Bana olumlu birşeyler söyler misiniz

Biz yaklaşık üç sene kadar yaşadık bu durumu.
Sürekli huysuz huzursuz çığlık çığlığa ağlayan çok çok zor bir hayatın bebekti.

Zor geçti ama geçti.
Şimdi ball bal, anlatamam nasıl lokum oldu, nasıl efendi, nasıl akıllı şimdi.
Benim de buraya çok konu acmisligim var.
Biz pedagoga gitmiştik, siz de imkanınız varsa gidin, destek olur, ama en başta çözecek şey sabır.
 
Bir an kuzenim misiniz diye düşündüm
 
3,5 yaşında oğlum, 2-2,5 yaş en en zorlandığım kısımdı. Saçma sapan şeyler için tutturur çığlık çığlığa ağlardı. Susturamazdı. 3 yaş civarı bu bitti şükür. Laftan anlıyor. Biraz daha dinliyor.
Yalnız oynamaya hala başlamadı. Yaşıt arkadaşları var onlarda da durum aynı. Tek başına oynama için en erken dört yal diyorlar onda da öyle saatlerce değil.
Yani 3,5 yaşında hala yanında oturuyoruz. Sabahtan akşama kadar oyun kuruyoruz. Biz yanında durmazsak geliyor.
 
Slingle kendine bağla bence gün içinde. Beline sırtına zor ama en azından evdeki işlerini yapabilirsin
 
İlk bebeğim böyleydi,tecrübesizlik ve gözyaşlarına esir olmanız sonucu durum bu oluyor. Eşim yanlış davrandığımı söylese de ben hep ,daha küçük büyüyünce düzelir dedim.3 yasında pedegoga götürdük durum o kadar vahimleşmişti. Su an 5,5 yasında daha iyi ama hala ağlak bir çocuk. İkinci çocuğum hiç böyle olmadı,kendi kendine oynayan, yemeğini kendi yiyen üstünü başını kendi giyen bir çocuk oldu. Çünkü etrafında pervane gibi dönmüyordum. İlk çocuktan sıra gelmiyordu daha doğrusu. Çocuk deyip geçmemek lâzım, herşeyin farkındalar. ağlayarak istediğini yaptırmak bir süre sonra çocukta otorite kaygısına sebep oluyor. Sevgi sınırsız ama kurallarla yeri geldiğinde otoritenin sizde olduğunu öğrenmesi gerekiyor. Pedegogun bize özetlediği bu olmuştu.
 
Canım ya çok gecmıs olsun çok üzüldüm kuzuya
Orası öyle Allah sağlık versin ancak bana birsey olacak ona bakan olmayacak diye de korkuyorum
Artık basım dönüyor , el bileklerim kopacak gbi çok zor yani hep ağlaması
İns biran önce toparlanır yavrun
 
Benim 3.5 yasindaki kizim boyleydi hala mizlanarak konusur tek tavsiyem mumkun oldiginca anane babanne teyze kim varsa 2 3 saat birakin biz daha gobek bagimizi kesemedik ise baslamayi planliyrdum bu olaylar cikti krese versem bitecek mizmizligi
Ben 8 aylıkken işe döndüm anneanne yarım gün bakabiliyordu
ancak covid dolayısı ile evden çalışma aldık eşimle
Suanda kimse ile görüşmüyoruz
Bu da etkılıyor olabilir yani kimseye güvenip de su durumda birakamam onu
 
Sizin bebeğiniz ne kadarlık
Aynen gaz bitti diş çıktı 8 dişimiz var hala gelıyor sanırım
Bebeğimi büyütmenin keyfine hiç varamadım
Allah sağlık versin Ama her hali ağlamaklı olunca çok zormuş
 
Çok Çok tesekkür ederim. Haklısın cidden insanın başı dönüyor. Benim de bu ara tansiyonum yükseliyor hep.İnşallah ağlamadıkları, kucak istemedikleri, sağlıkla, huzurla oynadıkları günler çabuk gelir.
 
Yasadım cok iyi bilirim hasta zannedip doktor doktor gezdirdigimide bilirim acaba doktorlar bilemiyo bulamıyo dedigimide bilirim cünkü hep mızmız aglardı 1 1bucuk yas gibi tamamen bitmesede baya azaldı.suan büyük ama hala kolay bir cocuk degil ve herseye aglar hemen
 
Benim kızım 12.5 aylık. Bizde de 8 dış var ve şu an azılar geliyor. Bir süredir azı dişlerin olduğu yeri kaşıyor ama görünürde bir belirti de yok. Daha diş etine yaklaşmadan böyleyse çıkmaya yakın nasıl olur bilmiyorum.
 
Evet ben de bir sorunu var sanıyorum bazen
Sizinkide mi sürekli ağlıyordu
Sabah uyanıyor yatakta bir başlıyor açılışımız öyle
Gece uyuyana kadar
Ağlamasa da hep mızmız söylenıyor
 
Evet ben de bir sorunu var sanıyorum bazen
Sizinkide mi sürekli ağlıyordu
Sabah uyanıyor yatakta bir başlıyor açılışımız öyle
Gece uyuyana kadar
Ağlamasa da hep mızmız söylenıyor
Malesef sürekli aglardı bazende sanki dövmüşler gibi aglardı ve saatlerce hiç susmadan agladıgını bilirim acile bile gittik susturamıyoduk hasta sanıyoduk cok şükür büyüdü rahatm ama hala zor bi cocuk memnuniyetsiz ve cok kolay aglıyo
 
14 aylik bir oğlum var. Çığlıkları aglamalari karsi apartmandan duyuluyor. Abisi 7 yaşında düşünce bile ağlamazdı. O da bu da aynı ortamda büyüyor ama yaradılıştan çok farklılar. Bebeklerin doğduğu günden beri bizleri anladığını düşünenlerdenim. Şimdi istediği herhangi bir sey olmadığı zaman oturup ağlıyor istediğin kadar ağlayabilirsin vermem diyorum yapmam diyorum daha çok ağlıyor abisi çok tedirgin oluyor ama yavas yavas törpülenmeye başladı
Sağa sola bakarken ağlamayı bırakıyor. Biz odadan cikacak olursak aglardi yalniz kalmazdi pacamizdan ayrilmaz hic bir sey yaptırmazdı inanin ben aglata aglata görmezden gelerek üstesinden geldim. Hala ağlıyor ama alıştım duyarsizlastim. Mümkün değil her seyine koşmam. Yetişmem imkansiz cok aşırı hareketli ben böyle cocuk görmedim. Simdi hamileligin verdiği rehavetle akisina biraktim. Ben üstüne düşmedikçe o da gidip ya abisiyle oynuyor ya oyun odasinda sıkılana kadar oynuyor. Acıkınca uykusu gelince ya da bezi degisecekse pacamdan çekiştirip derdini anlatıyor. Uykusu ben evdeyken iyi. Okul zamani nedense felegi sasiyor daha da huysuz bir bebek olupn cikiyor. Ağlamalarına tahammül edip istedigini degil de dogru olani yapmanizi tavsiye ederim. Ani kurtarmak icin degil de davranışlarını sekillendirmek icin isteklerine cevap verin.
 
Ya hazır konunuz denk gelmisken annelere şunu sormak istiyordum; Hanımlar böyle çok ağlayan bebekleri, cocuklari ağlayarak biseyler yaptırmaya alismasin diye Susana kadar bı köşeye koyup kendi kendine susmasını beklemek etkili mi? Hiç deneyeniniz var mı? Ben anne değilim ama bunun etkili bu yöntem olduğunu düşünüyorum. Sonuçta biz çocuklarımızı sürekli miç miç büyütüyoruz genelde sürekli ağlayan, ilgi isteyen, şımarık çocuklarımız oluyor. Elin avrupalisina bakıyorsun bebe daha 6-7 aylıkken "sevgili John, burayı dağıtma lütfen" diyor ve o bebe orayı dagitmiyor. Yani ağlayan çocuğu Susana kadar ellememek etkili bı terbiye yöntemi olmaz mı?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…