• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aylar sonra kalp ağrısıyla uyanmak...

KRALTAC

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
3 Ağustos 2016
171
250
33
Aslında kendime bile kızdığım acıyı yaşıyorum şuan.. Tam 7 ay oldu ayrılalı ne konuştuk.. Ne birbirimize ulaşmak için birşey yaptık... Askerde olmasına rağmen ne aklına geldim... Nede ben gururumdan aradım sordum... Hatta acı ama bugüne kadar onu özlemediğimi bile söylediğim kişiydi.. Taki bu sabah telefonumda bir bildirime kadar ŞAFAK DOĞAN GÜNEŞ... Ciğerimi parçaladılar sanki elim ayağım buz kesti titreme girdi birden bire içime... Erken bi doğan güneşti daha 1 hafta vardı gelmesine bilmiyorum neden erken oldu... Canım acıdı kızlar nasıl görürüm onu onca aydan sonra küçük bi şehirde yaşıyoruz biliyorum yine bir sokak köşesinde karşılaşacağız.. Onu tanımıyormuş gibi geçip gidicem belki içim acımıcak bile bilmiyorum.. Belkide yangın öyle bi yakacak ki yürümeyi unutacağım o an... 9 yıl vazgeçemeden sevdiğim adamdan 7 ay önce vazgeçtim.. Kendimi inandırdım diyelim yada... Şimdi nolacak nasıl günler bekliyor beni.. Acaba yine birbirimizin gözlerine bakıp nasılsın cümlesini kullanacağımız günler gelecek mi? Yoksa uzaktan birbirimize bakacağımız ömür mü geliyor... Şuan bu yazdıklarımı en yakınıma dahi söyleyemediğim şeyler.. Belki yazınca geçer diye yazıyorum... Rabbim mutlu etmeyecek insanlara değer verdirtmesin hiç birimize.. Çok acı oluyor sonu...
 
geçmesi için zamana ihtiyacın var..malesef ha demeyle geçmiyor..evet görünce mutlaka hop edecek yüreğin ama yapacak birşey yok..belkide barışırsınız tekrar hayat bu..
 
Aşk böyle bişey değil önce bunu bir anlayın.
Siz acımayın kendinize olayı büyütmeyin.
Herkes ayrılır, kimse kimseyi sevmek zorunda değil.
Sizin de bitmiş ve ayrılmışsınız.
Zor ama son değil.
Yaşayacak güzel günleriniz var.
Takıntı haline getirmeye başlamışsınız gibi geldi.
 
geçmesi için zamana ihtiyacın var..malesef ha demeyle geçmiyor..evet görünce mutlaka hop edecek yüreğin ama yapacak birşey yok..belkide barışırsınız tekrar hayat bu..


Sanmıyorum... Çok parçalandık ve her parçamız ayrı yerlerde :) Candan abla ne güzel demiş parçalandım ve her bi parçamı ayrı yere bıraktım.. Bugün böyle bunalım geçecek sanırım teşekkür ederim zamanını ayırdığın için:)
 
Aşk böyle bişey değil önce bunu bir anlayın.
Siz acımayın kendinize olayı büyütmeyin.
Herkes ayrılır, kimse kimseyi sevmek zorunda değil.
Sizin de bitmiş ve ayrılmışsınız.
Zor ama son değil.
Yaşayacak güzel günleriniz var.
Takıntı haline getirmeye başlamışsınız gibi geldi.



Ben aşığım kötüyüm ölüyorum demedim zaten... Sadece yaşadığım duyguları anlatmaya çalıştım.. Dediğiniz doğru olabilir takıntı olabilir.. Ve bunuda zamanla atlatabilir... ZAMAN...
 
9 yıl az zaman değil.. Vücudunun bir uzvu gibi oluyor artık..
Neden bitti arkadaşım ilişkin?



Yitirmişlik.. Birikmişlik.. En son ayrılığımız askerdeyken üzülmesin die ona söylemediğim şeyi öğrendi sonra kayışlar koptu ben susmadım isyan ettim kötü şeyler söyledim öyle bitti..
 
Yitirmişlik.. Birikmişlik.. En son ayrılığımız askerdeyken üzülmesin die ona söylemediğim şeyi öğrendi sonra kayışlar koptu ben susmadım isyan ettim kötü şeyler söyledim öyle bitti..
Uzun ilişkilerinde böyle sorunu oluyor işte. Yapılan her hata sarfedilen her söz birikip dağ gibi oluyor . sonuda hüsran.. Allah hakkında en hayırlısı neyse onu yaşatsın inşallah
 
Aslında kendime bile kızdığım acıyı yaşıyorum şuan.. Tam 7 ay oldu ayrılalı ne konuştuk.. Ne birbirimize ulaşmak için birşey yaptık... Askerde olmasına rağmen ne aklına geldim... Nede ben gururumdan aradım sordum... Hatta acı ama bugüne kadar onu özlemediğimi bile söylediğim kişiydi.. Taki bu sabah telefonumda bir bildirime kadar ŞAFAK DOĞAN GÜNEŞ... Ciğerimi parçaladılar sanki elim ayağım buz kesti titreme girdi birden bire içime... Erken bi doğan güneşti daha 1 hafta vardı gelmesine bilmiyorum neden erken oldu... Canım acıdı kızlar nasıl görürüm onu onca aydan sonra küçük bi şehirde yaşıyoruz biliyorum yine bir sokak köşesinde karşılaşacağız.. Onu tanımıyormuş gibi geçip gidicem belki içim acımıcak bile bilmiyorum.. Belkide yangın öyle bi yakacak ki yürümeyi unutacağım o an... 9 yıl vazgeçemeden sevdiğim adamdan 7 ay önce vazgeçtim.. Kendimi inandırdım diyelim yada... Şimdi nolacak nasıl günler bekliyor beni.. Acaba yine birbirimizin gözlerine bakıp nasılsın cümlesini kullanacağımız günler gelecek mi? Yoksa uzaktan birbirimize bakacağımız ömür mü geliyor... Şuan bu yazdıklarımı en yakınıma dahi söyleyemediğim şeyler.. Belki yazınca geçer diye yazıyorum... Rabbim mutlu etmeyecek insanlara değer verdirtmesin hiç birimize.. Çok acı oluyor sonu...

Ayrılma sebebiniz neydi? 9 sene sonunda ayrılıp askerdeyken birbirinizi aramadıysanız geçerli bir sebep vardır.
Duygusal yaklaşıyor olabilirsiniz şu an.
 
Eğer yaşadığınız şey aşksa geçmez sadece uzun bi süre geçtikten sonra öyle yaşamaya alışırsınız ama zor bi süreç denk geldiğiniz herşey size onu hatırlatmaya devam edecek umarım kısa zamanda alışırsınız
 
Ayrılma sebebiniz neydi? 9 sene sonunda ayrılıp askerdeyken birbirinizi aramadıysanız geçerli bir sebep vardır.
Duygusal yaklaşıyor olabilirsiniz şu an.



9 yılın birikintisi artık tahammül yoktu herşeye parlıyorduk en sonunda askerde aklı bende kalmasın diye söylemediğim şeyi 15 dk sonra annemin bana sormasıyla öğrenti telefonla konuşuyorduk. Sonra kıyamet koptu alttan almadım o alttan aldı ama olmadı işte kavga kıyamet :/ böyle bitti :)
 
Eğer yaşadığınız şey aşksa geçmez sadece uzun bi süre geçtikten sonra öyle yaşamaya alışırsınız ama zor bi süreç denk geldiğiniz herşey size onu hatırlatmaya devam edecek umarım kısa zamanda alışırsınız


İnşallah o kadar merak ediyorum ki orda beni unuttumu.. Onun beni unuttuğunu görmek belki bana daha iyi gelecek ve daha kolay atlatacağım.
 
Kesinlikle katılıyorum bu sözünüze ,azıcık kalan tesellinizin de bitmesini istiyorsunuz hatta tuhaf gelecek belki ama yanında birini bile görseniz belki tamamen bitireceksiniz
 
O zaman azıcık daha zorlu günler ve sabır.Ardından sizde yeni hayata başlayacaksınız bende buna eminim ;)
 
9 yılın birikintisi artık tahammül yoktu herşeye parlıyorduk en sonunda askerde aklı bende kalmasın diye söylemediğim şeyi 15 dk sonra annemin bana sormasıyla öğrenti telefonla konuşuyorduk. Sonra kıyamet koptu alttan almadım o alttan aldı ama olmadı işte kavga kıyamet :/ böyle bitti :)

E hayırlısı olmuş o zaman. Duygusal yaklaşımı bırakıp objektif bakarsanız kalp ağrınız dinecektir.
 
Back
X