Herkese merhabalar.
Arkadaşlar benim anne ve babam ayrılar ve çoğunuzun bildiği üzere canım anneciğimle yaşıyorum..
Babamla görüşme taraftarı olmasam da, ailesiyle görüşmek durumunda olduğum anlar oluyor.
Benim babaannem yeyip içeyim, gezeyim, gösteriş yapayım havasında bir kadındır, bir de dul bir halam var. Kendimi bildim bileli babaannem ve halam, annemle hep uğraştılar.. Dışarıdan hiç belli olmaz ama onlar ince ince yapacaklarını yaparlar.. Halam öyle kompleksli bir kadındır ki; ben erken nişanlanınca iyice bir beter oldu, zaten kendisi çok geç evlendi ve evliliği iki ay sürdü, durumu böyle olunca bana şakayla bir sürü laf giydirir oldu.. Nişanım atılınca, annene çekmiş kaderin( babamdan önceki nişanlısı vefat etmiş) daha kaç defa nişanlanacaksın.. falan demişti.. Ne zaman bir şey desem ya babaannem ya halam yanlış anlar, bayılırlar.. Sürekli laf sokarlar, buna ben katlanırım ama kız kardeşim katlanmıyor. 17 yaşında bir kız kardeşim var. Kız kardeşimi zaten zor götürürüz oraya. Oturuyoruz işte eskilerden konuşuluyor bir de halamın öğretmen arkadaşı var, komik olduğunu sanarak annem ve ailesiyle alay etmeye başladı, ege ağzımızla alay ederler, taklit çıkartırlar falan.. Kardeşim de açtı ağzını yumdu gözünü.. Çıktık gittik. Ben orda kardeşimi susturmaya çalışsam da içimin yağları eridi.. Kardeşim konuşmasaydı ben konuşcaktım.. Şimdi büyükbabam arıyor, kızıyor bize babaanneniz bayıldı, halan ağlıyor falan diye.. Özür dileyip elini öpecekmişiz.. Bunu benim içim almıyor. Onlarla görüşmeye ihtiyacım yok, zalim ve patavatsızlar. Yine de babaannemin emeği yok değil üzerimde.. Ondan çok şey öğrendim yine de halamdan özür dilemek istemiyoruz. Ne yapalım kızlar? Kardeşim gitmeyecek de ben bir şey yapayım mı?
Arkadaşlar benim anne ve babam ayrılar ve çoğunuzun bildiği üzere canım anneciğimle yaşıyorum..
Babamla görüşme taraftarı olmasam da, ailesiyle görüşmek durumunda olduğum anlar oluyor.
Benim babaannem yeyip içeyim, gezeyim, gösteriş yapayım havasında bir kadındır, bir de dul bir halam var. Kendimi bildim bileli babaannem ve halam, annemle hep uğraştılar.. Dışarıdan hiç belli olmaz ama onlar ince ince yapacaklarını yaparlar.. Halam öyle kompleksli bir kadındır ki; ben erken nişanlanınca iyice bir beter oldu, zaten kendisi çok geç evlendi ve evliliği iki ay sürdü, durumu böyle olunca bana şakayla bir sürü laf giydirir oldu.. Nişanım atılınca, annene çekmiş kaderin( babamdan önceki nişanlısı vefat etmiş) daha kaç defa nişanlanacaksın.. falan demişti.. Ne zaman bir şey desem ya babaannem ya halam yanlış anlar, bayılırlar.. Sürekli laf sokarlar, buna ben katlanırım ama kız kardeşim katlanmıyor. 17 yaşında bir kız kardeşim var. Kız kardeşimi zaten zor götürürüz oraya. Oturuyoruz işte eskilerden konuşuluyor bir de halamın öğretmen arkadaşı var, komik olduğunu sanarak annem ve ailesiyle alay etmeye başladı, ege ağzımızla alay ederler, taklit çıkartırlar falan.. Kardeşim de açtı ağzını yumdu gözünü.. Çıktık gittik. Ben orda kardeşimi susturmaya çalışsam da içimin yağları eridi.. Kardeşim konuşmasaydı ben konuşcaktım.. Şimdi büyükbabam arıyor, kızıyor bize babaanneniz bayıldı, halan ağlıyor falan diye.. Özür dileyip elini öpecekmişiz.. Bunu benim içim almıyor. Onlarla görüşmeye ihtiyacım yok, zalim ve patavatsızlar. Yine de babaannemin emeği yok değil üzerimde.. Ondan çok şey öğrendim yine de halamdan özür dilemek istemiyoruz. Ne yapalım kızlar? Kardeşim gitmeyecek de ben bir şey yapayım mı?
