Davranış Bozuklukları Bana Yardim Edin

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.

meloxsx2

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
18 Nisan 2007
66
0
48
KIZLAR SİZDEN RİCAM BANA YARDIM ETMENİZ
İKİ KIZIM VAR BİRİ DÖRT BİRİ 2 YAŞINDA
HER İSTEDİĞİNİ AĞLAYARAK YAPTIRMAYA ÇALIŞIYOLAR
YANİ O DERECEKİ SU İSTERKEN BİLE AĞLIYOLAR
BEN ÇALIŞAN Bİ ANNEYİM
SÜREKLİ İLGİLENEMİYORUM
AMA SON ZAMANLARDA AĞLAMALARINI DUYMAZDAN GELMEYE ÇALIŞIYORUM
O ZAMANDA BÜYÜK OLAN NERDEYSE SİNİR KRİZİ GEÇİRİYO
NE YAPCAM BEN
:sm_confused:
 
Amanıııın benden bir tane daha varmış demek. Allah yardımcımız olsun arkadaşım:teselli: Benim kız 5 yaşını bitirdi, oğluş da 2.5 yaşında. Valla kavgaları gürültüleri hiç eksik olmuyor. Geçen gün hanımefendi, kardeşine kızmış gitmiş yeni aldığım güzelim nevresimini kesmiş makasla. Ben bazen ağlamaları bağrışmaları görmezden geliyorum. Ağlasın dursun. Elbet susacak.İş ki bu ağlamaları alışkanlık haline getirmemek.Ağlayarak yaptırmak istedikleri şeyleri yapma annesi. İstemesini bilsinler. Koz olarak kullanıyorlar şimdi sana bunu. Sakın yutma.
 
Arkadaşlar, aynı yaş grubu çocuğa sahip, özellikle de -ÇALIŞAN- annelerin ortak sorunu bu. Benim kızım 1,5 yaşında, ben çalışıyorum ona annem bakıyor. Gündüz bir melek olan kızım, babası ve ben ne zaman eve geliyoruz o zaman mız mız, sürekli ağlayarak birşeyler isteyen, yemek yememekte ve uyumamakta direnen bir çocuk olup çıkıyor!!! Annem diyor ki "bana böyle yapmıyor". Bizlere yapıyorlar, çünkü çocuklarımız ilgi istiyor. Anne babadan onlarsız geçirdikleri zamanı geri istiyorlar, neden yaptıklarını bilmiyorlar ama yapıyorlar... Çalışan anneler olmak çok zor, zaten yorgun oluyorsunuz, çok istesenizde ilgilenmeyi, onunla oyun oynamayı, tahammül sınırınız biraz aşağılara indiği için çoğunlukla yetersiz kalıyorsunuz-yani ben de böyle oluyor.
Tek yapabileceğimiz elimizden gelen sabrı sonuna kadar göstermek, daha çok onunla vakit geçirmeye çalışmak, haa bir de kesinlikle inatlaşmamak... Bu her istediğini yapmak anlamına gelmiyor, sınırların olması ve bu sınırları ona inatlaşmadan anlatmak...
 
kriz haline dayanabildiğin kadar dayan canım zamanla geçecektir...dayanamıyorsan başka odaya falan git görmezden gel

başka yolu yok...bikaç denemeden sonra kırılıyor inatları sıpacıkların...benim kız da aynıydı artık bıraktı çok şükür
 
Arkadaşlar, aynı yaş grubu çocuğa sahip, özellikle de -ÇALIŞAN- annelerin ortak sorunu bu. Benim kızım 1,5 yaşında, ben çalışıyorum ona annem bakıyor. Gündüz bir melek olan kızım, babası ve ben ne zaman eve geliyoruz o zaman mız mız, sürekli ağlayarak birşeyler isteyen, yemek yememekte ve uyumamakta direnen bir çocuk olup çıkıyor!!! Annem diyor ki "bana böyle yapmıyor". Bizlere yapıyorlar, çünkü çocuklarımız ilgi istiyor. Anne babadan onlarsız geçirdikleri zamanı geri istiyorlar, neden yaptıklarını bilmiyorlar ama yapıyorlar... Çalışan anneler olmak çok zor, zaten yorgun oluyorsunuz, çok istesenizde ilgilenmeyi, onunla oyun oynamayı, tahammül sınırınız biraz aşağılara indiği için çoğunlukla yetersiz kalıyorsunuz-yani ben de böyle oluyor.
Tek yapabileceğimiz elimizden gelen sabrı sonuna kadar göstermek, daha çok onunla vakit geçirmeye çalışmak, haa bir de kesinlikle inatlaşmamak... Bu her istediğini yapmak anlamına gelmiyor, sınırların olması ve bu sınırları ona inatlaşmadan anlatmak...

katılıyorum canım sana benim oğlumda aynen bahzetdiğin gibi eve gidince bana yapmadığı eziyet yok
 
KIZLAR SİZDEN RİCAM BANA YARDIM ETMENİZ
İKİ KIZIM VAR BİRİ DÖRT BİRİ 2 YAŞINDA
HER İSTEDİĞİNİ AĞLAYARAK YAPTIRMAYA ÇALIŞIYOLAR
YANİ O DERECEKİ SU İSTERKEN BİLE AĞLIYOLAR
BEN ÇALIŞAN Bİ ANNEYİM
SÜREKLİ İLGİLENEMİYORUM
AMA SON ZAMANLARDA AĞLAMALARINI DUYMAZDAN GELMEYE ÇALIŞIYORUM
O ZAMANDA BÜYÜK OLAN NERDEYSE SİNİR KRİZİ GEÇİRİYO
NE YAPCAM BEN
:sm_confused:

Canım benimde 3,5 ve 15 aylık iki erkek çocuğum var bende hemen hemen aynı sorunları yaşıyorum o yüzden gayet iyi anlıyorum seni özellikle benim özellikle büyük oğlum seninki gibi her isteğini ağlayarak yaptırmaya çalışıyor ,kardeşi ile hiçbirşeyi paylaşmıyordu !!!Bütün gün evde olduğum için ilgileniyordumda ama yinede olmuyor bazı şeyleri düzeltemedim şimdi kreşe başladı en azından şimdi kardeşiyle paylaşmayı öğrendi özlüyor ,bazı isteklerini ağlayarak değil şimdi emrederek istiyor:çok üzgünüm::çok üzgünüm:bunu da atlatırız inşallah,Kreştede birtakım sorunlar yaşıyor ama bakalım hayırlısı:çok üzgünüm:Sanada kolay gelsin Allah yardımcın olsun
 
Arkadaşlar Cevaplariniz Için çok Teşekkür Ederim.
En Azindan Benim Sipalarin Psikopat Olmadiğini öğrendim
çünkü Beni Delirtiyolardi. Ama Sabir Işte Biraz Daha Sabir
Başka Yolu Yok Galiba
 
öncelikle işiniz gerçekten zor ALLAH sabır versin.
bende acizane şu kitapları okumanızı tavsiye ederim,belki okumuşsunuzdur ama yinede yazayım.
çocugunuzun ilk 6 yılı / haluk yavuzer
çocugunuzla işbirliği yapabilme/ elizabeth panthley
bana tavır yapma/michele borba
16 haftalık anne baba egitimi/zehra tezvaran
problem çocuk mu?/yasemin yalcın aktosun
ben kitap okudugum zaman daha sabırlı ve sakin oluyorum,cok işe yarıyor.eger okumadıysanız muhakkak biran önce okumaya başlayın.bir çok kitap içerisinden eleme yaparak en güzellerini secerek yazmaya calıştım.cok faydasını görürsünüz.
 
Merhaba Arkadaşlar Bu Forumu Açtiktan Sonra Araştirmaya Ve Okumaya Başladim Gerçekten çok Faydali Oldu. şu An Adele Faber çocuklarla Iletişim Isimli Bir Kitap Okuyorum Ve Gerçekten şaşirtici şeyler Var. önerilerden Bir Kaçini Uygulamaya Başaldim Ve Gerçekten Işe Yariyor Galiba. En önemlisi Kendinizi çocuğun Yerine Koyun Diyor Kitap Nasil Hissetttiğini Anlamaya çalişin Duygularini Anlamaya çalişin Diyor. Ve Dinleyin Diyor çocuğunuzu Dinleyin.

Bunlar Bence çok önemli.
Okudukça Anlatmaya çalişacağim çünkü Paylaşmak Istiyorum.
Sevgiyle
 
aynı sorun bendede var arkadaşlar. aralıkta 3 yaşında olacak ve hala aglayarak istiyor istedigi olmayacagı ihtimeline inandıgı şeylerde ama.kıriz geçiriyorum bazen.ama bu akşam çok güzel birşey söledi unutturdu herşeyi "ben sizi çok seviyorum "dedi .canm kızım .herşeye ragmen çabuk gönül alıyorlar aslınnda.biz agladıgı zaman aglayarak istersen yapmayız önce sus aglama gülerek iste diyoruz pek işe yaramıyor birgün işe yaracak biliyoruuuuuuuuuuuummmmmmmmmm
 
Ben Bu Konuyla Ilgili Geçen Hafta Bi Psikoloğa Daniştim
Benimkilerde Son Bir Aydir Herşeye Ağliyordu
Tabi Tahmin Ettiğim şeyi Söyledi "duymayin" Dedi
Amam Bunu Yaparken Sinirlendiğinizi çocuğa Belli Etmeyin Ve çok Rahat Bi Ifade Takinin Dedi. "ağlamak Istiyorsan Ağlayabilirsin Ama şu An Ben .......ile Uğraşmam Lazim" Diyebilirsin Dedi
Yani "ağlama" Demenin Hiç Bi Faydasi Olmuyomuş çocuğa Ağlayip Ağlamamkta özgür Olduğunu Ancak Ağladiği Zaman Bunun üzerinizde Etkli Olmadiğini Göstermek Gerekiyomuş

Işte Böleeee
 
Bir De çocuklarla Kaliteli Zaman Geçirin Dedi
Yarim Saat Olsa Bile Ondan Başka Bişeyle Ilgilnemyin Ve O Zaman
Dilimini Sadece Ona Ayirin Dedi

çocuk Yetiştirmek Zor Zanaat Vesselam
 
X