- Konu Sahibi siyahbeyaz2012
- #41
Her şey zamanla düzene oturacaktır,üzmeyin kendinizi aileniz size sahip çıkmış ortada bırakmamış şanslı sayılırsınız,
gidecek yer bulamayanlar var.
gidecek yer bulamayanlar var.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Kızlar delirmeme ramak kaldı ..Beni konularımdan bilenler hatırlar eşimle sürüncemelerle dolu şeyler sonunda 18ekımde boşanıyoruz..Yalnız bu defaki gidişim benim babaevine dönememle son buldu...Yaklaşık 4 ay olacak gittikçe dibe vuruyorum,sanki bir bataklıkta çırpındıkça daha derine batıyorum..
Aşırı anlayışssız ve beni her zaman herkese kötüleyip tüm özelimi millete anlatan,hiç destek olmayan hep köstek bir ailem var..Ve ben bu kafese döndüm..Minicik bir odaya sığdırdım eski hayatımı ve boğuluyorum..Nefessiz kaldım..Bebeğime onlar bakıyor,ben bu ara işten ayrıldım boştayım..Ev de bana batıyor...Zaten depresyondayım sadece uyumak istiyorum..Kızımın geleceğine dair endişelerim çok fazla..Asla beni dinlemiyorlar, bebeğime böyle davranmayın dersem bu çocuğa biz bakıyoruz sanane diyorlar ..Bana karşı hep anlayışsızlar zaten..Ayrı eve çıkabilmem için en az 1 sene lazım ama bu 1 yılda napmamı önerirsiniz..Delirmeme az kaldı..Regl olmak üzereyim bunun da etkisi var ama iki gündür aralıksız ağlıyorum..
Ve yemin ediyorum: Ailem bana nasıl davranıyorsa tam tersi şekilde çocuğumu yetiştirerek her davasında arkasında durmaya...
İşe başlayın ve kendi ayaklarınız üzerinde durmaya başlayın. Bir an önce yapın bunu. Ben eşimden ayrıldığımda bana da aynısını senelerce yaptılar. O zamanları unutamıyorum babamın hakaretleri, annemin arada kalışı zayıflığı.. Şimdi ikisinden de soğuduğum affedemiyorum..
ailen el ustunde de tutsa, kendi duzenini bi kez kurduktan sonra donup gelmek cok zor.. ama o ayrilik travmasini atlatip haline acima duygusu gecmeye baslayinca; yeniden alisiyosun bulundugun duruma ve hayataHaklısınız şükretmem gereken şeylerin de farkındayım sağlıklı olmaları bile yeter...Ama işte yalnızlığımı özledim sanırım..
İyi ki bende boşanınca abimin yanına gitmemişim, o babamın evinde oturuyor kira vermiyor. Zaten ev küçük ve abim de ayıp olmasın diye yarım ağızla söylemişti.
Şimdi yalnız yaşıyorum ağız tadım var şükürler olsun.