Teşekkür ederimBunları tek başınıza aşmanız zor, maddi imkanınız varsa terapi alın. Yoksa da ‘zor bir ailede büyümek’ ve ‘hayatı yeniden keşfedin’ kitapları bu konuları kendi kendinize nasıl aşabileceğinizle alakalı tavsiye ederim.
Hiç detay vermedigim halde gözlemleyerek başıma kakabiliyor tüm bunları . Çoğunlukla görmezden geliyorum ama gece kabuslarimdan sonra saatlerce kendime gelemiyorum. Teşekkür ederimEşiniz iyi niyetli bir insan ise yaşadıklarınız yüzünden sizin açığınızı aramaz. Destek olur. Detay vermeden babanızın size zorbalık yaptığını, bu nedenle ilişkinizin kötü olduğunu anlatın.
Kimse ana-babasını seçemiyor. Maalesef bizim ülkemizde erkekler erkekliklerini şiddet göstererek kabul ettirmeye çalışıyorlar.
Siz yeni bir hayat kurmuşsunuz, bebek sahibi olmuşsunuz. Şimdi kendiniz bir çocuğu yetiştireceksiniz. Tüm enerjinizi buna harcamalısınız. Geçmiş geçmişte kaldı. Önünüze bakın. Pek çocuğumuzun hayatı travmalarla dolu. Bunları aşabildiğimiz müddetçe hayatta kalıyoruz.
Devlette de randevu alıp terapiye gidebilirsiniz destek almak bir nebze ferahlatacaktır bir yandan okumayı deneyin kocanız yanınızda durmuyorsa kendinize bir gelecek hazırlamak sizin elinizde Allah güç kuvvet versinMerhaba arkadaşlar buraya ilk defa konu açıyorum size işin içinden çıkamadığım bir şey anlatmak istiyorum ben 25 yaşındayım evliyim bebeğim var eşim asker gurbetteyiz .babamın çocukluğumda yaptıklarını unutamıyorum annemi öldüresiye yilalrca gözümün önünde dövmesi küfürleri senelerce çalışmamasi bıçakla tehditler etmesi annemin yüzü gözü dağılmış halde görmek .. kendime gelemiyorum nefret ediyorum ondan annemi defalarca aldattı bizi sokaklara attı gidecek kimsemiz çalacak kapımız yoktu kapının önünde beklerdik acıyıp içeri almasını. Birgün bacağıma kaynar su döküldü ağlamadım bile babam dövecek diye canım çok yanıyor unutamıyorum. Hep kabus görüyorum. Kocamla tartışsak gidecek baba evim yok oda bunun farkında birgün bana sahipsiz kimsessiz gibisin birgün baban aramıyor evimize gelmiyor çağırmıyor dedi çok yalniz hissediyorum. Sadece biraz dertleşmek için yazdım size
Annemin ailesi yoktu çok ufak yaşta ölmüşler. Ne yazikki annemde çalıştığı yerde tanışmış babamla affetmiyorum tabiki bekar kardeşim var o yüzden o üzülmesin diye o adama ah etmiyorum ama hiçbir şeyi unutmadım hesabım ahirete kaldıBu teröristleri evlendirmek nasıl bir gerizekalılığın ve safi kötülüğün ürünüdür anlamıyorum.
Sonra bu kadar eziyet içinde debelenen kız evlatlarını görmezden gelen anne babaları da anlamıyorum. Kızın elin teröristinden üç öğün dayak yiyor senin umrunda değil. Senin anne babalığın şöyle dursun insanlığından şüphe ederim ben.
Babanızı silin yok sayın. Geberip gideceği günler gelecek, Allah sıralı ölüm versin. Merhamet edeni merhametle müjdeleyen bu güzelim din ve Yaratıcı merhamet etmeyene ne yapacak,onu da babanız düşünsün.
Kendisi için zerre miktarı merhamet dilemeyin. Tek duanız layığını hem bu dünyada hem öteki dünyada bulması olsun.
Bu terörist bozması haydutlat yüzünden ortadoğuda akli başında, psikolojisi dağılmamış,hayati kaymamış kadın kalmadı.
Sonra da yok doğal afet, yok kıtlık diye cirliyoruz. E biz merhamet etmiyoruz ki merhamet görelim. Allah belamizi veriyor işte.
Et yarası çabuk iyileşiyor da ruh yaralari öyle olmuyor. Bunlarla tek başınıza mücadele etmek çok zor ve belli ki asamamissiniz. Bebeğiniz büyüdükçe tramvalarinizi ona aktarmaktansa gidip uzmandan destek almak en doğrusu.Merhaba arkadaşlar buraya ilk defa konu açıyorum size işin içinden çıkamadığım bir şey anlatmak istiyorum ben 25 yaşındayım evliyim bebeğim var eşim asker gurbetteyiz .babamın çocukluğumda yaptıklarını unutamıyorum annemi öldüresiye yilalrca gözümün önünde dövmesi küfürleri senelerce çalışmamasi bıçakla tehditler etmesi annemin yüzü gözü dağılmış halde görmek .. kendime gelemiyorum nefret ediyorum ondan annemi defalarca aldattı bizi sokaklara attı gidecek kimsemiz çalacak kapımız yoktu kapının önünde beklerdik acıyıp içeri almasını. Birgün bacağıma kaynar su döküldü ağlamadım bile babam dövecek diye canım çok yanıyor unutamıyorum. Hep kabus görüyorum. Kocamla tartışsak gidecek baba evim yok oda bunun farkında birgün bana sahipsiz kimsessiz gibisin birgün baban aramıyor evimize gelmiyor çağırmıyor dedi çok yalniz hissediyorum. Sadece biraz dertleşmek için yazdım size
Keşke sadece bedenim acısaydi yandım da düştüm de doğum da yaptım düşükte yaşadım ama hiçbiri ruhsal olanlar kadar beni yaralamadiEt yarası çabuk iyileşiyor da ruh yaralari öyle olmuyor. Bunlarla tek başınıza mücadele etmek çok zor ve belli ki asamamissiniz. Bebeğiniz büyüdükçe tramvalarinizi ona aktarmaktansa gidip uzmandan destek almak en doğrusu.
Eşinizin söylemlerine gelecek olursam ne tonla nasıl bir anda söyledi bilmiyorum ama eğer normalde size değer veren biri değilse kendinize gelmekte gecikmissiniz demektir.
Suan bu kadar kötü değiller çok şükür . Ama ben yıkık dökük mahvolmuş halde hala o çocukluğumdaym babam eve almıyor bizi çocuğum ses ediyor diye tam bir sinir hastasiAnneniz hala babanızla mı yaşıyor? Şuan nasıl durumları
Teşekkür ederim. Aslında çoğu zaman düşünmüyorum Ama dediğim gibi geceleri rüyamda sıklıkla karşıma çıkıyor bide uyur gezerim . Ağlayarak geziyirmuşm evde . Ve çok garip rüyalar görüyorum sanki hep çocuğum ve o evdeyim kocam aslında başlarda çok yumuşak da çok naiflikle dinledi beni ben senin tüm yaralarını saracağım dedi ama bir tartışma olduğunda başıma kalkıyor bu beni daha da çok yaralıyor ne yazık ki keşke diyorum hiç kozu olmasaydıMalesef geçmişinizi değiştiremeyeceksiniz, geleceğinizi de o günleri düşünerek mafetmeyin. Kafanızı dağıtacak hobilerle vakit geçirin, kitap okuyun, yürüyüş yapın, bir uzmandan destek alın.. Keşke böyle insanlar evlat sahibi olamasa.. Eşinize gelince, böyle bir durumu yüzünüze vuracağına daha çok destek olup yaraları sarmaya çalışması gerekir. Destek olmuyorsa bari daha fazla da üzmesin. Detay vermemekle iyi yapmışsınız, onları da yüzünüze vurur. Sabır diliyorum.
Ben de babamla alakalı çok kötü yıllar geçirdim ve hala geciriyorum da. Bir gün evlenip gidersem annemi nasıl onun eline bırakırım diye düşünüyorum. Sizi anlıyorum. Zor ne diyeyim. İnşallah eşiniz sizi rencide etmek yerine sizi desteklerSuan bu kadar kötü değiller çok şükür . Ama ben yıkık dökük mahvolmuş halde hala o çocukluğumdaym babam eve almıyor bizi çocuğum ses ediyor diye tam bir sinir hastasi
Allah yardımcınız olsun . O anlar aklınıza geldiğinde hemen kendinizi başka biseyle oylamaya çalışın. İlginizi başka yöne çekin. Kitap okumak iyi gelecek diğer arkadaşlar öneride bulunmuşlar . İşe girin ,eğitim yeterli değilse sınavlara hazırlanın olmadı hall eğitim merkezlerinin açtığı kurslara falan gidin kafa dağıtın. Kendinizi dinlemeyin . Bu geçmişi devamlı aklımıza getiren vesvese . Şeytanın işi. İnşirah suresini okuyun. Yatağa yatınca sağ tarafa dönün Felak nas ayetel kürsi okuyun . Unutmayin. Hersey sizde bitiyor. Yani içinizde, kafanızda .Merhaba arkadaşlar buraya ilk defa konu açıyorum size işin içinden çıkamadığım bir şey anlatmak istiyorum ben 25 yaşındayım evliyim bebeğim var eşim asker gurbetteyiz .babamın çocukluğumda yaptıklarını unutamıyorum annemi öldüresiye yilalrca gözümün önünde dövmesi küfürleri senelerce çalışmamasi bıçakla tehditler etmesi annemin yüzü gözü dağılmış halde görmek .. kendime gelemiyorum nefret ediyorum ondan annemi defalarca aldattı bizi sokaklara attı gidecek kimsemiz çalacak kapımız yoktu kapının önünde beklerdik acıyıp içeri almasını. Birgün bacağıma kaynar su döküldü ağlamadım bile babam dövecek diye canım çok yanıyor unutamıyorum. Hep kabus görüyorum. Kocamla tartışsak gidecek baba evim yok oda bunun farkında birgün bana sahipsiz kimsessiz gibisin birgün baban aramıyor evimize gelmiyor çağırmıyor dedi çok yalniz hissediyorum. Sadece biraz dertleşmek için yazdım size
Tıbbi yardım alıyor musunuz uyurgezerlik konusunda? Halinizi gördüğü halde sizi acılarınızdan vuran kişiye eş denir mi o da ayrı mevzu.Teşekkür ederim. Aslında çoğu zaman düşünmüyorum Ama dediğim gibi geceleri rüyamda sıklıkla karşıma çıkıyor bide uyur gezerim . Ağlayarak geziyirmuşm evde . Ve çok garip rüyalar görüyorum sanki hep çocuğum ve o evdeyim kocam aslında başlarda çok yumuşak da çok naiflikle dinledi beni ben senin tüm yaralarını saracağım dedi ama bir tartışma olduğunda başıma kalkıyor bu beni daha da çok yaralıyor ne yazık ki keşke diyorum hiç kozu olmasaydı
Çok üzüldüm, hep üzülürüm babadan ya da aileden imtihan olanlara. Babam Allah rahmet eylesin pamuklara sardı sarmaladı biz dört kardeşi tek işçi maaşıyla en iyisini yapacak diye. Bu destek duygusu ile hepimiz hep özgüvenli ve dimdik olduk. Eşim ağzını açıp bir şey diyemez aileme ya da benim aile ilişkilerime. Şu an çalışmıyorum kredi vb bitince 2. Çocuğa kendim bakmak istedim ama ağzını açıp sen de boş yiyip içiyorsun iması bile yapamaz. Mesleğimi altın bilezik olarak özgüvenimi tacım olarak üstüme taktı babam. İnş babanızla yaşadıklarınızı (profesyonel destek alabilirseniz çok daha iyi) atlatıp yuvanıza odaklanırsınız. Güçlü olmasanızda öyle durun. Eşinize karşı dik durun. İki elim iki ayağım var diyin bir şey derse. Benimle evlisin babamla değil diyin.Merhaba arkadaşlar buraya ilk defa konu açıyorum size işin içinden çıkamadığım bir şey anlatmak istiyorum ben 25 yaşındayım evliyim bebeğim var eşim asker gurbetteyiz .babamın çocukluğumda yaptıklarını unutamıyorum annemi öldüresiye yilalrca gözümün önünde dövmesi küfürleri senelerce çalışmamasi bıçakla tehditler etmesi annemin yüzü gözü dağılmış halde görmek .. kendime gelemiyorum nefret ediyorum ondan annemi defalarca aldattı bizi sokaklara attı gidecek kimsemiz çalacak kapımız yoktu kapının önünde beklerdik acıyıp içeri almasını. Birgün bacağıma kaynar su döküldü ağlamadım bile babam dövecek diye canım çok yanıyor unutamıyorum. Hep kabus görüyorum. Kocamla tartışsak gidecek baba evim yok oda bunun farkında birgün bana sahipsiz kimsessiz gibisin birgün baban aramıyor evimize gelmiyor çağırmıyor dedi çok yalniz hissediyorum. Sadece biraz dertleşmek için yazdım size
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?