8mayis sabahi esimle suslenip puslendikten sonra ciktik yola. tam 7:30 da hastanedeydik ve esim yatis islemini yaptiriken, beni de hemsireler hazirlamaya basladi. ilk kez o ameliyat önlugunu giyerken kalbim carpmaya ve ellerim titremeye basladi. derin nesfes alarak sakinlesmeye calistim ama ne mumkun. derken esim geldi ve ben aglamakli oldum. hemsirem geldi.damar yolu acti, daha var sizi almamiza dedi kiiii beni kandirmis. 5 dk sonra beni ameliyathaneye indirdiler.esimi almadilar.el sallayip gittim. ameliyathane ekibi superdi. sakalar espiriler. anestezi uzmani geldi ve tek tek her yaptigi seyi soyleyerek epidurali takti.en korktugum asama buydu ama tek bir aci hissetmedim.saat 8:45 di.buarada dr geldi. beni yatirdilar hemen, sonda taktilar. dr.um halimi sordu ama ben bayilamk uzereydim, meger epidural tansiyonumu dusurmus. anestezici bisiler yapti ve aninda kendime geldim. anestezi uzmani benim dr.a "hocam bi denem yapalim mi" dedi. sonra bana "hissediyr musun" dedi. yok dedim. o zaman devam hocam dedi. 8:50 de dr.um "evet simdi canli yayin yapiyrz" dedi ve o ilk aglama sesi....sanki yillardir bildigim birisiydi.aglamakli oldum ama tuttum kendimi.gostermediler oglumu cunki hemsireler bir yandan da onu silip giydiriyrdu.o arada bir bebek sesi daha duydum.sordugumda; yan ameliyathanedeki kiz bebegi benim oglanin yanina yatirip temizlediklerini ogrendim

) capkin oldu kuzum simdiden.sonra o guzel yuz geldi karsima. agliyrdu. minicikdi. icim akti ona.
sanki yillardir hep benimdi. minicik dudaklariyla.agliyrdu.bana yaklastirip opturduler.koklastik ve sustu. cektiklerinde yine agladi. yine koklattilar optum sustu. o mis koku Allahin en buyuk lutfu. tarifsiz.inanin tarif edemiyrm. derken mecbur bebisi odaya goturduler. benim ameliyatta 9:30 da bitti.sonlara dogru biraz fenalastim ve anestezi dr.u bana klasik muzik dinletti

) sonra odama goturduler ama tum vucudum bosalmisti resmen. titremek neki benim yasadigimin yaninda.uzerime carsaf+pike+yorgan orttuler ama nafiler. bebek hemsiresi geldi ve cok sukur oglum hemen memeye yapisti. minik minik emdi :))) ameliyattan 6 saat sonra bisiler yedirip yurutteler beni ama itiraf edeyim o ilk yuruyusu hic sevmedim. buarada saat oldu 15:00.
dedim esime ara milleti. ama ilk once annemi aradim.dedim Yusufum geldi. inanamadi. saclari simsiyah ve ensesinde masallah dedim. ayni benim bebeklik halimdi saclari. sonra kardeslerime haber vrdim..sonra esim.annesigili aradi.evleri hastaneye yakin.ilk onlar geldi.cok sevinclilerdi. hic kiskanmadim oglumu, duundugum gibi olmadi. sonra benimmkiler geldi. sevdiler vs. zaman gecti biraz. sezeryanin planli oldugunu duyunca kvler bozuldu. her arayana bizi sikayet ettiler. sonra da bize niye haber vermediniz dediler. biz size soylemeyecegimizi soylemistik dedik. zorla saat 22:00 de evlerine yolladik kiii benim annemler coktan gitmislerdi rahat edeyim diye. esim kaldi yanimda.gece iiydi.
iyiki esimle tek gidip herseyi iki kisi yasadim. cok rahat ettim. sabah kvler damladi. bebek ve ben iyi olunca eve gidin dediler geldikkkk.
ben dusundugumun aksine kv dahil kimseden kiskanmadim bebegimi. herkese iyi davrandim. gelen giden bitmedi ki hep esimin tarafi. laf anlamayanlar ama kizmadim. sonra ne mi oldu

kp nin abisi geldi.ben odadayim. dediki adam "ben olsam bana haber vermeden doguma gitmenize bozulurdum". karisi da "hem annenlerinde ilk hevesi" bs diye esime yuklendiler. ben odada deliye dondum.kalkamiyrm cnm yaniyr. kv de "aaa evet.kimseleri yokmus gibi gittiler" diyince gozum dondu. sadece benim annem "birakin cocuklari bildikleri gibi yapsinlar. asil onlarin ilk hevesi. herkes kendi cocugunda aldi ilk hevesini" dedi. kocam da "biz boyle karar verdik" dedi. derken kv esimle yanima geldi. parmagimi sallayarak kaslarimi cattim "sen ne yaptim oyle" dedigimde kv "ben bisi demedim. onlar konusuyrlar" dedi. yalanci. ben de "ben herseyi duydum. boyle dedin. sen annesin. nasil oglunu ezidirirsin. oldu mu bu yaitigin " dedim. agzini acamadi. esimde yuklendi annesine. ohhh iyi oldu.
son durum su: her gun bize geliyrlar. kv anneme cok kotu davraniyr. hic annemle beni birakmiyr. hatta anneme dikisimi gosterirken (bir yeri aciyordu da).hemen gizlice gelip bakiyr utanmadan; bebegi annemden kiskaniyr kadin, annemin yaptigi her ise karisiyr. gece kimse kalmiyr ben de istemedim. ama en az 5 kere sizee kalayim diyr. kp de evden cikmiyr ki rahat gezemiyrm. ama Allh oyle bir sakinlik verdi ki bana, kv umrumda bile degil.