- 4 Eylül 2014
- 46
- 24
- 28
- 33
merhaba!
konuya nerden gireceğimi, neyi anlatacağımı da bilmiyorum aslında; ama artık birileriyle bir şey paylaşmazsam delirecek gibiyim.
öneri, tavsiye için değil de sanırım, sadece anlatmaya ihtiyacım var.
erkek arkadaşımdan ayrıldım, 2,5 hafta oluyor. ortada bir problem yoktu o sırada, ama genel anlamda epey problemimiz vardı; bir yerde dayanamadım sanırım. o kadar huzursuzum, o kadar boşlukta ve gerizekalı gibi hissediyorum ki, o kadar olur. acaba kötü mü yaptım diyorum; ama mutlu, sorunsuz giden bir ilişkimiz de yoktu dediğim gibi. hatta sanırım hiçbir yere gittiği de yoktu. zira beni ciddiye almadığını düşündüğüm, bir türlü güvenemediğim için ayrıldım. öyle de bir ayrıldım ki, bunca zamandır içimde birikmiş ne var ne yoksa saydım, kırmak için, üzmek, sinirlendirmek için aklıma gelen her şeyi söyledim. kendimi biliyorum çünkü, ben dönmeye çalışacaktım yoksa. en azından onun için bir şeylerin geri dönüşü olmasın istedim. ama kötü mü yaptım acaba? güven olmadan bir ilişki nereye kadar gider ki?
bir de 22 yaşındayım daha, ne diye bu kadar 'ciddiye alınma' meraklısı oldum, ne bekliyordum; onu da anlamış değilim.
nasıl toparlanılır yahu, aklımdan çıkmıyor ki. bir şeyle uğraşayım diyorum, beceremiyorum. bütün gün battaniyenin altında kıvrıldım yatıyorum, uykuya da dalamıyorum. bi' tuhaf oldum ben.
konuya nerden gireceğimi, neyi anlatacağımı da bilmiyorum aslında; ama artık birileriyle bir şey paylaşmazsam delirecek gibiyim.
öneri, tavsiye için değil de sanırım, sadece anlatmaya ihtiyacım var.erkek arkadaşımdan ayrıldım, 2,5 hafta oluyor. ortada bir problem yoktu o sırada, ama genel anlamda epey problemimiz vardı; bir yerde dayanamadım sanırım. o kadar huzursuzum, o kadar boşlukta ve gerizekalı gibi hissediyorum ki, o kadar olur. acaba kötü mü yaptım diyorum; ama mutlu, sorunsuz giden bir ilişkimiz de yoktu dediğim gibi. hatta sanırım hiçbir yere gittiği de yoktu. zira beni ciddiye almadığını düşündüğüm, bir türlü güvenemediğim için ayrıldım. öyle de bir ayrıldım ki, bunca zamandır içimde birikmiş ne var ne yoksa saydım, kırmak için, üzmek, sinirlendirmek için aklıma gelen her şeyi söyledim. kendimi biliyorum çünkü, ben dönmeye çalışacaktım yoksa. en azından onun için bir şeylerin geri dönüşü olmasın istedim. ama kötü mü yaptım acaba? güven olmadan bir ilişki nereye kadar gider ki?
bir de 22 yaşındayım daha, ne diye bu kadar 'ciddiye alınma' meraklısı oldum, ne bekliyordum; onu da anlamış değilim.nasıl toparlanılır yahu, aklımdan çıkmıyor ki. bir şeyle uğraşayım diyorum, beceremiyorum. bütün gün battaniyenin altında kıvrıldım yatıyorum, uykuya da dalamıyorum. bi' tuhaf oldum ben.
