- Konu Sahibi latifehanim
-
- #1
Ben evli, 7 yasında bir cocuk annesi bir bayanım. 34 yasındayım. 5 yıl önce annemi ani, trajik bir sekilde kaybettim. Ondan öncesine kadar ana baba kuzusu, cok mutlu mesut bir insandım. o gün bütün hayatım degisti, halen de cilelerim bitmedi, sanki cennetten cehennemin ortasına düstüm. o yasadıgım acıları bi tarafa bırakıyorum, bu sure zarfında babam yeniden evlendi haliyle. evlenmesı normal, karsı cıkmak bencıllık olur kabul, karsı cıkmadım, biriyle görüsüyomus, rica ettim nolur dügün yapma, sade biseyle evlenin benim canımı yakma dedim yalvardım. cevresi genis bir aileydik ben de kariyer sahibiydim. bana inat gitti büyük nisanlar, kına geceleri, yemekli dügünler yaptı, bu arada kendi 62, karısı 48 yasındaydı. cok agladım cok kırıldım, depresyona girdim, cok incindim ama asla evlenmesine karsı degildim sadece annemin hatırasına saygı, gecmise vefa istedim. ezdi gecti hicbirinde ben yoktum. silahı kafama dayadım, cocugum odaya girdi geri bıraktım. kendi ailem vardı ama baska kimsem kalmamıstı köksüz bagsız kimsesiz dal gibi kaldım.
bunları da gectim, zamanla düzeldik ama yine cok kırgındım. en son artık bebek yapmak icin yurt dısına gittiklerini ogrendigimde reddettim, bundan sonra da asla ve asla görmek istemiyorum. butun ilisigimi kestim. midem bulanıyor utanıyorum, cevremden utanıyorum. evlenmesi normal eyvallah ama bunu midem almıyor alamıyor. belki kimse empati yapamaz bilemiyorum, ama cok kırgınım, keske ölseydi de beni bu kadar utandırmasaydı, kırmasaydı.. sadece icime sıgmadı paylasmak istedim o kadar.
empati yapmak imkansız, ahkam kesmek yargılamak cok kolay, 10 sene önce olsa belki ben de aynı yorumu yapardım da, o kadar normal bı durumsa boyle normal karsılayanların basına da gelebılır ya anne degılsınız ya da hıc canınız yanmadı, sanki 25 yasında cıftlerden bahsedıyor ya , o kadar normal bı durumsa eminim sız de bı gun bu kadar normal karsılarsınız artistlerden bahsetmiyoruz sıradan vatandastan, bir aile babasından, dededen bahsedıyoruz. herkesin kendi hayatımıdır, o zaman benım de kendı hayatım. ben sildim. ama bu kadar artist de olmayın, her sey herkesin basına bır gun gelebilir unutmayın.
Ben evli, 7 yasında bir cocuk annesi bir bayanım. 34 yasındayım. 5 yıl önce annemi ani, trajik bir sekilde kaybettim. Ondan öncesine kadar ana baba kuzusu, cok mutlu mesut bir insandım. o gün bütün hayatım degisti, halen de cilelerim bitmedi, sanki cennetten cehennemin ortasına düstüm. o yasadıgım acıları bi tarafa bırakıyorum, bu sure zarfında babam yeniden evlendi haliyle. evlenmesı normal, karsı cıkmak bencıllık olur kabul, karsı cıkmadım, biriyle görüsüyomus, rica ettim nolur dügün yapma, sade biseyle evlenin benim canımı yakma dedim yalvardım. cevresi genis bir aileydik ben de kariyer sahibiydim. bana inat gitti büyük nisanlar, kına geceleri, yemekli dügünler yaptı, bu arada kendi 62, karısı 48 yasındaydı. cok agladım cok kırıldım, depresyona girdim, cok incindim ama asla evlenmesine karsı degildim sadece annemin hatırasına saygı, gecmise vefa istedim. ezdi gecti hicbirinde ben yoktum. silahı kafama dayadım, cocugum odaya girdi geri bıraktım. kendi ailem vardı ama baska kimsem kalmamıstı köksüz bagsız kimsesiz dal gibi kaldım.
bunları da gectim, zamanla düzeldik ama yine cok kırgındım. en son artık bebek yapmak icin yurt dısına gittiklerini ogrendigimde reddettim, bundan sonra da asla ve asla görmek istemiyorum. butun ilisigimi kestim. midem bulanıyor utanıyorum, cevremden utanıyorum. evlenmesi normal eyvallah ama bunu midem almıyor alamıyor. belki kimse empati yapamaz bilemiyorum, ama cok kırgınım, keske ölseydi de beni bu kadar utandırmasaydı, kırmasaydı.. sadece icime sıgmadı paylasmak istedim o kadar.
ben sadece yanlış düşünüp gereksiz yere kendiniz mutsuz ediyorsunuz diyeceğim...
bana görede gayet abes bir durum ...
bende olsam babamın yüzüne bakmazdım.
genc olsa tamamda 60 küsür yasında adam.
cocuk yapmasında ne var diyem arkadaslarada hayret ediyorum adam 60 küsür yasında anne desen 50 ye dayanmıs ne verecekler bu cocuğa verimli olabilirler mi??
evlendiler diye de cocuk yapmalrı sart değil önce aynaya ve kimliklerine baksınlar
sizin açınızdan benimsenmesi muhakkak zor bi durum ancak babanız ve yeni eşi için garip olan hiç bir durum yok bence.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?