- 2 Kasım 2013
- 56
- 18
- 34
Belki bazilariniza sacma gelebilir ama gercekten kimsenin benim yerimde olmak isteyecegini sanmiyorum.BEN 3 yil once babamin halasinin ogluyla evlendim ve baska bi sehirden baska bi yere geldim hatta baska bi ulkeye butun sevdiklerimde orda kaldi ve o iclerini nefretle kiskanclikla dolduran insanlarin arasina dustum hepside birinci derece akrabam halalarm olmaz olsaydilar geldigim gunden beri bi gun bile tam anlamiyla oturup oh be dunya varmis diyemedim ben ki el bebek gul bebek yetistilirdim bi dedigim iki olmayan ben bunlarin yaninda mutsuzluktan artik kendimi bile taniyamiyorum. Sabah kalkar kalkmaz ilk o lanet olasi yuzlerini gormekten cok bunaldim onlarin o sacma sapan igneleyici laflarindan biktim ya sirf onlar yuzunden bebegime bile bakmaya korktum anneme biraktim ve uc aydir bebegimi bile gormedim sadece fotolarla avutuyorum kendimi gerci ilk gunden beride bakamiyorum cunku doguma iki hafta kala nobet gecirdim ve hem ben hem bebegim olme riski yasadik 8 gun yogun bakimda kaldim 15 gun sonunda gordum ilk defa bebegimi ne emzirebildim ne doya doya baktim ilk annelikle ilgili hic bisey yasamadim 50 gun boyunca yatakta kaldim dogru duzgun oturup kalkamadim bi nevi kismi felc gibi biseydi ama Allaha binlerce sukur annem herseyim en kiymetlim vardi yanimda o bakti bana hala da bebegime bakiyor. Kimse yanlis anlamasin niye esinden falan bahsetmiyor diye benim esim harika biri beni cok seviyor uzerime titriyor benim bi bakisimdan ne istedigimi anlayan biri ama aile baglarina cok onem veriyor ailemi birakip bi yere falan gitmem diyor bide en kucuk annesi babasi ablasi bide abisinin seytan bi kizi var onlarla beraber yasiyoruz resmen bi gelin icin cehennemi yasiyoruz kisacasi kisacasi cok mutsuzum hic konusabilecegimi dertlerimi anlatacagim kimsem de yok burda artik siz bi akil verin.. cokta uzun oldu kusura bakmayin ama bu binde biri bile degil :-(
