Bana birşey olursa oğlum ne olur düşüncesi beni öldürüyor

bir annenin korkularına vesvese mi diyorsunuz.bukadar bayağılaştırmayın lütfen.herkes sizin kadar ucuz düşünemez.

kusura bakmayın ama destones çok güzel ifade etmiş ve yol göstermiş. bence' bir annenin korkuları' diyerek olayı bayağılaştıran sizsiniz. bu kadın hayatta ve ölümcül bir hastalığı yoksa sürekli öleceğini düşünmesi tabi ki vesvesedir. niye bu kadar kızdınız ki.
elbette hepimiz bir gün öleceğiz. sürekli bunu düşünerek yaşanmaz ki. hiç yaşama daha iyi.
ayrıca bu korkunuzu abartır ve sürdürürseniz çocuğunuz büyüdükçe bu korkular şekil değiştirir ve oğlunuza da hayatı zehir edersiniz. sizin saçma korkularınızla uğraşmak zorunda bırakmayın çocuğu.

lütfen ben bu konuyu tartışma yaratalım diye açmadım....

bence bayağlaştırma konusu vesvese konusu herkes fikrini söyleyebilir sataşmayın birbirinize...
 
ara ara olan bu düşüncenin annelikten olduğuna inanıyorum.


bir yakınım çok az yaş farkıyla peşpeşe 3 çocuk yapıp, eşi de iş icabı yurt dışına gidince 3 minik yavruyla baş başa kalınca "yavrularım yalnız kaldı ne olacak bu çocukların hali" boyutunda bir evhama kapılmıştı. iş o noktaya gelmişti ki bu düşüncelerden kurtulup işine gücüne bakamıyordu.bütün gün yavrularım ne olacak bensiz diye ağlıyordu. ilaç tedavisi gördü şükür atlattı.

bu korkuların hayatınızı ne kadar değiştirip değiştirmediği önemli sanırım. düşünmekten işe güce bakamaz hale gelmedikten sonra annelik hassasiyetidir bence.

Yalniz degilsiniz meraklanmayin..Her anne yasiyor bunu zaman,zaman sanirim,Rabbim evlatlarimizla birlikte bizlere hayirli,saglikli uzun omurler nasip etsin inshallah...

ah canım gelmez olurmu. geliyor tabi. bi yerim ağrısa, oğlum geliyor aklıma... ölürsem napar diye.
daha dün yine dudak ağrısından öleceğimi düşünüp :)) oğluma kimin bakacağını filan düşünmeye başlaadım. :25:
alalhım hepimizi evlatlarına, evlatlarımızıda bize bağışlasın. uzuuun, sağlıklı bir ömür birlikte yaşayalım. torunlarımızı, torunlarımızın da çocuklarını görelim inş :52:

Her anne aynı duyguyu yaşıyordur.Bunun daha kötüsü evladıma bir şey olursa ben ne yaparım düşüncesi varki Allah korusun.Bu endişelerle yaşıyoruz hepimiz.Düşüncelerin çok ileriye gider bütün hayatını bunun üzerine kurarsan sonu depresyon doktorluk onunda tedavisi var merak etme.Hayırda şerde Allah dan diye düşün ve fazla kurma. Annesin ve endişelisin bu böyle.Rahat olmaya çalış.

Ölüm duygusu böyle bir şey. Ben de bazen intihar etmeyi düşünürdüm.
Ama Annemi hatırlardım sonra...
Annemin tek çocuğuyum.
Düşünürdüm , ölürsem annem kim bilir ne kadar ağlardı, nasıl canı yanadı.
Kahrolurdu.
Annemi düşündüğümden hiçbir zaman gerçekleştirmedim o iğrenç fikri.
Eğer bir gün ölürseniz, yapılacak bir şey yok.
Ama şimdi hayattayken çocuğunuzla olan günlerinizi iyi değerlendirmeye bakın.

sanırım tüm annelerde var bu duygu..bana birşey olursa bebeğime yavruma ne olur bensiz neyapar duygusu..rabbim kimsenın evladını annesiz bırakmasın....anneleride evlatsız..bu duyguları sık sık bende yaşıyorum canım..5 yasına gırecek bır oğlum var..bazen düşünürken gözyaşlarıma engel olamıyorum..yanlız değilsin canım..

Allah kimsaeyi anasindan babasindan evladindan ayirmasin canim..Ama bence olmamis seyleri düsünüp kendine dert edinnecegine su an annesiz babasiz kalmis yavrular icin dua etmelisin..Evet bu düsünceler herkesin aklindan geciyor ama ben bu düsünceden kurtulup o ana kalanlar icin dua ediyorum..
Hepimizn kaderini allah biliyor.Korkunun ecele faydasi yok.Korksakta korkmasakta kaderimizi yasayacagiz.bunlar seytanin vesveseleri.Bence Allahà bol bo ldua et ve tevekkül et..

offf canım arkadaşlarım yazdıklarınızı okuyunca ve tek olmadığımı anlayınca inanın içim rahatladı çok sağolun evet çok teşekkürler
 
Back