Bana akıl!:(

elefera .!.:

Bır kac hafta once o kadar cok sorun yasadım kı!
Kendımce 'nasıl dayanabılıyorum butun olanlara' dıyordum.
Derken bayram tatılı ıcın aılemın yanına gıttıgımde ıkı dostumla bır gece sabaha kadar dertlestık.
O gunlerde yıne esımle basıt bır nedenden oturu darılmıstık.
Ve ben dıger yasadıklarımın etkısı ıle 'bıtsın' dıyordum,
'dayanamıyorum, bıtsın bu evlılık'
Dostlarım benımle saatlerce konustu.
'Sen dert nedır bılmıyorsun,
henuz hıc acı cekmemıssın,
kendıne dert arıyorsun, olayları kafanda buyutuyorsun' dedıler.
Ve bırı; 'ben acının ne oldugunu ıkı bebegımı henuz kucagıma almadan topraga verdıgımde anladım, asıl dert budur elefera' dedı.
Sustum, soyleyecek soz bulamadım.
Evet, bazen sorunları bız kafamızda olusturuyoruz.
Tepkılerımızı kontrol edemıyoruz.
Sakın bır anımızda bır baskası bızım yaptıgımız davranısı yapsa,
ona muhakkak yaptıgının yanlıs oldugunu ıfade ederız.
Fakat sıra kendımıze geldıgınde mantıgımızı kaldırıyoruz bır kenara.

Demek ıstedıgım; yasadıgınız bır dert degıl asla.
Onu bu pozısyona getıren davranıslarınızdır dert etmenız
ve uzerınde durmanız gereken.
Yapıcı olmayı hedeflersenız ve esınızede bunu asılarsanız kuskusuz hersey daha guzel olacaktır.

Ayrıca evlılıgın ılk ayları tanıma surecıdır,
dılersenız o kısıyı 10 yıl tanıyın,
evlılık bambaska bır hal aldırır kısılere.
Bu nedenle sımdı gercek anlamda bırbırınızı tanımaya basladıgınız ıcın,
saskınlıklarınız muhakkak olacaktır.
Dılerım bu surecı en az darbelerle atlatırsınız.

Mutluluk ve huzur dolu bır yasam dılegıyle...

Genişletmek için tıkla...

aycaa35 .!.:

arkadasimiz cok güzel dile getirmis.dogru söz sadece alkislanir.sen esine uyarsan esin de sana ayak uydurur .hayatta neler var neler alkisalkisalkis

Genişletmek için tıkla...

Mariahuakina .!.:

Çok haklısınız elefera, hem de çok! Ama ben de pozitif olan, aklı selim davranan ve tam da bu yüzden haksız tarafmış gibi görülen olmaktan sıkıldım. Çok şükür, insanı dert sahibi edecek sıkıntılarımız yok... Ama şu durumdan kurtulmayı, eskiden sevgilim olan yeni eşimi:)) bu konuda eğitmeyi başaramadım! Aslında yardım beklediğim konu da bu...

Genişletmek için tıkla...

Fakat sızde sınırlerınızı kotrol edemedıgınızı belırtmıstınız sanırım ılk mesajınızda.
Esım henuz ılk tartısmalarımızın bırınde aynen sunu soylemıstı;
'aslında sen haklısın fakat bu sekılde bagırdıgın,
sınırını kontrol edemedıgın ıcın haksız konumuna dusuyorsun.
Aklını kullansan benı parmagında oynatırsın'

Burda kımse sana yardım edemez.
Sana sadece kendın yardım edebılırsın.
Ofkenı kontrol etmeyı ogrenmekten baska yapacak bır seyın yok.
bu evlılık, bır omurluk olsun ıstıyorsan mucadele edeceksın.

Ben cok kısa bır sure once bu evlılık bıtsın ıstıyordum.
Asıl ıstedıgım bu degıldı.
Ama kendımı yorgun hıssedıyordum artık.
Sımdı esımle yasadıgım her gun bır odulmus gıbı,
ona sarıldıgım her gece onu kaybedecekmısım gıbı yasıyorum.
Umarım gecıcı bır hıs degıldır benımkı.

Hayat boyle ıste, kısacık.
Onumuzde sayılı gunler var,
fakat ne kadar oldugunu bılmıyoruz bıle.
Oyleyse bu kısa zamanı hayat arkadasımızla kavga ederek,
kuserek neden gecırelım kı?

Cok ama cok oncelerı,
bırıne darılsam hemen soyle dusunurdum,
'ya onunla dargın ıken, ona bır sey olursa!'
Bu dusunce benı kendıme getırırdı.
Darıldıgım mevzunun basıtlıgını kavrardım.
Boyle dusunmeyelı cok zaman oldu.
Bu nedenle cok zamandır dargınlıklarım ofkeye,
ardından nefrete donusuyor.

Mariahuakina .!.:

5 yıldır birlikteyiz, 2 aylık da evli...Severim kocamı, o da beni ama kavga ettik mi yer gök inliyor yaaaa. İkimizde resmen çıldırıyoruz sinirden. Evlendiğimizden hatta evlenmeye karar verdiğimizden beri sakinleşmiştik; ama dün yine... Canımız tatlı çekti, ben de dedim ki hayatım marketi ara da dondurma söyle, yeriz. Bu ara pcde oyun oynuyor tabii, kalkmak gücüne gidiyor. Bir 10 dkönce de telefonda olmama rağmen çöpü kapıcıya ben verdim, arkadaşıma seni daha sonra ararım diyerek. Paşam kalkmıyor yerinden.
Neyse, kalktı ve beni acayip kıran cümleler kurmaya başladı: Ben bir şey yapacaksam yapmalıymışım, ona yaptırmak da neymiş gibi cümleleri böyle taramalı tüfek gibi dizdi. Ben de dellendim tabii, bağırıştık. Yatak odasına geçtim, yanında kalırsam kötüleşiriz diye. Gece uyumaya gelmedi, salonda yattı. lmaz: üffff gerilmekten nefret ediyorum yaaaa ve hatasını kabul etmemesinden! Akıl lütfen!

Genişletmek için tıkla...