eski evlilik. o zaman mal paylaşım yasası yoktu. boşanma durumunda yarı yarıya paylaşılır mı bilemiyorum. hukukçuya danışmak gerek.
ama boşadı adamı kadın, parayı da aldı diyelim. iki ayrı evde... çocukara da yazık. ben kendimden örnek vereyim şu yaşımda annemin babamın ayrılmasını istemem. yarın bi gün elden ayaktan düşecekler. tek çocuğum. hangi birine yetişecem. ama bu düşüncem bencilce de olabilir. daha da dayanamıorlarsa saygı duymak gerek.
ne bileyim ya zor durum. babanız elden utanır bence. çocukları direkt konuşsa, annenizden daha çok işe yarar.
ben sözlenmek üzereydim. babam da yeni emekli olmuştu. boşluktaydı. acayip sinirliydi habire anneme bana bağırıyordu. şüphelendim bir ayıbı var üste çıkmaya çalışıyor dedim. telefonunu karıştırdım. birine mesaj attığını gördüm. belki başka biri göndermiştir onun telinden bilemem. ama nasılsa inkar eder diye direkt küstüm babama. anneme de demedim. ataerkil babaya saygılı bir ailede de yetişmiş olsam da. yüzümü kızarttım "bak ben kaç yaşındayım, ben evlenip gidecem kalacaksınız iki kişi, bu yaştan sonra sana bakan parana bakar. paranı yer kaçar. zahmetini birlikte çektiniz el karısına mı yedirecen? bana kocam aynısını yapsa ne hissederdin. ben bu yaşa kadar yüzünü ağartmadım telim duvağımla gelin çıkacam sen beni el evine alnımda bu karayla mı yollayacan? yarın biri görse benim utancımı düşünmeyecen mi "... benzeri sert bi konuşma yaptım. "ahh canım" demedi tabi. kırdı attı telefonu üste çıkacak ya. teldeki kadını da tehdit ettim hattını kapadı. sonra baktı küsüm. nişanlıydım hala küsüm. insan içinde millet anlamasın diye konuşuyom ama evde hiç... evlenmeme az kalmış bir gün geldi "hatam da varsa özür dilerim" dedi. hala telini karıştırırm çaktırmadan. temiz.
o zamandan beri anneme çok düşkün. gerçi anneciğim rahatsızlandı. babam kaznadığını anneme verir, ev işine yardım eder. ama ondan evvel anneciğim ne çekmiş tabi.
belki sizde de işe yarar. sonuçta baba evlatlarına kıyamaz.