- 19 Ekim 2012
- 47.477
- 78.586
- 798
- Konu Sahibi pembe_dizi
-
- #21
Amin canım Rabbim herkesi kavuştursun en kısa sürede inşallah
Ayni yazida hem aglatmayi hem guldurmeyi basardin canım benim teşekkür ederim resmen hislerini yasattin. Rabbim bizede nasip etsin kavusmayiakserligin iliskinize etkisi ne oldu peki degisenler uzak kalınca soğukluk olanlari okuyorum bazen ve cok korkuyorum:18:
Amin canım Rabbim herkesi kavuştursun en kısa sürede inşallahÖyle söyleyenlere inanma canım herkes için geçerli değil uzaklık küçük sevgileri öldürür büyük sevgileri güçlendirirmiş Sönmüyorsa dahada güçleniyor kişiler herkes karşılığını alıyor muhakkak içini ferah tut her daim destek olmaya çalış askerine anlayış göster ama karşılıklı askerinde öyle davranmalı çok şükür ne kavgalı bir günümüz ne küs kapattığımız oldu telefonu ballı kaymaklı geçti bizimkisi şükürler olsun ki bizdeki etkisi aynı
İnşallah canım benim cok tesekkur ederim. Sizede maşallah diyorum Allah nazarlardan korusun
Geçen yıl bu zamanlarda 93/1 gönderdim nişanlımı ve henüz daha 5 gün oluyor tezkeremizi alalı
460 gün bekleyeceğim diye hazırlamışken kendimi, 160 sayarken birden 90 günü sildikTaze nişanlı olarak ayrıldığımız için bunun duygusallığıyla 12 ay boyunca sabır sabır sabır demekten başka birşey gelmedi ki elimizden.. Tüm izinlerimi kullandık ve ben 1 kere gidebildim onun yanına İlk yıl dönümümüz, doğum günlerimiz, sevgililer günümüz ve daha bi ton özel günümüzde o orda telefonda ağladı, ben burda.. O gittiğinde günlerce uğurlarken boynunda olan albayraklı tülbenti boynumdan çıkartmadım. Gitmeden en son değiştirdiği kazağı üstümden çıkartmadım. Onun olduğu, onu benden ayıran şehri kendime düşman bildim! Ama hep 'bi gün elbet alıcam' dedim kendi kendime Geceleri hala daha uyuyamayız, tuttuğumuz nöbetlerden dolayı olsa gerek. Onun orda nöbet tutarken buz tutarken elleri, benim burda yüreğim buz tutuyordu. Onu ilk yolladığımda saniyelerle, dakikalarla yarış ediyorduk resmen.. 12 ay boyunca sık sık tartıştık, çok kez ağır şeyler söyledik birbirimize ama sabır dedik yine de.. Elde başka birşey mi gelirdi? 1-2 2-4 4-6 nöbetlerinde uyursam diye saat kurardım öylede kalkardım ama yine de kalkardım Annem hep seninde askerden farkın yok bi kamuflajın eksik üstünde derdi, ki öyle de Nişanlımda benim gibi duygusaldır, hele ben ağlarsam o da başlar ağlamaya.. Bu yüzden az kızarmadı avuç içlerim kendimi sıkmaktan.. Bizim askerlik sürecimiz çok zor geçti. Zaten asker beklemenin verdiği zorluk ap ayrı dert. Lakin verdiği gurur ise paya biçilemez O kadar tartışmamıza rağmen birbirimize 'seni çok seviyorum' demeyi ihmal etmezdik. Mesafeler arttıkça, hasret çoğaldıkça, aşk büyüyor benim düşüncem O gitmeden önce asker tıraşıymış, hasretmiş hiç birşeyi bilmezken.. O gittiğinde asker tıraşlı olanları ayırt edebiliyordum, yolda görsem içim burkuluyordu. Asker şarkılarını ezberledim resmen, plakalara geldiğimizde ise çoğa ilin plakasını birine sormadan söyleyebildim
Şimdi geldi, hani olmuyor değil geleli 1 kere tartıştık henüz düzelmesekte sivil hayata alışma evresi olarak nitelendiriyorum. Geldiği gün düğün tarihlerimiz konuşuldu ve şimdi yeni şafağımızı sayıyorum
Şafak 129.Rabbim tüm asker bekleyenlere önce kavuşmayı, sonra yuva kurmayı nasip etsin
O zaman ilk ayrılış anımı da anlatayım çatlarımAskerimi Safranbolu'ya götürdük ailesiyle beraber biz İstanbul'dayız yol boyunca gözlerine bakamadım dizlerime yattı kızarsam da bozarsam da ailesi önde çünkü biz arkada biraz sonra ayrılacak olmamızdan bir şey diyemedim boğazımda bir yumru yol bitmesin hiç gitmeyelim istedim Safranbolu'ya vardığımızda 16:15 saat biz vedalaşmaya başladık ama daha vedalaşmadan başladık annesiyle ağlamaya askerim sarıldı uzun uzun değil ama gidin ağlayarak görmeyin der gibi askeriyeden içeri girdi arkasına döndü o el sallayışı yok mu o an durdu zaman oradan alana kadarda hep orada o anda kaldı 16:30 da dönüp bakması içime oturdu gidiyorum kendine iyi bak der gibi hala unutamam gözlerim doldu yine Annesiyle yol boyu ağladık baba teselli etti bizi ilk günler geçmedi hep böylemi geçecekti 5 ay nasıl olurdu yüzüm gülmüyordu herkes ne kadar mutsuzsun hep böylemi olacak diyordu benden çıkan tek kelime yapacak birşeyim yok içimden gelmiyor zaman ne gösterecek bilmiyorum derdim.Zaman geçti bahar geldi artık kavuşma anları yaklaştı son 1 haftayı unutamam saçlar kesiliyor bakım yapılıyor kıyafete karar veriliyor.Söz vermiştim nasıl bıraktıysam öyle alacaktım askerimi
Ailesi almaya geldi kandil o gün Allahım kandil olduğunu unutmuşum kutlamadım ya aradıklarında ailesini farkettim anam bir utandım unuttum ben dedim ama konuşamıyorum heyecandan kelimeler ağzımda yanlış yunluş çıkıyorlar yaSaat akşam 23:00 askerim sürekli mesaj atıyor neredesiniz geliyormusunuz Karabüke geldik kalbim gümgüm yaklaşıyoruz Safranbolu'ya geldik askeriyenin oraya gittiğimizde kar yağıyordu sulu kar donuyorduk ama şimdi Mayıs bahar gelmiş etraf sıcacık ya da bizim mi içimiz sıcaktı ki Askerim geliyor ağlamakla ağlayamamak arasındayım sarıldığım an duran zaman yeniden hareket halini aldı iliklerime kadar hissettim 23:30 falandı çıkardık tamamen nasıl heyecanlı arkadaşları çantasına tekmeyle hoopp biz çantanın peşinden bir daha gelme diyorlar geri dönmek isteyen yok tabisi o an herkesi ordan çıkarmak istedim asker yolu beklemek öyle bir şey orada kalmalarına üzüldüm keşke çıkartabilseydik onları da keşke dedim Bu sefer dönüş yolunda ben uyudum askerimin dizlerinde ohh misler gibi ve hep söylemek istediğimizi söyledik bağırdık geriye bakarken Safranbolu'dan çıkarken Safranbolu sen mi büyüksün biz mi
çok güzel yaa bizde gelelim o günlere biran öncee heycan yaptım
benim sevgili sevgilim 91/3 tertipti :) yani askerden geleli 1 seneyi geçti. şırnakta askerliğini yaptı ben onun tam 1 sene boyunca ne yüzünü gördüm ne bir fotoğrafını ne de internette görüştük. sadece sonlara doğru mesaj ve ve tabiki hep telefon.. Ama bu süreç bizim ilişkimizi çok güçlendirdi daha çok bağlandık daha çok sevdik birbirimizi, aramızda çok başka bir bağ oldu..şimdi bitmez bu şafak diye üzülenler , ne zaman bitecek diye depresyona girenler vardır fakat inanın o koskoca bizim dönem için (460) gündü o koskoca bir yılın nasıl geçtiğini hatırlamayacaksınız bile geldiğinde sevdiğiniz :) hatta geldikten 1 hafta sonra falan o kadar özlemi bile unutacaksınız çok gıcık bir durum fakat sanki hep sizin yanınızdaymış hiç bir yere gitmemiş gibi hissedeceksiniz asker beklemenin gururu başkadır. ve her kız beceremez bunu , herkesin yüreği yetmez asker beklemeye, belkide ömrünüz boyunca bu gururu yaşayacaksınız siz ve sevgilinizde :) ben şimdi sevgilime vay be aşkım koskoca bir sene birbirimizi görmeden nasıl dayandık dediğimde sen dayandın ve sabrettin aşkım sen sabretmeseydin böyle olamazdık diyor ve bunun verdiği sevinç gurur tarifi imkansız bir şey. sonuna kadar sabredin , güneş bir gün sizin içinde doğacak ve şu sözü hep söylerdik bir gün gelecek, bir gün kalacak
Geçen sene bu zamanlar asker yolu bekledim bende kısa dönem Mayısta kavuşmak için gün gün saydım şafağı bir gün gelecek bir gün kalacak sözleri hep ağzımızda elbet güneş doğacak değil miİçerisindeyken zordur askerlik zor geçer geceler bitmez beraber nöbet tutulur konuşmak için 1 dakika bile ne kadar önemlidir oradayken yanımızdayken atılan triplerin ne kadar gereksiz olduğunu anlamamızdır askerlik Ben şanslı asker yareniydim anlatıp özendirmek hiç istemem askerimin yanına gitmek ne kadar güzelse geri dönmek o kadar zordur 5 ayda 5 kere gittim çok şükür Mayısta da tamamen aldım hayat sevincimi Şuanda söz-nişan için şafak sayıyoruz nasipse düğün için belki sonra bebiş hayatımız hep şafak saymakla geçicek diyorum da gülüyorlar bana Askerlikte anlayış çok önemli karşılıklı anlayış saygı olduktan sonra öyle korkutulduğu gibi kavgalar kıskançlık krizleri ayrılmalar falan Allah korusun olmuyor mis gibi güzel bir askerlik geçirdik kavgasız gürültüsüz normal yaşantımız aynı devam etti sadece görememek sesini çok duyamamak eklenti o kadar
Askere gittiğinde huyu değişir falan diyenlere inanmayın adam aynı adam olarak geri dönüyor belki biraz daha ciddi belki daha iyi herkeste aynımıdır bilemem ama dahada güzel önünüzden engeller kalkıyor iş kurmak isteyenin önü açık evlenmek isteyen için engel yok bir korku kalmıyor hazırlıktan hayalleri yaşamımıza aktarmaktan başkaPlakalara geçtiğinizde ki mutluluk paha biçilemez hiç bilmediğim plakaları ezberlemiş oldum sizlerde ezberleyeceksiniz ah o boyamalar yokmu ilkokulda o kadar heyecanla boyamazdım askerlik insanın huyunu değiştiriyor evet Herkese nasip olmaz asker yolu beklemek içindeyken zevkini çıkarmak sağlam dik durmak gerek öyle böyle güzeldi asker yolu beklemek be
O zaman ilk ayrılış anımı da anlatayım çatlarımAskerimi Safranbolu'ya götürdük ailesiyle beraber biz İstanbul'dayız yol boyunca gözlerine bakamadım dizlerime yattı kızarsam da bozarsam da ailesi önde çünkü biz arkada biraz sonra ayrılacak olmamızdan bir şey diyemedim boğazımda bir yumru yol bitmesin hiç gitmeyelim istedim Safranbolu'ya vardığımızda 16:15 saat biz vedalaşmaya başladık ama daha vedalaşmadan başladık annesiyle ağlamaya askerim sarıldı uzun uzun değil ama gidin ağlayarak görmeyin der gibi askeriyeden içeri girdi arkasına döndü o el sallayışı yok mu o an durdu zaman oradan alana kadarda hep orada o anda kaldı 16:30 da dönüp bakması içime oturdu gidiyorum kendine iyi bak der gibi hala unutamam gözlerim doldu yine Annesiyle yol boyu ağladık baba teselli etti bizi ilk günler geçmedi hep böylemi geçecekti 5 ay nasıl olurdu yüzüm gülmüyordu herkes ne kadar mutsuzsun hep böylemi olacak diyordu benden çıkan tek kelime yapacak birşeyim yok içimden gelmiyor zaman ne gösterecek bilmiyorum derdim.Zaman geçti bahar geldi artık kavuşma anları yaklaştı son 1 haftayı unutamam saçlar kesiliyor bakım yapılıyor kıyafete karar veriliyor.Söz vermiştim nasıl bıraktıysam öyle alacaktım askerimi
Ailesi almaya geldi kandil o gün Allahım kandil olduğunu unutmuşum kutlamadım ya aradıklarında ailesini farkettim anam bir utandım unuttum ben dedim ama konuşamıyorum heyecandan kelimeler ağzımda yanlış yunluş çıkıyorlar yaSaat akşam 23:00 askerim sürekli mesaj atıyor neredesiniz geliyormusunuz Karabüke geldik kalbim gümgüm yaklaşıyoruz Safranbolu'ya geldik askeriyenin oraya gittiğimizde kar yağıyordu sulu kar donuyorduk ama şimdi Mayıs bahar gelmiş etraf sıcacık ya da bizim mi içimiz sıcaktı ki Askerim geliyor ağlamakla ağlayamamak arasındayım sarıldığım an duran zaman yeniden hareket halini aldı iliklerime kadar hissettim 23:30 falandı çıkardık tamamen nasıl heyecanlı arkadaşları çantasına tekmeyle hoopp biz çantanın peşinden bir daha gelme diyorlar geri dönmek isteyen yok tabisi o an herkesi ordan çıkarmak istedim asker yolu beklemek öyle bir şey orada kalmalarına üzüldüm keşke çıkartabilseydik onları da keşke dedim Bu sefer dönüş yolunda ben uyudum askerimin dizlerinde ohh misler gibi ve hep söylemek istediğimizi söyledik bağırdık geriye bakarken Safranbolu'dan çıkarken Safranbolu sen mi büyüksün biz mi
Geçen yıl bu zamanlarda 93/1 gönderdim nişanlımı ve henüz daha 5 gün oluyor tezkeremizi alalı
460 gün bekleyeceğim diye hazırlamışken kendimi, 160 sayarken birden 90 günü sildikTaze nişanlı olarak ayrıldığımız için bunun duygusallığıyla 12 ay boyunca sabır sabır sabır demekten başka birşey gelmedi ki elimizden.. Tüm izinlerimi kullandık ve ben 1 kere gidebildim onun yanına İlk yıl dönümümüz, doğum günlerimiz, sevgililer günümüz ve daha bi ton özel günümüzde o orda telefonda ağladı, ben burda.. O gittiğinde günlerce uğurlarken boynunda olan albayraklı tülbenti boynumdan çıkartmadım. Gitmeden en son değiştirdiği kazağı üstümden çıkartmadım. Onun olduğu, onu benden ayıran şehri kendime düşman bildim! Ama hep 'bi gün elbet alıcam' dedim kendi kendime Geceleri hala daha uyuyamayız, tuttuğumuz nöbetlerden dolayı olsa gerek. Onun orda nöbet tutarken buz tutarken elleri, benim burda yüreğim buz tutuyordu. Onu ilk yolladığımda saniyelerle, dakikalarla yarış ediyorduk resmen.. 12 ay boyunca sık sık tartıştık, çok kez ağır şeyler söyledik birbirimize ama sabır dedik yine de.. Elde başka birşey mi gelirdi? 1-2 2-4 4-6 nöbetlerinde uyursam diye saat kurardım öylede kalkardım ama yine de kalkardım Annem hep seninde askerden farkın yok bi kamuflajın eksik üstünde derdi, ki öyle de Nişanlımda benim gibi duygusaldır, hele ben ağlarsam o da başlar ağlamaya.. Bu yüzden az kızarmadı avuç içlerim kendimi sıkmaktan.. Bizim askerlik sürecimiz çok zor geçti. Zaten asker beklemenin verdiği zorluk ap ayrı dert. Lakin verdiği gurur ise paya biçilemez O kadar tartışmamıza rağmen birbirimize 'seni çok seviyorum' demeyi ihmal etmezdik. Mesafeler arttıkça, hasret çoğaldıkça, aşk büyüyor benim düşüncem O gitmeden önce asker tıraşıymış, hasretmiş hiç birşeyi bilmezken.. O gittiğinde asker tıraşlı olanları ayırt edebiliyordum, yolda görsem içim burkuluyordu. Asker şarkılarını ezberledim resmen, plakalara geldiğimizde ise çoğa ilin plakasını birine sormadan söyleyebildim
Şimdi geldi, hani olmuyor değil geleli 1 kere tartıştık henüz düzelmesekte sivil hayata alışma evresi olarak nitelendiriyorum. Geldiği gün düğün tarihlerimiz konuşuldu ve şimdi yeni şafağımızı sayıyorum
Şafak 129.Rabbim tüm asker bekleyenlere önce kavuşmayı, sonra yuva kurmayı nasip etsin
Biz nişanlımla kavuşalı henüz 14 gün oldu.. 2013 ağustosta kısa dönem olarak göndermiştim.. bir çok insan aman kısa dönem göz açıp kapayıncaya kadar geçer desede hiçte öyle olmuyor.. askerimi gönderdiğim gün dün gibi aklımda o güne kadar dip dibe olduğum insanı 22 saatlik uzaklıkta bir şehre manisaya göndermiştim.. sanki bir şey boğazımı sıkmış nefes almamı engelliyormuş gibi hissediyordum.. ama tabi zamanla bu durumu kabulleniyorsun ve alışma dönemine girmiş bulunuyorsun.. 130'lar 110'lar çift haneler plakalar derken 29 ocakta nişanlımla kavuştum.. nişanlım hem acemilikte hemde usta birliğinde bana çok çok uzak şehirlerde olduğu için yanına gidemedim ve o da izin kullanmadı hiç bir şekilde görüşme imkanımız olmamıştı.. havaalanına onu karşılamaya sadece ben gittim.ailesine gelmemelerini söyledi bizim kavuşma anımız daha rahat olsun diye.. çünkü anne ve babası varken ona öyle sıkı sıkı sarılamazdım..onu yanımda görüyorum ama hayal gibi geliyor , rüya görüyormuşum hissine kapılıyordum.. tekrardan karşılıklı sohbet etmek , ona dokunmak , bundan sonraki zamanda artık hiiç gitmeyeceğini bilmek beni çok heyecanlandırmıştı.. taze aşıklar gibi olmuştum.. çarşamba günü gelmişti neyse gece oldu yattık artık alışkanlıktan olsa gerek sabahları beni 6:30-7:00 gibi muhakkak arıyordu.. perşembe sabahı aramadı aa neden aramadı noldu acaba diye telaşa kapılmıştım.. sonradan dank etti artık geldi , bana sadece 5 dklık uzaklıkta uzaklıkta diye.. o rahatlıkla tekrar başımı yastığa koydum ve artık kavuşalı 2 hafta oldu.. askerlik süresinde bazen zor zamanlarda geçirdik.. çok şükür şimdi hepsi geçti gitti.. düğün hazırlıklarına giriştik.. askerlik bir yandan sabrını deniyor bir yandan da sevgini pekiştiriyor.. o özlemi hissetmek bile çok güzel.. geleli 14 gün olmasına rağmen askerliği tamamen unuttuk.. sanki hiç bir yere gitmemiş her zaman buradaymış gibi.. sizlerde yaşayıp göreceksiniz.. Allah tüm asker yolu gözleyenlere sabır versin.. darısı sizlere inşallahh
Öncelikle konuyu açan arkadaşa ve yaşadıklarını burada paylaşanlara teşekkür ediyorum. Okurken çok duygulandım bende asker yolu beklemekteyim plakalara düştük ama bazen çok zoruma gidiyor çok özlüyorum onu, hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor ama zaman geçiyor onunla yaşadığım her duygu çok güzel ve bu dönemde benim için çok güzel ve özel asker yareni olmak kolay değil beni inanılmaz motive ettiniz ya o kavuşma anı var ya sabırsızlıkla bekliyorum o günü Allah tüm askerlerin ve asker yolu bekleyenlerin yardımcısı olsun sağ salim bize kavuştursun ve bir daha hiiiç ayrılmayalım amiiiin
Amin inşallahNişanlısınız ne güzel askerinize kavuştuktan sonra düğün hazırlıklar güzel telaşlar olacaktır inşallah böyle düşünerek motive olun kocaman bir engel kalkıyor önünüzden daha güzel şafaklar saymaya başlayacaksınız
Zaten ikimizde o şekilde avunuyoruz daha söz kesildi geldikten sonra nişan olacak düğün hazırlıkları falan bunların hayaliyle geçiyor günler az kaldıı hayallerimize kavuşmaya
Hayaller insanı umut dolduruyor değil mi inşallah gerçekleştirebilirizPlakalarda biraz zorluyor geçmiyor gibi geliyor ama sonra son 2 hafta bir geçiyor ki artık kavuşma zamanı çünkü
amin amin.amin... Allah bida hic ayirmasin hep mutlu olun inşallah. Gozlerim dolu dolu okudum zaten duygusal moddayim Peki kavuşma aninizi da anlatabilir misin rica etsem beni en mutlu eden an.
İnşallah canım ya evet plakalara düşelim diye bekliyorduk şimdi de çok zor geçiyor ya bir de denetimler varmış çok bunalıyorum sıkıldım artık diyor çarşı izinleri de iptal olmuş benimde moralim bozuluyor ama ona moral vermem gerektiği için hiç belli etmiyorum
Askerlik çok fazla sabır ve anlayış istiyor burda sana düşen hep destek tam destek hep alttan alma anlayış askerlik zor bizde askerlik yaptık onlarla bende şafak saydım hatta harita boyadım askerimden farkım o orada ben buradaİnsan zaman yaklaştıkça sabırsızlaşıyor o yüzden ama bana getirdği gibi bahar getirecek sevdigini sana ah çok severim şu baharları
Ayy ağzından bal damlıyor canım evet ya daha önce nisan ayı hiç bu kadar güzel gelmemişti bana şimdi en sevdiğim ay olacak sevdiğimi getirecek bana :)
artık şubat ayından nasıl nefret ediyorsam, temmuz ayını da bi o kadar seviyorum
Temmuz ayı içerisinde yıldönümümüzü ve sevdiceğimin doğum gününü barındırmasından ötürü zaten en sevdiğim aydı, bundan böyle ek olarak yarime kavuşacağım ay olduğundan dolayı kendisi tek gözdem :)[o
Ooo sizinki iyi denk gelmiş canım her şey temmuz ayında olmuş senin doğum gününde temmuz olsaymış tam olcakmış :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?