Ayrılıyorum sanırım

angela45

eriyorum..
Kayıtlı Üye
29 Temmuz 2009
144
0
96
İzmir
herkese slm kısaca sorunumdan bahsedeyim.öncedende bir iki sıkıntımı paylaşmıştım burda.şuanki durumum ise şöyle çok sevdiğim iyi bir işim var.para kazanıyorum.bir tane çocuğum var.ama eşim olacak adam.sinirlendiği zamanlar.(tamam bende çok sinirlendirip çileden çıkartma konusunda baya uğraşıyorumdur ama.)benim üstüme yürüyor.bir iki tokat yumruk falan atıyor.5 senede 4-5 kez oldu bu iyice çıldırırsa böyle yapıyor.düzgün bir işi yok.borçları var kendi adına.ve ben hem para kazanan biriyim.hemde buna destek olan ve çocuğumuz var.şuan tamamen ayrılmak istiyorum.hatta oda istiyor.ayrılalım diyor.sonrada ayrılırsak çocuğu kaçırırım.şöle yaparım böle yaparım diye bir sürü tehtid savuruyor.sonrada bir süre ayrı yaşayalım diyor.ayrılmadan.tam bir çıkmazdayım.ne yapsam bilemiyorum.hergün çocuğuma bakıp ağlıyorum.çok küçük çünkü.ayrılanlar fikir verebilirmi.ve ya benim yerimde olsanız napardınız.aklımı kaybettim artık
 
Allahim esiniz tam bir dengesiz. Kusura bakmayin. Bence ayrilmak en iyisi bu durumda. Ilerde daha kötü olmayaciginin garantisini kim veriyor?
Inanin bosanan biri olarak söylüyorum, insan alisiyor.
 

şiddet görüyosun ve bunu bi iki tokat yumruk falan diye mi anlatıyosun..
çocuğuna da yapıyo mu bu anlattıklarını?
 
off canımmm üzüldüm ...bence önce ayrı yaşayınn..off ya paranın gözü çıksın bu borçlar çok kişinin yuvasını yıktı biri de abim...2 gün önce tamamen bitirdiler boşandılar(( borç oldu mu insanlar sıkıntıya düşüyor bunalımla sevdiklerini üzüyor kendini bile tanıyamacak hale düşebiliyor Allah korusun Allah boprçlulara ödeme kolaylığı versin de kurtarsın dilerim..
bence biraz ayrı kalın kafalar dinlensin...borçtan bunalımdan ..inan hiç kolay değil ha eşini tastiklemiyorum ama bunalımdan yapıyordur..umarım iyi bir iş bulur biarn önce borçlar biter yavrunuzla mutlu mutlu yaşarsınız ...
 
Son düzenleme:
hayır çoçuk çok küçük zaten.şuan türkiyede şiddet gören kadın sayısı okadar çok ki kimi hastanelik olana kadar dövülüyor.kimide benm gb tokat falan yiyor.onu sölemek için belirttim.ama dayak yiyenlerin çoğu.bunu kendine bile itiraf edemiyor.ben asla yemem diye dolaşıyor.neyse bi kaç güne kadar psikoloğada gidicem zaten.napmalıyım hiç bilmiyorum.hergünüm huzursuzlukla geçiyor
 

slm canim gercekten bulundugun durum cok zor,boyle bi durumda ayrilmak en dogrusu cocugun içinde en iyisi,cunki cocugun hergun kavga eden bagiran siddet uygulayan bir aile ortaminda buyuyecegine,annesiyle huzurlu bisekilde buyusun daha iyi.Baba baba olsa huzurlu bi ortam yaratmaya calisirdi ailesi ve cocugu için.tabiki karar senin Allah yardimcin olsun.
 
şuan hıçkırarak ağlıyorum yine.Allahım keşke hiç evlenmeseydim ailem hiç istememişti evlenmemi.bundan adam olmaz demişlerdi.tek suçlu benim.sevdim sandım.ne acılar yaşattı bana.tek güzel şey hayatmdaki minik yavrum..
 
ben evli değilim, afedersiniz aslında boşananlardan yorum istemişsiniz ama bişey demeden geçemedim, şiddete kesinlikle karşıyımdır, etrafımda da ayrılanlar ya da ayrılıp birleşenler oldu. söylemek istediğim siz sorunlarınızın niteliği veya kimin ne derece suçlu olduğu hususunda hiç bir şey dememişsiniz. Şimdi bazı arkadaşlar dayak atan bir adamdan... vs. diyebilirler, ben değil tokat yumruk, kötü sözden bile kırılan, hiç kimseye yakıştıramayan biriyim ama demek istediğim o ki çok yakınlarımdan da biliyorum arada çocuk varken ayrılığın herşeye rağmen zor yanları çok...

Hiç bir çözüm kalmadı mı onu merak ediyorum. Tartışmalarınızı siz daha iyi bilirsiniz ama bana biraz fevri çıkışlar sebebiyle büyüyor gibi geldi sorunlarınız. Belki alttan alma ya da farklı yöntemler deneme, ailelerle konuşma, sorunlarınıza değişik yollardan bakma, hiç olmadı aile danışman ya da psikologlarından fikir almadan kendi kendinize karar vermeyin derim.. Burada da herkes sizin bahsettiğiniz kadarıyla yorum yapacaktır, ailenizdeki psikolojik ortamı en iyi siz bilirsiniz.
 

onların çoğu baba evlerine dönmek istediklerinde bi dayak da orda yiyolar, ya da kendilerine güvenip ayrılacakları bi işleri bile yok. kaldı ki bu çoğunluğun içinde bile kocalarından ayrılıp boyun bükmeyenleri var(ki kendilerini ne kadar tebrik etsem azdır..)
neyse konumuz bu değil zaten ama ben sadece yaşadığın şeyi gözünde normalleştirme diye diyorum. bu eşinin işine yarar, iki tokattı be amma büyüttün der geçer diye endişem..
 
bi de merak ettim ayrı yaşayalım demiş ya eşin, denediniz mi hiç?
 
hayır kesinlikle normalleştirmiyorum bunu.aksine okadar büyütüyorumki.nasıl yapar bana nasıl yapar diye hergünüm böle geçiyor.çok fenayım çok nedesem içimi dökemem tam olarak
 
daha önce 2-3 günlüğüne küsüp görüşmemiştik sadece.hiç ayrı yaşamamıştık.hem ozaman çocuk yoktu.şimdi minik kuşum var.biricik yavrumm.tek varlığım herşeyim.tek isteğim şu kısacık hayatta minik kuşuma güzel bir yuva huzurlu mutlu eksiklik yaşamayacağı bir aile vermekti.ilk hamile olduğumu öğrendiğimde ailem istememişti onu eşim istemişti.sonra kız olduğunu öğrenince neden erkek değil diye bozulmuştu pislik.sadece ben koşulsuz kabul etmiştim yavrumu.obenim tek dünyam.bundan sonra hayatımı onun için yaşamayı istiyorum ben her anne gb.oyüzden bukadar düşünmem yoksa bana bukadar acılar yaşatan adamı 1 dakka tutmam.kendi ayakları üstünde duran biriyim.hayatta çok baskın bir insanım.ama işte ne hallere düştüm.kimse bana olmaz demesin. hiç belli olmuyor.ama kendime çok kızdığım bi konu bile bile baştan yanlış insan seçtim..çok yanlış..
 
canım allah yardımcın olsun. kızın kaç yaşında.işin için şiddet girdimi ben o evliliğin sonunu iyi görmüyorum. ama ben ayrıl ayrılma diyemem. benim de küçük kızım var. çocuk olunca insan bir adım geri atar herhalde. ama şiddet varsa,çocuk küçükken iyi düşün.işinde varmış.borçları falan davar diyorsun.psikoloğa da git tabii.allah yardımcın olsun.
 
insan sevince ''evlendikten sonra nasılsa ben onu düzeltirim'' diyebiliyo evlenmeden önce.. bunu demeyen yoktur herhalde :) ama becerebilen var mıdır bilmem..
kendimden örnek vereyim eşim çok sinirlendiğinde söylediklerine dikkat etmez mesela evlenmeden önce de bununla ilgili bi olay yaşamıştık ve ben evlenince düzelir ya eşine kıyamaz demiştim. ne büyük salaklık sevgilisine kıyabiliyo da eşine mi kıyamıycak di mi
düzeldi mi diye sorarsan eh işte diyebilirim ancak :) hatta konu bile açmıştım bununla ilgili burda..
madem psikoloğa gitmeye karar vermişsin bakalım o sana ne tavsiyelerde bulunacak, kızının etkilenmemesi için ne yapman gerektiğin konusunda da uyarır seni.
eşin belli ki senin işinin ve gelirinin ondan iyi olmasını kaldıramıyo. acaba onun da iyi bi geliri olması mümkün değil mi? iş değişikliği falan? belki böyle olunca biraz olsun kendini güçlü hisseder?
 
Ekenomik özgürlüğünü kazanmış,ayakları üstünde duran bir kadınsınız...üstelik birtanede çocuğunuz var neyi bekliyorsunuz sizi hastanelik etmesinimi yada yavrunuzun psikolojisinin bozulmasınımı...eşiniz yardım almalı konuşun,redederse ayrılın yoksa dahada artarak devam edecektir.
 

Cnm baya bir olmus mesajini yazali ama ben yinede cvp vereyim ben bosaniyorum mesela ama sana sunu soyleyim siddettin bir iki tokati yoktur siddet siddettir bu kdr basit kadina el kaldirandan daha ne hayir beklersin sen bir tokatla baslar farkli boyutlarada tasinabilir bence esinle bir guzel konus eyer bu hareketlerine devam ederse bilki duzelmez surekli omrun boyunca tokatmi siddetmi goreceksin senin kendi annen baban sana kiyamior ellemeye elin oglu sana nasil kiyiyor peki bunu dusun? Erkekler boyledir tehditte bir numaradirlar genelleme yapiyorum tabikide kimse cocuguna filan elleyemez onu sen tasidin dokuz ay boyunca sen cektin cilesini kusura bakmasin dengesizmis !!! allah cocugunu sana bagislasin insallah
 
Bu kadar ruh sağlığı bozuk bir adamla, kızınız büyüyüp birşeyleri farketmeden yollarınızı ayırın. Ayrılalım diyen insan çocuğu kaçırırım diye tehdit etmez. Bir kere çocuğunu seven bir adam çocuğuyla tehdit etmez.
Evliliğinizin tutar bir tarafı yok. Sürdürmeniz için geçerli bir sebebiniz de yok.
Eşinizden korkuyorsanız, çocuğunuzu icra kanalıyla gösterirsiniz. İcra memurlarının yanında psikolog olma zorunluluğu da var biliyorsunuz. Ve ücretini de eşiniz ödemek zorunda. Böyleböyle sizden vazgeçer.
Boşanın demek kolay değil. Ama devam etmeniz için hiçbir mantıklı sebep bulamadım.
Çocuğunuz da dahil.
Arada dediğiniz o yumruklar çocuğunuzun yanında gelirse dayanamazsınız.
 
çalışmıyorsa, şiddet görüyorsanız hiç düşünmeyin ayrılın. çocuk için de bu daha iyi olcaktır bence. ayrıca havlayan köpek ısırmaz. çocuğu nereye kaçırıyo. mahkemede olanları anlatırsınız gerekirse savcılıktan koruma bile talep edersiniz. kolay mı öyle o kadar. kadınlar artık eskisi gibi gözümü kapıya çarptım deyip oturmuyorlar. haklarımızı arayalım. hem o çocuğun ne şuçu var şiddet olan bir ortam da büyüsün.
 

Son cümlen zaten bu evliliğe olan bakış acını acıklıyor arkadaşım .
bende bole biri ile evliydim sonunda boşandım , ve onsuz en azından evladım ve ebn daha huzurluyuz , sürekli bağıran çağıran , huzursuzluk ve kavga cıkarmak için uğraşan birileri yok etrafımızda ...
Sana bir kere o el kalktıysa inan bana bundan sonraki her tartışmada kalkacaktır .Evladının senin sürekli olmasa bile arada dayak yediğini görmesi, ilerde bunu kanıksaması içten bile değil , kendi evliliğinde dayak yediği zaman bilinç altı annemde yiyordu demekki olabilir deyip boyun eğmesi olası..

Ben Psikolog ile konuştuğumda ( benimde bir oğlum var ) bunu kanıksayıp normal algılar ve ilerde evliliğini etkiler demişti .

Açıkçası evladımın şiddet dolu bir evde buyumesine gönlüm razı gelmedi .
evlenene kadar babam bana değil bir fiske , kotu söz bile söylememişti.Ama evlenince aşağılanma dayak küfür hepsi ile tanıştım .

Boşanmaz zor bir süreç bunuda belirteyim özellikle bir an geliyor yapılanları bir an unutup iyi şeler aklına geliyor , hatta bir an naasıl olur biz nasıl boşanırız gibi arabeske bile bağladığım anlar oldu .

Ama evladım ve kendim için en dogru olanı yaptım ,
sen sevdiğine el kaldırabilirmisin bunu sor kendine ? Sana burda yazarken anladımki bir kez daha doğru kararı vermişim .

Ama senin için hakkında hayırlısı olsun ...Belki terapi alarak bu şiddet duygusunu eşin yönetmeyi öğrenebilir ? Tabi bu fikri nasıl karşılar bilemiyorum.
 
Gerçekten çok üzüldüm ama. şiddet varsa zaten herşey bitmiş. minik yavrunu düşünüyorsan ayrıl.
o çocuğu o huzursuz yuvada büyüterek onu kaybedersin. çocuklar geçmişin etkilerinden ömür boyu kurtulamıyor.
onun böyle şeylere şahit olması ruh sağlığı açısından çok kötü.
madem çalışıyosun, madem kendi ayaklarının üstünde duruyosun kızma sakın bana ama her ihtiyacını karşılayıp paranı pulunu verip üstüne de dayak yeme.
yazık ya annen seni o odun dövsün itsin kaksın diye doğurmadı. hiç eyvallahın olmasın korkma ondan. o adam olsa aciz olmasa sana zaten el kaldırmaz.
okadar ezik okadar aciz bir yaratık ki bunu yapıyo. ama lütfen sen kendine bunu yaptırma al çocuğunun velayetini bırak sürünsün.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…