- 7 Mart 2022
- 39
- 22
- 28
- Konu Sahibi guzelhayat3222
- #1
Herkese selamlar. Günümüzdeki kalıplaşmış güzel kadın kavramı, sosyal medyada boy gösteren filtre çılgınlıkları, içinde bulunduğumuz toplumun kabul etmiş olduğu normlar ve daha birçok sebep .. Aynaların karşısına geçip kendini inceleyerek nefret eden hatta çoğu zaman aynaya bakma cesaretini bile gösteremeyen. günde defalarca kez tartılan yada tartıya çıkmaya hiç cesaret edemeyen. sonuç olarak kendi kendine savaşlar verip yemek konusunu artık ihtiyaç halinden takıntı haline getiren insanlar olduk. doğrusu olduğumu fark ettim. ve bununla ilgili deneyimlerimi paylaşmak istedim. belki benim gibi hisseden insanlara minik de olsa bir faydam dokunur.
küçüklüğümden beri kilo olarak ortalamanın hep üzerindeydim. herkes bir dilim pasta yediği zaman o kalan son dilimi benim yiyeceğimi düşünürdü ve evet ben yerdim. küçükkeb baktım insanların dalga geçmelerine üzülüp sıkılmakla olmuyor bende kendimle dalga geçmeyi öğrendim. ne yemek isteğim bitti ne da kilo almam durdu. öyle böyle zaman geçti. gittiğim diyetisyen sayısını hatırlamıyorum.beslenme üzerine bir kitap yazabilecek bilgiye sahip olduğumu düşünüyorum. ancak gelelim işin pskolojik boyutuna. zamanla şunu fark ettim. yemek yeme olayı artık ihtiyaç halini geçmiş. duygu durumumdaki değişikliklerinde beni etkilemediğni fark ettim. hani insanlar aşk acısıo çeker vsvs iştahları kesilir. asla bu duyguyu yaşamadım. her koşulda yedim. kendimi hiçbir zaman beğenmedim. vücudumu hiçbir zaman beğenmedim. ve özellikle yakın zamanlarda fark ettim ki yalan söylemeye başladım. mesela bir kurabiye ikram edildi akşam yemek yemiyorum zaten diyip yiyorum. ama akşam da yiyorum. dolabımda birsürü kıyafet ama hiçbiri benim bedenim değil. hepsi zayıflayınca giyeceğim kıyafetler. günümün çok büyük bir kısmını bir sonraki öğünde ne yiyeceğimi düşünerek geçirdiğimi fark ettim ve bir pskoloğa danışmaya karar verdim. anlattığım bu 3 durum karşısında pskolog bu davranışlarda normalden bir sapma olduğunu soyledi. anlattığım şeylerin madde vs bağımlılarının anlattığı belirtilerle yakın olduğunu söyledi ve beni bağımlılık üzerine başa bir kuruma yönlendirdi. benim için o saatten sonra işin boyutu değiti. amatem e başvurdum bağımlılıklarla alakalı ve davranışsal bozukluk olarak değerlendirilem yemek bağımlılığının aslında ne kadar önemli bir durum olduğunu fark ettim. aslında duygu durumumun yemek davranışlarını değiştirmediğini düşünürken herşeyin benim hissetiklerimle, etrafımdakilerin bana hissettirdikleriyle o alakalı olduğunu anladım. haftalık seanslarla da daha güzel gelişmeler kaydediyoruz. ben pisboğaz biri olduğumu düşünürken tamamen bir yemek bağımlısı olduğum böyleliğkle ortaya çıkmış oldu. aynı madde kumar ve diğer bağımlılıklardaki tedaviyi görüyorum. aklınıza takılan herşey için burdayım :)
küçüklüğümden beri kilo olarak ortalamanın hep üzerindeydim. herkes bir dilim pasta yediği zaman o kalan son dilimi benim yiyeceğimi düşünürdü ve evet ben yerdim. küçükkeb baktım insanların dalga geçmelerine üzülüp sıkılmakla olmuyor bende kendimle dalga geçmeyi öğrendim. ne yemek isteğim bitti ne da kilo almam durdu. öyle böyle zaman geçti. gittiğim diyetisyen sayısını hatırlamıyorum.beslenme üzerine bir kitap yazabilecek bilgiye sahip olduğumu düşünüyorum. ancak gelelim işin pskolojik boyutuna. zamanla şunu fark ettim. yemek yeme olayı artık ihtiyaç halini geçmiş. duygu durumumdaki değişikliklerinde beni etkilemediğni fark ettim. hani insanlar aşk acısıo çeker vsvs iştahları kesilir. asla bu duyguyu yaşamadım. her koşulda yedim. kendimi hiçbir zaman beğenmedim. vücudumu hiçbir zaman beğenmedim. ve özellikle yakın zamanlarda fark ettim ki yalan söylemeye başladım. mesela bir kurabiye ikram edildi akşam yemek yemiyorum zaten diyip yiyorum. ama akşam da yiyorum. dolabımda birsürü kıyafet ama hiçbiri benim bedenim değil. hepsi zayıflayınca giyeceğim kıyafetler. günümün çok büyük bir kısmını bir sonraki öğünde ne yiyeceğimi düşünerek geçirdiğimi fark ettim ve bir pskoloğa danışmaya karar verdim. anlattığım bu 3 durum karşısında pskolog bu davranışlarda normalden bir sapma olduğunu soyledi. anlattığım şeylerin madde vs bağımlılarının anlattığı belirtilerle yakın olduğunu söyledi ve beni bağımlılık üzerine başa bir kuruma yönlendirdi. benim için o saatten sonra işin boyutu değiti. amatem e başvurdum bağımlılıklarla alakalı ve davranışsal bozukluk olarak değerlendirilem yemek bağımlılığının aslında ne kadar önemli bir durum olduğunu fark ettim. aslında duygu durumumun yemek davranışlarını değiştirmediğini düşünürken herşeyin benim hissetiklerimle, etrafımdakilerin bana hissettirdikleriyle o alakalı olduğunu anladım. haftalık seanslarla da daha güzel gelişmeler kaydediyoruz. ben pisboğaz biri olduğumu düşünürken tamamen bir yemek bağımlısı olduğum böyleliğkle ortaya çıkmış oldu. aynı madde kumar ve diğer bağımlılıklardaki tedaviyi görüyorum. aklınıza takılan herşey için burdayım :)
