Bana mutlu olmak yaramyor Anne ... !

KarKralicesi

ATA BARIŞ (:
Kayıtlı Üye
16 Eylül 2006
24.056
18.169
823
37
Bütün vitaminlerimi aldım söylediğin gibi;A-vitamini,B-vitamini,C-vitamini...Senin sevdiğin gibi topladım saçlarımı.Aynaya baktığımda ağlamamaya çalıştım.Ama olmadı...Hergünkü gibi,bügünde hayatın yan etkileri devam etti üzerimde....

Bir elimde özlemlerim,bir elimde yitirdiklerimin enkazları...Sabun köpüğü gibi kayıp gitti avuçlarımdan sevinçlerim.Yine başaramadım anne.Yine sevmek boğazımda düğümlendi...Ne yaptımsa gideremedim acısını...

Sadece bir gün istemiştim...Mutlu olmak için bir gün çokmuydu sence.Bir kelebeğin ömrü kadar kısa sürsede inadına yaşamak istemiştim.Oysa ne büyük bir özlemle kucaklamıştım,beklemeyi bile onunla sevmiştim.Şimdi yarım kalmışlıkların gölgesinde ince ince sızlıyor içim...Benim mutluluklarım camdan...En ufak bir esintide parçalanıyor.Kırıkları yüreğimi kanatıyor.Bana mutlu olmak yaramıyor anne...

Bir mezar taşı kadar soğuk bedenim...İçimde kasırgalar,fırtınalar kopuyor.Daha ne kadar dayanabilirim sence.Senin ördüğün hırka var üzerimde.Hep sıcak tutar demiştin verirken gülümseyerek...Yüreğim üşüyor ısıtamıyorum...

Sevmek bana yaramıyor anne...
 
cok anlamlı ıcten gelerek yazılmıs duygular.. :gitme: nedendır bılmıyorum larıssa ama okurken bu yazının sana aıt oldugunu hıssettım.. :çok üzgünüm: dogru mu?
 
Bana da sevilmek yaramıyor Anne!!
Ne zaman sevilsem değer verilsem arkasından mutlaka birşey çıkıyor..
Ben alıştım galiba,artık sevilince korkuyorum:delphin:
Çok güzel bir yazı gerçekten de:1rolleyes:alkisalkisalkis
 
çok güzel bir yazı ama sanki senin içinden kopanlar gibi geldi bana..
bi derdin hastalığınmı var canım..
 
Back
X