- 19 Mart 2010
- 12.489
- 13.623
- 498
"Nişanlımın doğum günü yaklaşıyor. 3 haftadır simit yiyorum Ahmet. Minibüs yerine otobüse biniyorum, bazen de yürüyorum. Bayağı para biriktirdim. Sezai Karakoç seviyo. Bir kaç kitap alayım diyorum, pembeyi çok seviyo pembe bir eşarp. Sonra bir de geçen bi vitrine takılmıştı gözü, o an var ya ne istiyorsan alalım diyemedim ya kendimi çok kötü hissettim Ahmet. Okul bitecek az kaldı, askerlik de bi bitsin. Çok güzel evler yapacam. En güzel evi eşime yapacam Ahmet. Onun gözü bir şeye değsin yeter canımı veririm Ahmet öyle seviyorum''
Otobüste kulak misafiri olduğum bi konuşma. Böyle adamlar yetişiyor çok şükür. Böyle adamlar var oldukça güzel günler göreceğiz evet. Kendi yemeğinden, kendi zevklerinden sevdiği için fedakarlık yapan adamlar var ya bazen cennetin onların da ayakları altında olabileceğini düşünüyorum.
Sanırım inşaat mühendisliği okuyordu. Yolculuk hiç bitmesin, o adam hiç susmasın istedim.
Not: alıntıdır ama gerçekten hayattan...
Otobüste kulak misafiri olduğum bi konuşma. Böyle adamlar yetişiyor çok şükür. Böyle adamlar var oldukça güzel günler göreceğiz evet. Kendi yemeğinden, kendi zevklerinden sevdiği için fedakarlık yapan adamlar var ya bazen cennetin onların da ayakları altında olabileceğini düşünüyorum.
Sanırım inşaat mühendisliği okuyordu. Yolculuk hiç bitmesin, o adam hiç susmasın istedim.
Not: alıntıdır ama gerçekten hayattan...
