Merhaba, konu biraz uzun olabilir lütfen sabırla okumanızı rica ediyorum. Daha önce kimseyle paylaşmadım ama artık patlamak üzereyim. Ben 30 yaşındayım, bu yaşıma kadar babamın şiddetiyle uğraştım. Okb hastası. Annem çalıştı fakat o çok az çalıştı. Annemin sayesinde emekli oldu diyebilirim. Annem defalarca sözlü, bir iki kez de fiziksel şiddete maruz kaldı. Ben küçüktüm o zamanlar ve kız kardeşimle birlikte polis çağırdık tabi polis sadece uyardı ve döndü arkasını gitti. Bana "hep senin başının altından çıkıyor bunlar" dedi. Evde sadece yatıp oturup hiçbir şey yapmıyordu çoğunlukla. Tahmin edersiniz ki p*rn* bağımlılığı da var kendisinin. Defalarca ayrılma noktasına geldiler fakat annem bir türlü boşanmadı yada bırakmadı. Sonra yeğenim oldu biraz sakinledi derken şimdi yeniden başladı ve sürekli anneme küfür ediyor tahmin edersiniz küfürlerini. Bana da ediyor beraberinde sanki kotu bir sey yapmisim gibi, kiz kardesime de. Halbuki annem çalışırken eve kadın getiren kendisiydi o da zaten ben anneme söyledikten sonra bir daha yapamadı. Kısacası bize verdiği zarar çok. Biz hep evde p*rn* cdleri bulurduk kiz kardesimle. Yasak kelime oldugu icin oyle yazdim o kelimeyi. Ve hala telefondan da erotik vidyolar izlemeye devam ediyor. Artik dayanamayip yuzune vurdum. Herseyi soyledim. Annem zaten coktan yataklari ayirdi vs. Yuzune vurunca da " sanki siz yapmiyorsunuz" diyor. Surekli iftira atiyor bize. Annem calisirken surekli annemi takip ediyordu hic huzur vermedi. Kiz kardesim onun yuzunden kacmisti zaten. Sonra o da bosandi. Ne izlerse izlesin fakat ben tanik olmaktan midem almiyor. Alisverise gidiyoruz geliyoruz anneme agza alinmayacak hakaretler ediyor. Eger hakaret etmeye devam edersen sikayetci olurum dedim fakat biliyorsunuz ki o da olmuyor cunku ablamdan biliyorum. Bosandi ve eski esinden nafakasini alamiyor. Ben şuan çalışmıyorum, iş aradım fakat bulamadım amacım biraz para biriktirip evden ayrılmaktı. Kucuk bir yer oldugu icin is bulmak zor, zaten asla gelmek istememistim fakat biliyorsunuz ki hersey para demek artik. Tek basina kiraya cikmak vs hersey para demek. Ise girince parani alacagin belli degil. Babamin yuzunden psikolojim bozuldu, anksiyetem oldu, siddet yuzunden okb oldum fakat kendim atlattim cok az kaldi. Anneme de diyorum " ben ayri eve ciksam aklim hep sende kalicak". O da beraber cikariz diyor fakat simdiye kadar hep affettigi icin girisimi olmadi ben de artik kizdim "bagimli olma" diyorum, birak artik diyorum. Cunku ne tedavi olmayi dusunuyor ne de dogru duzgun davranmayi. Surekli kavga, surekli siddet benim egitim hayatima da, butun hayatima da etki etti. Ise girdim para vermediler cikmak zorunda kaldim, baska ise girdim sezonluktu vs. Suan zaten issizlik var ve ben zaten bunalmisken bu adam yeniden basladi. Kiz kardesim ayri oturuyor fakat onunla aramiz eski esi ve babam yuzunden iyi degil, zaten hep kavgayla gecti bu yasima kadar, psikologa gittim ama konusamadim. Babam kucuklugunde dedemden cok siddet gormus sanirim aynisini yapmaya calisiyor, bu asla bahane degil kendisine de soyledim ama ben zaten sogudum artik ondan. Cunku bakislariyla taciz ediyor, rahatsizlik veriyor evde surekli, kucukken annemle iliski yasadiklari zaman biz kardesimle seslerini duyardik, insan dikkat etmeli boyle seylere. Gayet dogal bir durum fakat bizim duymamamiz gerekirdi, daha sonra ben tuvalete kalktigimda onu yari ciplak gormustum. Tabi hemen hicbir sey olmamis gibi odama gittim. Onun ardindan bir gun uyurken nezaman hatirlamiyorum odaya gelmis tuhaf bir sekilde guldugunu hatirliyorum, anneme soyledigimde annem umursamamisti, sordugun da ustunu ortmek icin baktim demisti halbuki yalan ve annem zaten hicbir seyi umursamazdi babama konduramadi herhalde. Ben de oyle bir ani olarak kaldi. Tabi bunlari hep psikologa anlatmak istemistim fakat dilersiniz ki inanmaz yada ne dusunur diye anlatamamistim sadece goz yaslarim akmisti ve kavgaci ailede buyudugumu anlatmistim. Yani kisaca hastaligina versemde okb hastalignin boyle bir sey olmadigini biliyorum, 30 yasima kadar bunlari yasadigim icin ve simdi de cok uzuluyorum, yeni yila girerken icimde hep bi umut vardi ama duzelecegine asla inanmiyorum hersey daha da kotuye gidiyor. Defalarca kavga ettik, defalarca anlattim asla degismiyor. Kedilere bakiyorum diye laf soyluyor, para harcanirken laf soyluyor. Buraya kadar okudugunuz icin tesekkur ederim, siz olsaniz ne yapardiniz? Biraz da icimi dokmek istedim, yuzune vurdugum seyler icin cok rahatladim. Tabi atladıklarımda vardır suana kadar, kendimi anlatmamak konusunda hep zorladim fakat utanılacak bir sey degil, herkesin hayatinda zorlukla var. Sizin de moralinizi bozmak istemezdim. Kiz kardesim de zaten bana yeterince destek olmadi yani benden 3 yas buyuktur, zaten beklemiyorum artik. Hayat boyle, kimin ne yasayacagi belli olmuyor fakat cok sıkıldım ve icimi dokme zamani...
