- Konu Sahibi aksamgunesi
- #1
babanın sesini unutmak nedir bilir misin... ya da nasıl yürüdüğünü...seni nası sevdiğini sana nasıl sarıldığını..sana dair ne hayaller beslediğini..babanın sessizliğinin nasıl acıverdiğini kelimelere dökememek nedir bilir misin..içinde yaşamak..konuşamamak sadece ağlamak.özlemek,her gün biraz daha fazla özleyeceğini bilmek..
her günün senden birşeyler götürdüğünü çok iyi bilmek...çocukluğumdaki baba mı düşünüp aklında birşey olmadığını anlamak.normali nasıldı acaba diye sorup kendine,sadece uzaklara dalmak.unutulmayacağını bilip hayal kurmak....
nefes almayı zorlaştıran o duygu nasıl tarif edilebilir ki...onu öle görmenin azabını nasıl bir kelimeyle anlatmalı..hatıra olsun diye çekilen videolar izlenirken yarıya gelmeden gözyaşları sel olup akmaya başlıyorsa.....
bir babayla kızını beraber görünce imrenek bakmaya nasıl engel olunur....o eksikliği nasıl anlatmalı..onsuz yaşanan ve yaşanacak olana nasıl devam etmeli...neden diye sormaya nasıl engel olunur..isyan etmemek için nasıl bir güç gerekir...bu acı nasıl kabuk bağlar..yaşanan herşey bu kabuğu kaldırıp kanatmaya çalışırken...
görünen her yerde bir anı,,nereye göç edersen et hep aynı duvarlar karşında,hep aynı özlem..aynı burukluk,yaşanan her sevinç maskeli hüzün aslında.oda bilse oda olsaydı..ileri dönük planlarda koca bir boşluk,kalpte aynı kara delik..şerit şerit geçmiş hepsi parça parça bütünü bozana milyonlarca yakarış....
elde bir umut sıkıca tutunup gülümsemeye çalışıyorum..ama gözlerine bakıyorum beni tanımıyorlar öylece bakıyorlar....buna nasıl tahammül edilir? babanın,kızı olduğunu bilmemesi nasıl bir duygu bilirmisin....geçmişte hep hata işte bunlar..ona sarılmadığın her dakika,onu öpmediğin her saat,yanında geçirmediğin her an...ne büyük pişmanlık!telafi edilebilir mi..hep yanında otursan öpsen sarılsa.olmaz ki alıp götürmez ki..gözyaşı kurur gider de kalpteki bu acı nası tükenir.
şimdi göçüp gittin burnumun direği sızlıyor denir ya gerçekten sızlarmış.rüya gibi herşey ben yaşamıorum sanki yarım kalan ve kalacak olanların acısıda içimde hayal kursam hep bir tarafı yarım şimdi..babamsız kalmak......anlatamıyorum gülünce yanlış anlar sanıyorum ağlarsam üzülür diyorum karmakarışk herşey............
yanımda biliyorum ama öpememek sarılamamak bu özlem nası bir duygudur her an yaşanıyor hiç geçmiyor.büyümek zor............toprağa emanet ettim şimdi seni susmak istiyorum hep.....SENİ ÇOK ÖZLEDİM BABACIM....
her günün senden birşeyler götürdüğünü çok iyi bilmek...çocukluğumdaki baba mı düşünüp aklında birşey olmadığını anlamak.normali nasıldı acaba diye sorup kendine,sadece uzaklara dalmak.unutulmayacağını bilip hayal kurmak....
nefes almayı zorlaştıran o duygu nasıl tarif edilebilir ki...onu öle görmenin azabını nasıl bir kelimeyle anlatmalı..hatıra olsun diye çekilen videolar izlenirken yarıya gelmeden gözyaşları sel olup akmaya başlıyorsa.....
bir babayla kızını beraber görünce imrenek bakmaya nasıl engel olunur....o eksikliği nasıl anlatmalı..onsuz yaşanan ve yaşanacak olana nasıl devam etmeli...neden diye sormaya nasıl engel olunur..isyan etmemek için nasıl bir güç gerekir...bu acı nasıl kabuk bağlar..yaşanan herşey bu kabuğu kaldırıp kanatmaya çalışırken...
görünen her yerde bir anı,,nereye göç edersen et hep aynı duvarlar karşında,hep aynı özlem..aynı burukluk,yaşanan her sevinç maskeli hüzün aslında.oda bilse oda olsaydı..ileri dönük planlarda koca bir boşluk,kalpte aynı kara delik..şerit şerit geçmiş hepsi parça parça bütünü bozana milyonlarca yakarış....
elde bir umut sıkıca tutunup gülümsemeye çalışıyorum..ama gözlerine bakıyorum beni tanımıyorlar öylece bakıyorlar....buna nasıl tahammül edilir? babanın,kızı olduğunu bilmemesi nasıl bir duygu bilirmisin....geçmişte hep hata işte bunlar..ona sarılmadığın her dakika,onu öpmediğin her saat,yanında geçirmediğin her an...ne büyük pişmanlık!telafi edilebilir mi..hep yanında otursan öpsen sarılsa.olmaz ki alıp götürmez ki..gözyaşı kurur gider de kalpteki bu acı nası tükenir.
şimdi göçüp gittin burnumun direği sızlıyor denir ya gerçekten sızlarmış.rüya gibi herşey ben yaşamıorum sanki yarım kalan ve kalacak olanların acısıda içimde hayal kursam hep bir tarafı yarım şimdi..babamsız kalmak......anlatamıyorum gülünce yanlış anlar sanıyorum ağlarsam üzülür diyorum karmakarışk herşey............
yanımda biliyorum ama öpememek sarılamamak bu özlem nası bir duygudur her an yaşanıyor hiç geçmiyor.büyümek zor............toprağa emanet ettim şimdi seni susmak istiyorum hep.....SENİ ÇOK ÖZLEDİM BABACIM....
:85:
