Ben 16 yıllık evliliğimi bitirdim. Benim de 2 çocuğum var. İkinci evliliğimi lise arkadaşımla yaptım. Ama mezun olduktan sonra hiç görüşmemiştik. Yaklaşık neredeyse 20 yıl yani. O, 17 yıldır Amerika'da ben Türkiye'de yaşıyordum zaten. Bütün okul arkadaşlarım gibi eşim de sosyal medya hesabımda ekliydi. Haberim yoktu ama onun bana uzun yıllardır hissettiği özel duygular varmış zaten. Ben boşanıp ailemin yanına gelince eski okul arkadaşlarımla yeniden görüşmeye başladım. Bosanmam da duyulmuş oldu. Eşimle de bir süre sonra sosyal medyadan konuşmaya başladık. Duygusal konuşmalarımız başladıktan iki ay sonra da Türkiye'ye geldi. Ben çocuklarımla ilgili çözülmemiş,anlaşma sağlanamamış konuların varlığı sebebiyle yurtdışına gitmek istemedim. O benim için büyük bir fedakarlık yaparak 17 yıllık emeĝini, hayatını geride bıraktı ve Türkiye'ye kesin dönüş yaptı. Ben evleneceğim zaman da kendi akrabalarımdan 2 çocuklu olmamı konuşanlar oldu. Bana göre çok çirkin bir söylem olan bu düşünceyi üzülerek aktarıyorum ki, eşimin ailesinin dul ve iki çocuklu bir kadın olmam sebebiyle beni oğullarına yakıştırmayacağını söyleyenler oldu. (Asla bu lafların altında kalmadım tabi ki)
Eşim ve ailesi de şükürler olsun ki beni ve evlatlarımı çok güzel kucakladılar. Evleneli 2 yıl oldu. Şuan bir bebek bekliyoruz. Eşim ilk defa baba olacak, annesi babası ilk defa torun sevecek. Mutluluklarını ve beni nasıl el üstünde tuttuklarını anlatacak kelimem yok.
Ben kendime tekrar bir hayat kurarken önceliğim çocuklarımdı. Eşim ve çocuklarım tanıştıktan sonra ilişkilerini gözlemledim. Çocuklarım istemeseydi, huzursuz olsaydı bu evlilik olmazdı.