bakmazdı. Bende onu çok sevdim dünyayı önüme serseler ondan başkasını görmezdi gözüm. Psikolojik şiddet yoğun olarak vardı inkar edemeyeceğim. Bir kere de böyle tartışma esnasında benim bileğimden tutup sıkmıştı bileğim morarmıştı. Annem o olaydan sonra eşime cephe aldı zaten. Allah var 6 senenin bir günü bile böyle bişey yaşamadım hiç ondan fiziksel anlamda bi zarar görmedim ama evlenince bunu yaptı. Bir iki kere çenemden tutmuştu çenem morarmıştı. Fakat tokat, dayak, yerde tekmelenme boyutunda bişey yaşamadım. Ne olursa olsun yaşadığım şiddette bana ağır gelmişti ki o zaman da evi terkedip annemin yanıma gelmiştim 1 hafta kalıp dönmüştüm aileler devreye girince barıştırmışlardı.
- 2 Nisan 2018
- 288
- 158
Aşk olmazsa yürümez kalbinin farklı çarpması lazım. Tabi ki yaş ilerledikçe aşkın şekli de değişiyor. 17de aşık olmak ile 34te aşık olmak çok farklı. Ama ikisinde de o kalp çarpıyor. Yapılan en büyük yanlış bu bence seviyorsun ama yoğun şeyler hissedemiyorsun ve bu da kaybetmekten korkmamana sebep oluyor ve istemeden karşıdaki kişiyi üzüyorsun bu durum seni de yıpratıyor ve bitiyor
Evet eski evliliklerde hep bu durum var zaten. Çok şey yaşamışlar , herşeyi, her zulmü, eziyeti , ihaneti, şiddeti dibine kadar yaşamışlar ama katlanmışlar . Bu anlamda çok şanslı olduğumuzu düşünüyorum şimdiki nesil olarak.
Sanıyorum ki güven duygusu beni terketti ne yazık ki
aldatma anlamında değil, diğer anlamda.- 5 Mayıs 2021
- 1.298
- 1.817
- 44
Eğer adim atarsa deneyin son kez. Arkadas akraba arabulmak icin devreye giriyor mu?
- 25 Şubat 2017
- 583
- 601
YaaaaÇok teşekkür ederim
Allah mekanını cennet eylesin inşaAllah. Rabbim en hayırlı olanı bilendir üzmeyin kendinizi. Bizler dünyaya imtihan için gönderildik. Herkes bi şekilde imtihan oluyor ve sonunda sabredenler kazanıyor. İnşaAllah sabredenlerden Oluruz.
