biraz kendi evliliğime benzettim. bazen bizde eşimle inatlaşırız ve saatlerce uzar gider, ikimizinde suratı asılır, günümüz zehir olur. ben çabalıyorum böyle olmasın diye alttan almaya çalışıyorum. sanki daha iyi oluyor, ben sakin kalınca oda sakinleşiyor, olayı kurtarmaya bakıyor. dediğiniz gibi çocuğunuz sizi birlikte görmek ister ve mutlu olur. siz alttan alan taraf olun, gün zehir olduktan sonra kalpler kırıldıktan sonra kimin haklı olduğunun pek bir anlamı kalmıyor. ben birde şöyle bir metot uyguluyorum. ortamın gerildiğini anlayınca oradan uzaklaşıyorum, kendimi ev işine veriyorum ve siniliysem eşime kendimi iyi hissetmiyorum, beni yalnız bırakır mısın diyorum. oda anlayışlı oluyor. biraz kendinizi tutmaya çalışın ve uzaklaşın o ortamdan. yuva kolay kurulmuyor.