bakıcı mı, kayınvalide mi bilemedim

Keşke benim oğluma da bakacak olsa anane ya da babaannesi. Ama nerdeeee.

Oğluma bakıcı bakıyor ve inan çoook mutsuzum. İçim hiç rahat değil. Tanıdığımız bildiğimiz biri olmasına rağmen sürekli bir korku içindeyim :5:
Her geçen gün oğlumun değiştiğini farkediyorum, gülen gözleri kayboldu sanki bana babasına sürekli oyunlar yapan oğlum yok artık. Sanki bize küsmüş gibi davranıyor. Daha 6.5 aylık ama inanın bunları farkedebiliyorum....

Kreş yaşı gelene kadar babaannesi baksın. Ondan sonra da kreşe gönderin çocuğunuzu ama sakın bakıcıya vermeyin elinizde böyle bir imkan varken.

Allahım korusun meleklerimizi en değerli varlıklarımız onlar bizim, kayınvalidem gelecekte şunu der yok beni dinlemez falan diye düşünmeyin önemli olan çocuğunuzun rahat etmesi, mutlu olması.
 
Malesef henüz çocuğum yok. Ama olunca kesinlikle kendim bakacağım.
Çünkü bu konuya çok kafa yorup, çok gözlem yaptım.

İkisinin de iyi yönü/kötü yönü var.

Kayınvalide, torunu olduğu için sevigiyle büyütür, zarar vermez, verdirmez..
Ama geliniyle çocuk yetiştirme yarışına girer, daha tecrübeli olduğunu öne sürer, bildiğini okur.
Bu yüzden annesi olarak disiplin etmekte zorlanırsın.

Bakıcı, özellikle profesyonel biri olursa disiplinli büyütür, hatta bazısı gerçekten çok iyi bakar.
Ama şans işte iyi mi çıkar kötü çıkar bilemezsin. Ayrıca özellikle profesyonel olanlar biraz soğuk olurlar,
işi çocuk bakmak da olsa sonuçta işdir onlar için, bu yüzden fazla ilgi sevgi beklememek gerekir..

Açıkçası, iyisiyle kötüsüyle düşününce kendi baktığın gibi olmaz diyor insan..
Maddi anlamda çok büyük bir sorun olur, ona bir şey demem ama bence bir çocuğun en az 3 yaşına kadar annesine ihtiyacı var.
Kaldıki bakıcı düşünen bir annenin de maddi sorunu olduğunu sanmam.
Kendi maaşı kadar bakıcı parası ödeyip, en azından sigortam ödeniyor gibi saçma bir bahane uyduran kadınlar var.
Parasal açıdan sıkışırsın, çok rahat olamazsın ya da ne bileyim bir şeyleri kısmak zorunda kalırsın..
Ama bu fedakarlığa değer bence..
 
canım kayınvalideydi senin annendi hiç bulaşma derim en güzeli temiz dürüst bi bakıcı bul paranı ver baktır...kimseye minnet etme...
 
Bugün oğlumun veli toplantısı vardı, öğretmen bu konuya değindi, kendisi de hamile çocukların anneanne babaanneler tarafından büyütülmesine karşı, şımarık ve sorumluluk duygusundan uzak büyüdüklerini söyledi. Kendi de bakıcı tutacakmış.
 
Canım anneanne veya babaanne her zaman bakıcıdan daha iyidir. Benim kızıma da üvey annem bakmıştı. Su verme, inek sütü, bal, ayakta sallama ilk etapta bizim de sorun yaşadığımız konular oldu. Ben çareyi üvey annemi kızımın doktor kontrollerine götürmekte ve kabul ettiremediğim doğruları doktorun ağzından söyletmekte buldum. İpek hanım, yaşına kadar bal ve süt yok, ayakta sallamayın vs gibi beni uyarıyordu. Ama asıl hedef anneanneydi.

Başlarda benimle inatlaştığı konuların doğrusunu öğrenmekle ve uygulamakla kalmadıi kendi yeğenlerine de öğütler veriyor öğrendiklerinden:-)

Ayrıca babaannesi arada ssenin sözünü dinlemese bile, bileceksin ki torununa karşı daima iyi niyetli ve asla ciddi bir hata yapmaz, bebeğine zarar vermez.

Bakıcı olayı şans işi. 10 tanesinden 1'i çok güvenilir çıkabiliyor, ama denk gelirse.. Denk gelene dek sen ve bebeğin deneme tahtası olabilirsiniz:-(

İstanbul'a gidip gelmeleri de sana göre ayarlayacak, biraz o sana uyar, biraz sen ona. Zaten yaşına getireceksin sen, e 3 yaşında kreşe verirsin muhtemelen. Kaldı 2 sene. Her türlü idare edilir, sıkma canını..


doğru söylüyosun ipekcim ( her zamanki gibi:52:) bende de zaten babaanne tarafı ağır basıyor. benimle inatlaşsa bile en azından bilerek zarar vermez diye düşünüyorum. kayınvalidem de cahil bi insan değil. mantıklı bi kadın aslında ama bazen işte benimle inatlaştığını hissediyorum o hoşuma gitmiyo ama neyse benim bi tanecik oğlumsa onun da bi tanecik torunu herhalde iyiliğini ister.
 
Bakıcı mı kayınvalide mi derseniz ben de kayınvalide derim. İpekciğim zaten çok güzel açıklamış. Üzerine birşey demeye gerek yok.
Ancak kreş de alternatif. Eğer iyi bir kreş bulabilirseniz, kreşi de düşünün derim.
En güvenilir ve en iyi yetişeceği yer bence kaliteli, güvenilir ve referansları kuvvetli bir kreş.

canım bir yaşında kreşe veremem sanırım en erken 3 yaşında gönderebilirim.
 
Keşke benim oğluma da bakacak olsa anane ya da babaannesi. Ama nerdeeee.

Oğluma bakıcı bakıyor ve inan çoook mutsuzum. İçim hiç rahat değil. Tanıdığımız bildiğimiz biri olmasına rağmen sürekli bir korku içindeyim :5:
Her geçen gün oğlumun değiştiğini farkediyorum, gülen gözleri kayboldu sanki bana babasına sürekli oyunlar yapan oğlum yok artık. Sanki bize küsmüş gibi davranıyor. Daha 6.5 aylık ama inanın bunları farkedebiliyorum....

Kreş yaşı gelene kadar babaannesi baksın. Ondan sonra da kreşe gönderin çocuğunuzu ama sakın bakıcıya vermeyin elinizde böyle bir imkan varken.

Allahım korusun meleklerimizi en değerli varlıklarımız onlar bizim, kayınvalidem gelecekte şunu der yok beni dinlemez falan diye düşünmeyin önemli olan çocuğunuzun rahat etmesi, mutlu olması.

ay canım yaa bi an kendim yaşamış gibi oldum söylediklerini. ben de biraz da kayınvalidemin oğlumu benden soğutmasından korkuyorum. sonuçta bütün gün onunla olacak ve o oğlumu severken 'döverim ben o dt'yi, bakmıyo mu oğlum o sana' falan filan gibi cümleler kuruyo. bu da benim çok sinirimi bozuyo.
 
Bugün oğlumun veli toplantısı vardı, öğretmen bu konuya değindi, kendisi de hamile çocukların anneanne babaanneler tarafından büyütülmesine karşı, şımarık ve sorumluluk duygusundan uzak büyüdüklerini söyledi. Kendi de bakıcı tutacakmış.

evet kayınvalidemin ve kayınpederimin çocuğu şımartacağından yüzde yüz eminim.
 
Malesef henüz çocuğum yok. Ama olunca kesinlikle kendim bakacağım.
Çünkü bu konuya çok kafa yorup, çok gözlem yaptım.

İkisinin de iyi yönü/kötü yönü var.

Kayınvalide, torunu olduğu için sevigiyle büyütür, zarar vermez, verdirmez..
Ama geliniyle çocuk yetiştirme yarışına girer, daha tecrübeli olduğunu öne sürer, bildiğini okur.
Bu yüzden annesi olarak disiplin etmekte zorlanırsın.

Bakıcı, özellikle profesyonel biri olursa disiplinli büyütür, hatta bazısı gerçekten çok iyi bakar.
Ama şans işte iyi mi çıkar kötü çıkar bilemezsin. Ayrıca özellikle profesyonel olanlar biraz soğuk olurlar,
işi çocuk bakmak da olsa sonuçta işdir onlar için, bu yüzden fazla ilgi sevgi beklememek gerekir..

Açıkçası, iyisiyle kötüsüyle düşününce kendi baktığın gibi olmaz diyor insan..
Maddi anlamda çok büyük bir sorun olur, ona bir şey demem ama bence bir çocuğun en az 3 yaşına kadar annesine ihtiyacı var.
Kaldıki bakıcı düşünen bir annenin de maddi sorunu olduğunu sanmam.
Kendi maaşı kadar bakıcı parası ödeyip, en azından sigortam ödeniyor gibi saçma bir bahane uyduran kadınlar var.
Parasal açıdan sıkışırsın, çok rahat olamazsın ya da ne bileyim bir şeyleri kısmak zorunda kalırsın..
Ama bu fedakarlığa değer bence..

canım benim çalışmamak gibi bi şansım yok. devlette çalışıyorum. 1 sene ücretsiz izin alıcam. işi bırakıp da memuriyetimi kaybedemem. sonuçta çocuğumun geleceği için de...
 
bende aynı şekilde sorun yaşıyorum en iyisi kreş olarak düşünüyorum şuan kreş aramaktayım sonra ben baktım çocuğa demesini istemiyorum kayınvalidemin çalışmak istiyorum ama çocuğumdan ayrıda kalmak da istemiyorum çok kararsızım :30:
 
Yeni düzenlemeyle doğum yapan memurlar doğum sonrasına doğum sonrası izni bittikten sonra 24 ay ücretsiz izin hakkı kazandı. 2 yaşına kadar kendiniz bakıp sonrasında da verebilirsiniz kreşe.
Hep söylüyorum benim kızım 2 yaşında kreşteydi. Ve şimdi diğer çocuğum da 2 yaşında geldiğinde kreşe vermeyi düşünüyorum.ç
Annem de çok güzel bakıyor ve en önemlisi gözüm hiç arkada değil ama kreşin getirdiği farklılıklar başka.
 
Son düzenleme:
Hafta sonu oğluma mevlit yaptık..
K.validem bakmakta olduğu öz torunu ile teşrif etti mevlite, tabi ki misafir gibi son dakikada geldi.. Koca hafta arayıp sormadı bişeye ihtiyacım var mı diye..
Mevlitte de ayağına hizmet bekledi.. El gibiydi tamamen.
Benim üvey k.validem bu arada kendisi, yani eşimin üvey annesi..

Öz torunun mevlitini bizzat kendisi üstlenmişti. Hem emek olarak, hem maddi olarak.
Sonra da sağda solda utanmadan, yüzü bile kızarmadan "öz-üvey yoktur bende, ikisi de oğlum" der..

Neyse mevlitte torununu uyutup yatak odasına koymuş. Sonra geldi, oğlumu aldı kucağımdan. İlgili görünecek ya..
Ben bunu uyutayım dedi, kayboldu. 1-2 dk bekledim huzursuzca, sonra peşinden gittim.
Baktım kendisi mutfakta, yemeğini yemiş. Geçmiş tepsinin başına, baklava götürüyor hapur hupur.
Oğlum nerede dedim..
Yatak odasında dedi.
Gittim yatak odasına, kilitli..!!
Koştum hemen mutfağa.. Neden kilitli dedim??
"çocuklar uyuyor, diğer çocuklar rahatsız etmesin diye düşündüm" dedi.
"Ama bebeğimin sesi geliyor içeriden" diyorum, kadın hala inatla vermiyor anahtarı ya yok böyle bişey..!!
Neyse "verir misiniz anahtarı, sesi geliyor oğlumun içeride, uyumuyor" dedim. Verdi anahtarı. Kendisi de geldi peşimden.
Bebeğimi öylece bırakmış yatağa, uyutmamış. Biliyordum zaten, emmeden uyumuyor oğlum çünkü. Uyutmuş olamaz.
Kendi torunun etrafını yastıklarla beslemiş,düşmesin diye.
Benim gariban Allaha emanet öylece yatıyor..
Hiç bişey demedim, aldım oğlumu çıktım odadan.

ve ne düşündüm biliyor musun dt'ciğim..
Kadın belki yaptığı fenalığın, ayrımcılığın farkında bile değil..
Yani belki kötülük olsun diye yapmadı..
Babaanne içgüdüsüyle torununu korudu, düşmemesi için önlem aldı. Uyanmaması için kapıyı kilitledi.
Benim bebeğim de herhangi bir bebek olduğu için öylece bırakıverdi.
Ben yapar mıydım aynısını? Hayır, yapmazdım. Herhangi bir bebek bile olsa öylece Allaha emanet terk edemezdim.
Ama o yaptı. Demek ki bir yabancı için bebeğim sadece "herhangi biri"..
Yaklaşık yarım saat sonra tesadüfen yatak odasından geçerken, torununun uyanık şekilde yatakta oturduğunu ve ağlamak üzere olduğunu gördüm.
K.validem salondaydı, salon gürültülüydü,kalabalıktı.
Torunu ağlasa dahi duymayacaktı, zaten en az 2 saat uyur diyordu, kontrol bile etmiyordu.
Allahım senin rızan için dedim ve torununu alıp sakinleştirdim, kendisine de torununun uyandığını söyledim. "ben bakarım, sen mevliti dinle" dedim. ayıp olmasın elaleme diye "tamam" dedi önce.
Ama dayanamadı.. 5 dk içinde kalktı geldi, aldı torununu benden..
O yüzden k.validen varken, asla bakıcı düşünme derim ben..
 
Son düzenleme:
ipekcim, kayınvalidemler dün kızının yanından dönmüşler akşam 5buçukta. saat yedide soluğu bizde aldı. çok özlemiş. biliyorum çok seviyo. gözü gibi de bakar. ama son zamanlarda yaşadığım sıkıntılar yüzünden benim canım istemiyo sanırım onun bakmasını. çok soğudum çünkü. bi de mesela şimdi aklıma gelen bişeyi anlatayım. bebeğim on günlükken sağlık ocağına gittik topuk kanı aldırmaya. emzirme odasında başka bir anne bebeğini emziriyodu. yanında da 4 5 yaşlarında kızı var. sehpanın üzerinde hemşirelere ait simitler vardı. hemşire çıkarken kıza bunlara dokunma dedi. hemşire çıkar çıkmaz kız hemen simitten bir parça aldı. annesi de kızdı. başkasının şeyi izinsiz alamazsın gibisinden ki köylü bi kadındı. benim kayınvalidem ne yaptı dersin? hemen atladı ordan al yavrum al, aa olur mu öyle şey, canı istedi vs.... e o zaman canının istediği herşeyi sormadan etmeden alsın bu çocuk. sonra yine aynı kız ayakkabılarıyla çıktı kanepenin üstüne oturdu bastı annesi de kızdı. benim sevgili kayınvalidem durur mu, çık kızım çık diyo orda. annesi de dedi ki kızım bak oraya bebekler yatırılıyo. ben de sadece yanii!! diyebildim. böyle mi terbiye vericen çocuğuma?? hani yaptığının yanlış olmasını da geçtim sen elin kadınının çocuğuyla ilişkisine ne karışıyosun. ve ona öyle karışan bana ne yapmaz düşün yani. o kadar müdehaleci bi insan ki. ama benim kendi ailem de çok karşı bakıcıya. ben de vazgeçtim zaten. 10 yaşına kadar bakmıcak ya 2 sene bakar sonra da kreşe veririm diye düşünüyorum. senin kayınvalidenin hareketi de çok saçma olmuş canım be, vicdanlı bi insan kimin bebeği olursa olsun öylece Allaha emanet bırakıp gitmez. işte insanlar cins cins.
 
oğlumu yedi aylık iken bakıcıya verdim. kayınvalidem bakmaya yanaşmadı bile. yanaşsaydı da asla izin vermezdim. vediğim karardan dolayı hiç te pişman değilim. şimdi 1. sınıfa başladı. evde yine bakıcım var. ama bu tabiki aranızdaki ilişkiye, geçmişte yaşananlara falan bağlı. ben onu 10 sene görmesem nerde demem.
 
Her ne olursa olsun bakıcıya emanet etmemelisin bence. İşe dönmeme gibi bir lüxün varsa öyle yap. AmA yoksa babannesi baksın. ona babanesinden daha iyi daha candan kimse bakamaz.
 
farklı farklı fikirler var,hepsini okudum
benimde oğlum var.babaannesi bakıyor,kafam rahat.iyi baktığını,herşeyden sakındığını
ilgilendiğini biliyorum.bakıcı olsa bu kadar ilgilenirmiydi,tartışılır??
bide aynı evde kalıyoruz,evleri uzak git gel çocuk mahvolmasın diye
zor mu zor ama çocuğum için dişimi sıkıyorum.
bence imkanın varsa bakıcıya bırakma,babaanneler,anneanneler genelde torunlarını şımartır,ama ilerde hep öyle olacak diye bişey
yok ki,ben 2 yaşında kreşe vericem mesela.kreşe başladıktan sonra çocuk kendine gelir.
hiç benden soğur şımartır diye düşünmeyin.bebeklerin sevgiye ihtiyacı var.ve anneden asla soğumazlar
bazen benimde aklıma geliyor ya benden çok severse diye,ama bunlar normal şeyler,anne başka sonuçta
 
Back
X