Tabii ki çıkar, neden çıkmasın ki? Sadece inanmak ve birazcık sabretmek gerek. Ara sıra endişe eder herkes, bazen yalnızlık üzücü olabiliyor, karamsarlığa itebiliyor. Bunu genel bir üzüntü ve umutsuzluğa çevirmemek lazım ama. Pozitif olmanın gücüne inanırım ben, olumsuz düşündükçe olumsuzluklar artar; iyi düşünüp mutlu olunca da güzel fırsatlarla karşılaşılır. Hem pozitif biri daha dikkat çekici olur, depresif görünen insanlardan çekinir herkes. O yüzden mutlu ol, geçmiş nasılsa geride kaldı ama geleceğini değiştirmek senin elinde. Kendini seven, ne olursa olsun moralini bozmayan, pozitifliğiyle dikkat çeken biri mi olmak istersin yoksa geçmişteki birkaç olay yüzünden pes eden, kabuğuna çekilmiş biri mi?