• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bana rahat battı herhalde

Led_BiR_Vele_DisTiri .!.:
Biz 4 kardeşiz, kardeşlerimi seviyorum ama çok zorluk yaşadık açıkcası ondan sanırım tek çocuklu kaldım.
Genişletmek için tıkla...

Aynı durum ben de var :)

Tek cocuk olsaydım keşke, anasının gülü babasının sümbülü şeklinde yaşardım, zaten hayat çok zor, bari ailede gün yüzü görürdüm.
 
Led_BiR_Vele_DisTiri .!.:
Biz 4 kardeşiz, kardeşlerimi seviyorum ama çok zorluk yaşadık açıkcası ondan sanırım tek çocuklu kaldım.
Genişletmek için tıkla...
Annem zorluk görmüş , ben görmedim. Allah var durumumuz iyiydi. Ama annemde ben de kardeşlerimizden nankörlük ve hep kötülük gördük. Elin bize yapmadığını onlar yaptı resmen. O yüzden kardeş sıfatının ben de bir karşılığı yok. Hep derim keşke olmasaydı. O kardeş istedi diye ben yapılmışım ama sadece zarar verdi bana o kadar. :(
 
leylosvemecnun .!.:
Kızlar hemen beni bu fikrimden vazgecirin siz yaparsınız 🤣 Ben 30 yasındayım 3 yasina girmek üzere olan bir cocugum var.Esim de ben de calısıyoruz maddi durumumuz ben calısmaya basladıgımdan beri gayet iyi gecinip gidiyoruz esimle de keza öyle arada pürüz cıksa da iyi anlasiyoruz.Esim gecen yıldan beri ben kabul edersem 2. Cocugu istiyor ama ben hamilelikte yasadıgım zorluklardan(kan pıhtilasmasi dolayisiyla igne kullandim hep cocugumu kaybedecegim gibi geldi psikolojik olarak cok yiprandim bir de vajinal varisim vardi ayakta durunca berbat bir agrı yapiyordu) e bir de pandemiydi bir yere cıkama gezeme cok kötü bir hamilelik ve ardına igrenç bir lohusalik yasadim kızim da alerjik kolik bir bebekti o yüzden istemiyordum o da kararıma saygi duyuyordu.. Esimin annesiyle o dönemden beri hala pek görüsmüyoruz iletisimimiz %20 falan belki daha az o kötü dönemlerimde kendisinin payi büyük.Ama ben cok değistim esimle birbirimize yaklasimimiz hayata bakıs acımız degisti lohusalikta hamilelikteki salak ben degilim ayaklarim daha saglam yere basiyor.Ben ikinci cocuk konusu acildiginda o günleri düsünüp kalbi sıkışan biriydim görümcem yakın zamanda dogum yaptı ben bebegi minik minik görünce kucagıma aldikca böyle nasıl desem icim kıpırdadı kızımın kardeşi olsa mi düsüncesine girdim yas 30 zaten simdi degilse ne zaman diyor bir tarafim.Hatta adet olmadan önce hamile olmadigimi bildigim halde regli gecikince hamileyim zannettim degisik bir psikoloji sonra adet olunca sevindim oh be yokmus diye.Bir yanim yas 30 oldu iyice yasin gecmeden yap bir tane işin de var doguma kadar calisirsin sonra ücretsiz izine dönersin diyor bir tarafım da ne acelen var yasadiklarini ne cabuk unuttun diyor.Bir de pıhtılasma ihtimaline karsı yaptirmam gereken genetik test var onu yaptırmamıs olmam ayaklarımi geri geri itiyor sizce ben nasil düşünmeliyim ?
Genişletmek için tıkla...
Saglık sorununuz varsa o dediğiniz testi yaptırın önce.
Yas için aceleniz yok. 30 ne ki. Daha önünüzde en az 5 yılınız var riskli olarak adlandırılmayan.
 
leylosvemecnun .!.:
Kızlar hemen beni bu fikrimden vazgecirin siz yaparsınız 🤣 Ben 30 yasındayım 3 yasina girmek üzere olan bir cocugum var.Esim de ben de calısıyoruz maddi durumumuz ben calısmaya basladıgımdan beri gayet iyi gecinip gidiyoruz esimle de keza öyle arada pürüz cıksa da iyi anlasiyoruz.Esim gecen yıldan beri ben kabul edersem 2. Cocugu istiyor ama ben hamilelikte yasadıgım zorluklardan(kan pıhtilasmasi dolayisiyla igne kullandim hep cocugumu kaybedecegim gibi geldi psikolojik olarak cok yiprandim bir de vajinal varisim vardi ayakta durunca berbat bir agrı yapiyordu) e bir de pandemiydi bir yere cıkama gezeme cok kötü bir hamilelik ve ardına igrenç bir lohusalik yasadim kızim da alerjik kolik bir bebekti o yüzden istemiyordum o da kararıma saygi duyuyordu.. Esimin annesiyle o dönemden beri hala pek görüsmüyoruz iletisimimiz %20 falan belki daha az o kötü dönemlerimde kendisinin payi büyük.Ama ben cok değistim esimle birbirimize yaklasimimiz hayata bakıs acımız degisti lohusalikta hamilelikteki salak ben degilim ayaklarim daha saglam yere basiyor.Ben ikinci cocuk konusu acildiginda o günleri düsünüp kalbi sıkışan biriydim görümcem yakın zamanda dogum yaptı ben bebegi minik minik görünce kucagıma aldikca böyle nasıl desem icim kıpırdadı kızımın kardeşi olsa mi düsüncesine girdim yas 30 zaten simdi degilse ne zaman diyor bir tarafim.Hatta adet olmadan önce hamile olmadigimi bildigim halde regli gecikince hamileyim zannettim degisik bir psikoloji sonra adet olunca sevindim oh be yokmus diye.Bir yanim yas 30 oldu iyice yasin gecmeden yap bir tane işin de var doguma kadar calisirsin sonra ücretsiz izine dönersin diyor bir tarafım da ne acelen var yasadiklarini ne cabuk unuttun diyor.Bir de pıhtılasma ihtimaline karsı yaptirmam gereken genetik test var onu yaptırmamıs olmam ayaklarımi geri geri itiyor sizce ben nasil düşünmeliyim ?
Genişletmek için tıkla...
Bu ara bende de bu düşunceler oluştu ve mantiksız olduğunu düşundüm. Hormonsal bence. 2. Bebek olsa çalışamam ara vermem gerekir . Maddi olarak zor. E tekrar uykusuz iki yıl en az o da zor. Yeni yeni kendime geliyorum zaten vs. Mantiksız geldi. Hormonsal değil de mantiksal karar vermek lazım. Eğer maddi manevi üstesinden gelirim diyorsanız olur iyi dusunmek lazim. İlk bebeği ay cocuk olsun severiz deyip doğurmuşum resmen şimdi düşünümce cahil cesareti..şimdi tecrübem var iyi düşunmek lazım
 
Gold .!.:
Bi cocuk kafi bence ya.

Tek kardeş bi flörtüm oldu ben de tek cocuk yapıcam tüm imkanlar bi çocuğa kalıyor demişti.

Haklıydı da anası arabasını buna vermişti özel derslerle iyi bir bölüm de okumuştu.

Ben zorla bi araba aldım özel dersi geç dergi bile alamadı ailem cünkü tek cocuk değildim multi
Kardeş.

Her cocuk diğer cocuğun rızkından çalıyor bunu unutma

Bebek kucağına alınca benim bile ana olasım geliyor doğaldır.

Şimdi sakin ol ve elindeki bebeği yavaşça yere bırak 👻

Bir de şu çok doğru bir cümle kardeşim var deme miras bölüşmedikçe .
Genişletmek için tıkla...
Ya bir de şöyle bir durum var eşim tek çocuk öyle maddi imkan içinde de büyümemiş babası ölmüş anne sağ şimdi herseyine eşim koşuyor çok yoruluyor bir kardeşim olsaydı dönüşümlü bakardık bütün yük omuzlarımda diyor bende ikinci çocuğu düşünmüyordum ama eşimin tek çocuk ne kadar zorlandığını görünce ikinci vocuga karar verdim
 
leylosvemecnun .!.:
Kızlar hemen beni bu fikrimden vazgecirin siz yaparsınız 🤣 Ben 30 yasındayım 3 yasina girmek üzere olan bir cocugum var.Esim de ben de calısıyoruz maddi durumumuz ben calısmaya basladıgımdan beri gayet iyi gecinip gidiyoruz esimle de keza öyle arada pürüz cıksa da iyi anlasiyoruz.Esim gecen yıldan beri ben kabul edersem 2. Cocugu istiyor ama ben hamilelikte yasadıgım zorluklardan(kan pıhtilasmasi dolayisiyla igne kullandim hep cocugumu kaybedecegim gibi geldi psikolojik olarak cok yiprandim bir de vajinal varisim vardi ayakta durunca berbat bir agrı yapiyordu) e bir de pandemiydi bir yere cıkama gezeme cok kötü bir hamilelik ve ardına igrenç bir lohusalik yasadim kızim da alerjik kolik bir bebekti o yüzden istemiyordum o da kararıma saygi duyuyordu.. Esimin annesiyle o dönemden beri hala pek görüsmüyoruz iletisimimiz %20 falan belki daha az o kötü dönemlerimde kendisinin payi büyük.Ama ben cok değistim esimle birbirimize yaklasimimiz hayata bakıs acımız degisti lohusalikta hamilelikteki salak ben degilim ayaklarim daha saglam yere basiyor.Ben ikinci cocuk konusu acildiginda o günleri düsünüp kalbi sıkışan biriydim görümcem yakın zamanda dogum yaptı ben bebegi minik minik görünce kucagıma aldikca böyle nasıl desem icim kıpırdadı kızımın kardeşi olsa mi düsüncesine girdim yas 30 zaten simdi degilse ne zaman diyor bir tarafim.Hatta adet olmadan önce hamile olmadigimi bildigim halde regli gecikince hamileyim zannettim degisik bir psikoloji sonra adet olunca sevindim oh be yokmus diye.Bir yanim yas 30 oldu iyice yasin gecmeden yap bir tane işin de var doguma kadar calisirsin sonra ücretsiz izine dönersin diyor bir tarafım da ne acelen var yasadiklarini ne cabuk unuttun diyor.Bir de pıhtılasma ihtimaline karsı yaptirmam gereken genetik test var onu yaptırmamıs olmam ayaklarımi geri geri itiyor sizce ben nasil düşünmeliyim ?
Genişletmek için tıkla...
Ben zor tüp bebekle çocuk sahibi oldum.zor bir süreç yaşım ilerlemeden 2.yi düşündüm. Cocugum yalnız kalmasın diye.maddi olarak çalıştığım için sorun yasamayacagimi düşündüğüm için 2.cocugu yaptım iyiki Allah nasip etti.cunku çocuk olmuyordu.



Çocuk düşünceniz varsa fazla yaşınız ilerlemeden düşünün derim.


Daha kucağıma almadım 2.yi çok mutluyuz iyiki Rabbım nasıp etti.artk akrabalık iliskiside kalmadı eskiler gbi.heryonden Bn bir kardeşi olsun istedim
 
Bir adam niye 2. Çocuk ister her şey yoluna girmişken, kesin ilk çocuk kız çocuğudur diye düşünüyordum ki kızımız yazmışsınız zaten. Ben olsam bu kadar zorlukla onun erkek çocuk olur belki keyfiyle çocuk yapmazdım.

Kardeş olayı da tamamen şans meselesi. Kardeşlik küçükken oluyor büyüyünce herkesin hayatı, evi, ailesi, kapısı ayrı oluyor genelde. Ben tek çocuğum, eşimin bir sürü kardeşi var ama zor zamanımızda onca kişiden bir kişinin faydası olduğunu görmedim. Kuru kalabaliklar
 
Valla İnstagramda bebek videoları görünce bile hemen evlenip çocuk yapasım geliyor 🤣 ama mantıklı düşününce sizin yerinizde olsam yapmazdım. O kadar sağlık problemi yaşamışsınız zaten dünyalar tatlısı bir kızınız var ona daha iyi bir hayat verme imkanı varken tekrar çocuğum olsun istemezdim.
 
dipsiz kuyu .!.:
Ya bir de şöyle bir durum var eşim tek çocuk öyle maddi imkan içinde de büyümemiş babası ölmüş anne sağ şimdi herseyine eşim koşuyor çok yoruluyor bir kardeşim olsaydı dönüşümlü bakardık bütün yük omuzlarımda diyor bende ikinci çocuğu düşünmüyordum ama eşimin tek çocuk ne kadar zorlandığını görünce ikinci vocuga karar verdim
Genişletmek için tıkla...

Biz çok kardeşiz babamlara koşturan sadece benim, ne belli hayırlı çıkacağı kardeşin.

Olsun yine de ailede ne varsa eşin kullanmış fakir olup sürekli cocuk yapanla asla bir değil 😉

Miras bölünmedikçe kimse kardeşim var demesin
 
Bu aralar beni de yokluyor 2. Çocuk isteği. Oğlum 6 yaşına girecek ben 32 yaşındayım. Maddi manevi bir sorun yok ama tekrar başa dönmek, uykusuz geceler falan korkutuyor beni. Benim oğlum kolikti çok zor bir bebekti. Böyle o ilk heyecanlar falan aklıma gelince istiyorum ama beynim dur bakalım coşma diyor😀 Bir de sırf kardeşi olsun diye çocuk yapmak bana biraz tuhaf geliyor açıkçası. Kardeşlik ilişkilerinin iyi olacağının garantisi yok.Kendiniz gerçekten istediğinizde ve hazır olduğunuzda olması daha mantıklı.
 
Arkadasim ben dert edinmek istiyorum derdim yok diyorsan elbette ki doguruver.


Her cocuk bir dert...
Hamile kalmasi, sureci, dogmasi, mamasi, bezi, aşısı, yurumesi, kresi, okulu, dersi, kursu, liseye giris yok univ giris.. devam edeyim mi?

Sayfalarca yazabilirim.
Tek cocugum var 6 yasinda. Hersey ona kalsin maddi manevi. Bunu aşırı istiyorum.

Hayat sartlari berbat simdi 2 kisi calisiyorsunuz. Sonra ucretsiz izin diyorsun yani tek maasa doneceksin , tam rahat edecekken nedir yani bu dusunceler kendine gel..
 
PrimulaBaggins .!.:
Ay ben bunu okudum!
Şöyle oluyor; her organizma gibi soy devamına (üremeye/çoğalmaya) programlı olduğumuz için beynimiz doğum ve hamilelikteki zorlukları derin hafızaya alıyor ve günlük hayatta ulaşamıyoruz o anılara. Sadece güzel şeyleri hatırlıyoruz. Böylece beyin "tabi tabi herşey harikaydı, yine harika olacak hemen üre!" diyor bize 😅
Genişletmek için tıkla...
Evet ben ilk çocuğumu doğurunca o çektiğim sancıdan sonra bi daha asla demiştim.şu an üç çocuğum var😅o acıları unutmuşum demek ki.
 
Ikinciyi hic yapmicam diyorsaniz siz bilirsiniz. Ama "acelen ne" sozunuze bakarsak olsun ama daha ileride olsun diye düşünüyor bir yanınız sanırım. Ama bence yasiniz cok ilerlemeden yapin. Aktif spor yapan cok aktif biri degilseniz vucut tahminimizden daha da hizli yipraniyor bu yaslarda. Kendi adima konusayim 30 a yasklastim ve 25 ime gore epey cok sey degisti. 35 yasinda falan cocuk sahibi olmak istemem, cok cok daha yorucu ve yipratici olur bence
 
ilk kızım 5 yaşındaydı 2.kizim doğdu. hatta doğum günleri bile aynı. simdiki aklım olsa gerek ekonominin hali gerek tek çocuğa sağlanacak gelecek, bu sebeplerden sanirim tek cocukla kalırdım. ona allahin izniyle en iyi imkanları sağlamaya çabalardim. çalışan kadına 2 cocuk zülm gibi bisey. iyiki doğurdum o ayrı ama yapmayabilirmisim. Allah affetsin "bir cocuk çok cocuk, iki cocuk çok cocuk" NET
 
Biz 4 kardeşiz ve biri olmazsa biri mutlaka destek oluyor. Çok kardeş olmak harika ama çok çocuk doğurmak bana göre korkunç. İki kızım var, Allah uzun, sağlıklı ömür versin ama her şeyi iki ile çarpmak zor. Kaygı, stres, okul masrafları, kurslar, alışveriş, ilgi alaka...

Eşim çook uzun süre üçüncüyü istedi. Hatta bir ara ben de düşündüm. Ama her şeyi üç ile çarptığımı düşünmek, mide bulantıları, uykusuz geceleri, kaygısı, stresi derken spiral olmasına rağmen her altı ayda bir kaymış mı diye doktora gider buldum kendimi.

Doktorum yılda bir kez gelsen yeter dediği halde aklıma estikçe yine gidiyorum. Dönem çok çocuk dönemi değil. En fazla iki bence. Ama bu bilinçte olsaydım bir çocuk yeter derdim kendime de. Birbirlerine destek oldukları kadar kavga da ediyorlar.

Çoğalmak bence bilinç dışı bir istek. İnsan üremeye devam etsin ve yok olmasın diye. Ama bence azalarak bitsek fena olmaz. Dünya üzerindeki virüs gibiyiz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X