Ayrılıklar ne zormuş

Kardeşim doğuda öğretmen bize 15 saat uzaklıkta ocak ayında Allah nasip ederse gelebilirse kış kar engel olmazsa görebileceğiz, yeni yola çıktı hüngür hüngür ağladım evimizin en miniği, annem belli etmeden geceden sabaha ağlamış, ne zormuş bu durumlarda bir öneriniz var mı? Nasıl başa çıkıyorsunuz böyle durumlarda
Benimde kardeşim uzak biryere gelin gidecek şimdiden ailemde bende üzülüyoruz anlayabiliyorum seni ama en azından güzel birşey için gidiyorlar
 
Benimde kardeşim Ankaradan Adanaya gidecek okumak için. Kardeşten ziyade benden 7 yaş küçük olmasına rağmen evladım o benim. Ben büyüttüm. Annesi yerine koydu beni hep. Gidecek olmasına onun adına seviniyorum aslında. Üniversite okumuş olacak, kendi için yatırım yapmış olacak diye.. Ama gel gelelim içim içimi yiyor. En fazla 1 hafta ayrı kalmıştır benden ondada babamın yanında olmasının güveni vardı hep içimde. Şimdi uzaktayken ben hep eksik kalıcam. Sizi çok iyi anlıyorum. Zor, Allah başka ayrılık vermesin.
 
Kardeşim doğuda öğretmen bize 15 saat uzaklıkta ocak ayında Allah nasip ederse gelebilirse kış kar engel olmazsa görebileceğiz, yeni yola çıktı hüngür hüngür ağladım evimizin en miniği, annem belli etmeden geceden sabaha ağlamış, ne zormuş bu durumlarda bir öneriniz var mı? Nasıl başa çıkıyorsunuz böyle durumlarda

Bunda aglayacak ne var ki. Asil aglamasi ve siz nasil bas ediyorsunuz diye sormasi gerekenler 5 6 yildir universite bitirdigi halde atanamayan, atamalari torpile bagli olan, evde issizlikten bunalima giren zavalli gencecik insanlar. Kardesiniz ayda nerdeyse en az 5 bin lira kazanacagi bos vakitlerinde gezip tozacagi bi yere gitmis. Öyle seylere aglanmaz. Bi de ucak diye bi tasit var. 15 saati 1 saate dusuruyor
 
Son düzenleme:
Ne güzel atanmış evde oturup işsiz olup bunalıma girmis halini görünce daha cok üzülürdünüz herşeyin hayırlısı yeni oldunuz için şimdilik zor geliyor zamanla alışırsınız
Bakiniz ben. Bunalimin alasi bende.😬😬😬
Issizler tımarhanesi mi.🤣🤣🤣

En sağlam deli benim burda. Çekilin önümden🤣
Yooo sıramı kimseye kaptırmam. Ben issizin onde gideniyim. 😂
 
16 yıllık öğretmenim. 16 yıldır 14 saat uzaklıkta bir şehirde görev yapıyorum. Atandığım ilk yıl evlendim. İlk 6-7 sene eşim benim memleketime tayin istemek istemedi. Bu arada ikimizde çalıştığımız şehirden değiliz. Eşimim memleketi de 8 saat uzaklıkta. Ben Eskişehirliyim, eşim Artvinli. Yıllarca yalvardım. Kimsemiz yok. İkimiz zehirlendik bizi hastaneye götürecek adam bulamadık. Bayramlarda gideceğimiz kimse yok. En sonunda 2012-2013 de eşim benim memleketime tayin istemeyi kabul etti. O zamandır bekliyorum ki Eskişehir de okul açılsın. Yok. Açılmıyor. Her yaz 1 ay onun memleketinde, bir ay benimkinde kalıyoruz. Annemler yanımıza geliyor. Ama her ayrılış o kadar koyuyor ki. Alışılmıyor. Bir yanın orada kalıyor. Emanet yaşıyorum hissi hiç geçmiyor
1 er ay kalip tum tatilinizi orda gecirmekten sıkılmıyor musunuz🙄
 
16 yıllık öğretmenim. 16 yıldır 14 saat uzaklıkta bir şehirde görev yapıyorum. Atandığım ilk yıl evlendim. İlk 6-7 sene eşim benim memleketime tayin istemek istemedi. Bu arada ikimizde çalıştığımız şehirden değiliz. Eşimim memleketi de 8 saat uzaklıkta. Ben Eskişehirliyim, eşim Artvinli. Yıllarca yalvardım. Kimsemiz yok. İkimiz zehirlendik bizi hastaneye götürecek adam bulamadık. Bayramlarda gideceğimiz kimse yok. En sonunda 2012-2013 de eşim benim memleketime tayin istemeyi kabul etti. O zamandır bekliyorum ki Eskişehir de okul açılsın. Yok. Açılmıyor. Her yaz 1 ay onun memleketinde, bir ay benimkinde kalıyoruz. Annemler yanımıza geliyor. Ama her ayrılış o kadar koyuyor ki. Alışılmıyor. Bir yanın orada kalıyor. Emanet yaşıyorum hissi hiç geçmiyor
Emanet yaşamak değil o.

Her an gidecekmiş gibi yaşamak. Yerleşik olamamak. Göçebe hissetmek. Ait olmamak ya da ait hissedememek.

Kendini bavul gibi hissetmek. Sürekli yolcu olmak.

Insanların yüzüne "burada gönül rızanla mı yaşıyorsun" diye bakmak.


O hisse yalnızlığı da ekleyince ortaya çıkan şeye boleyn kızı deniliyor. Yani ben.
 
Allah kavuştursun öncelikle. Bence üzülcek bişi değil, ne güzel iş bulmuş ve ayakları üzerinde duracak.

Ağlayıp ona da yük yüklemeyin..
 
Kardeşim doğuda öğretmen bize 15 saat uzaklıkta ocak ayında Allah nasip ederse gelebilirse kış kar engel olmazsa görebileceğiz, yeni yola çıktı hüngür hüngür ağladım evimizin en miniği, annem belli etmeden geceden sabaha ağlamış, ne zormuş bu durumlarda bir öneriniz var mı? Nasıl başa çıkıyorsunuz böyle durumlarda
Okuyunca benim bile gözlerim doldu,uzaklık zor oluyor ama zamanla alışılır.Geçen hafta 20 yaşındaki çocugun cenazesindeydim o aile çocugunu hiç göremicek birde böyle bir durum var siz tatillerde görüşüceksiniz
 
Emanet yaşamak değil o.

Her an gidecekmiş gibi yaşamak. Yerleşik olamamak. Göçebe hissetmek. Ait olmamak ya da ait hissedememek.

Kendini bavul gibi hissetmek. Sürekli yolcu olmak.

Insanların yüzüne "burada gönül rızanla mı yaşıyorsun" diye bakmak.


O hisse yalnızlığı da ekleyince ortaya çıkan şeye boleyn kızı deniliyor. Yani ben.

ah nasıl da ben.. ait olamamak ait hissedememek.. bir gün gidecekmiş hissiyle yaşamaya çalışmak..
 
ah nasıl da ben.. ait olamamak ait hissedememek.. bir gün gidecekmiş hissiyle yaşamaya çalışmak..
Daha önce yaşamayan bir insana anlatılmasi en zor duygudur bu.

Neyseki rus yazarlar bizi anlıyor.
Tolstoy diyor ki

"Hayattaki en zor duygu ait olmadığın yerde yaşamaktır ".

Hissettiğimi anlatamazken; benim hislerimi benden daha iyi anlatan kalemleri çok seviyorum💕

Allah sizi ait olduğunuz yere kavuştursun inşallah.
 
ablamın birisi 12 saatlik mesafede olduğumuz bir şehir de memurluk yapıyordu her ayrılışımız da ağlardım.
ablamın biri yurt dışında yaşıyor yine her defasında ağlıyorum. insan üzülüyor bunlara yapacak bir şey yok :) allah kavuştursun herkesi
 
Emanet yaşamak değil o.

Her an gidecekmiş gibi yaşamak. Yerleşik olamamak. Göçebe hissetmek. Ait olmamak ya da ait hissedememek.

Kendini bavul gibi hissetmek. Sürekli yolcu olmak.

Insanların yüzüne "burada gönül rızanla mı yaşıyorsun" diye bakmak.


O hisse yalnızlığı da ekleyince ortaya çıkan şeye boleyn kızı deniliyor. Yani ben.
Kesinlikle ait olamamak. Kaç sene geçerse geçsin hep bu şehir bana yabancı. Ben burada büyümedim ki, ben burada çocuk olmadım, kaldırımlarında yollarında bana ait hiç bir şey yok. Tuhaf bir duygu. Sanki hep birinin evinde misafirim de döneceğim gibi.
 
Kesinlikle ait olamamak. Kaç sene geçerse geçsin hep bu şehir bana yabancı. Ben burada büyümedim ki, ben burada çocuk olmadım, kaldırımlarında yollarında bana ait hiç bir şey yok. Tuhaf bir duygu. Sanki hep birinin evinde misafirim de döneceğim gibi.
7 sene yaşadığım şehirde ben de hep böyle hissettim. Ama daha fazla dayanadım. Yerime yurduma döndüm.

Allah sizi de ait olduğunuz yere kavuştursun.

Bazen dünyanın her yerinde yaşayabilen insanlara çok özeniyorum. Ben beceremedim.

Yasadım; ama bavul gibi yasadim .
 
Back
X