- 27 Kasım 2022
- 31
- 34
- 3
- Konu Sahibi negerekvarya
- #1
Selam arkadaşlar.Bir tane çocuğum var var.Bosaniyorum sebebi şiddet.Bir kaç güne son mahkeme görülecek ve bitecek.Bu süreçte çok yıprandım.Manevi olarak bitmiş hissediyorum kendimi.Cunku zamanında bu adam için ailemi karşıma alıp gittim herseyi göze aldım.Simdi de kucağımda çocukla sığamıyorum bu eve..Gecmis açılıyor biz demiştik bir adam için bizi yıktın noldu şimdi vs. (kaçmadım) cümleler sarf ediliyor..Özür dilediğim halde en ufak birsey bile başıma kakılıyor.İs araştırıyorum ama oda yok.Cocugumu kreşe veririm kendimde bir işe girerim diye düşünüyordum kres fiyatları 6.000 den başlıyor dediler ve daha da zam geldi.Ben napıcam nasıl ayakta kalicam artık gerçekten çok yoruldum.Esim devamlı konuşalım diye mesajlar atıyor çok pişmanım vs..Bizim evliligimizin bitme nedenlerinden biri eşimin aileci olması..Kendi ailesi için çocuğunu babasız bırakmayı tercih etti.sartlarimi söyledim bırakın şartları 10 aydır çocuğuna nafaka ödemiyor..halen konuşalım affet diyo.Mahkemeye gelip annesinin babasının yaptıklarını bile söylemedi.halâ ben sucluyum gozunde ve bana bile yazamıyor onlarin da sucu oldugunu..ve halâ çok iyi onlarla.
Burda desen sevgisizlik hissi, cocuk zaten apayrı sanki diğer torunlara göre dislaniyormus hissi.bilmiyorum çok yıprandım belki linç yiyeceğim ama inanın bazen barismayi bile düşünmedim değil.Birgun kavga ettim aldim cocugu ciktim babamla annem arkamdan geldiler birakmadilar .sokakta yatmayi bile düşündüm o laflardan sonra. Babamda eşimden farksız çünkü.ve sanki benim de hatam vardı bu evliliğin bitmesinde (sucluluk psikolojisi) gibi seyler düşünüyorum. Oyle mutsuzum oyle yalnizim ki, ama iyi ki evladim var .Uzun oldu biraz ama içimi dökmek istedim.Gececek mi bu süreç bu psikoloji bitecek mi ?
Burda desen sevgisizlik hissi, cocuk zaten apayrı sanki diğer torunlara göre dislaniyormus hissi.bilmiyorum çok yıprandım belki linç yiyeceğim ama inanın bazen barismayi bile düşünmedim değil.Birgun kavga ettim aldim cocugu ciktim babamla annem arkamdan geldiler birakmadilar .sokakta yatmayi bile düşündüm o laflardan sonra. Babamda eşimden farksız çünkü.ve sanki benim de hatam vardı bu evliliğin bitmesinde (sucluluk psikolojisi) gibi seyler düşünüyorum. Oyle mutsuzum oyle yalnizim ki, ama iyi ki evladim var .Uzun oldu biraz ama içimi dökmek istedim.Gececek mi bu süreç bu psikoloji bitecek mi ?
